لوقا 11:1 - کتاب مقدس به زبان مازندرانی - گویش شرقی1 یِتا روز عیسی یه جا دَییه دِعا کارده. وَختی وه دِعا تِموم بَییه، یِتا از وه شاگِردون وه ره بااوته: «ای آقا، دِعا هاکاردِنِ اِما ره یاد هاده، هَمون‌طی که یحیی شه شاگِردونِ یاد هِدا.» Faic an caibideilمازندرانی1 اتا روز عیسی در مکانی دِعا کارده. وقتی وِنه دعا تموم بَییه، اَتّا از شاگِردون وِره بائوته: «ای سرور ما دِعا هاکاردنه ره به اما یاد هاده، هَمونجور که یحیی به شه شاگِردون یاد هادا.» Faic an caibideilگیله ماز1 ایتا روزعیسی دَبا یِجا دُعا هَکونه. وَختی اونه دُعا تَمام هَبا، ایتا از اونه شاگِردان اونه باگوته: «اِی آقا، دُعا هَکُردَنِ اَمَرِه یاد هَدِه. هَمونجوری كه یحیی خودشه شاگِردانِ یاد هَدَه.» Faic an caibideilکتاب مقدس به زبان مازندرانی - گویش غربی1 یَتِه روز عیسی یَجا دِ دِعا کِردِه. وختی وی دِعا تُوم بَوِه، یَتِه از شاگِردِن وِرِه بُتِه: «اِی آقا، دِعا هاکِردَنِه اَمارِه یاد هادِه. هَمونجوری گه یحیی شی شاگِردِنِ یاد هادا.» Faic an caibideil |
لوقا 11:1
14 Iomraidhean Croise
Sanasan