لوقا 1:66 - کتاب مقدس به زبان مازندرانی - گویش شرقی

⁶⁶ هر کی این گَب ها ره اِشنُسه، شه دِلِ دِله گاته که: «این وَچه چی طی آدِمی بونه؟» چوون خِداوندِ دَس وه هِمراه دَییه.

مازندرانی

⁶⁶ هر کی این حرفها ره اِشناسته، تعجب کارده، پُرسیه: «اینتا وَچه، چه کسی وونه؟» اینِسّه که دست خداوند وِنه هِمراه دَره.

گیله ماز

⁶⁶ هر کی این گَبِ اِشنَوِسِّه، خودشه دِلِ میَن گونه با: «این وَچِه چیجور آدَمی بونه؟» چون خُداوَندِ دَس اونه هَمرَه دَبا.

کتاب مقدس به زبان مازندرانی - گویش غربی

⁶⁶ هر کی هَین گَبِ اِشنُسِه، شی دِلی دِلِه گِتِه: «هَین وَچِه چیجور آدَمی وونِه؟» چون خِداوندی دَس وی هَمرا دَوِه.

لوقا 1:66 Iomraidhean Croise

لوقا 1:80

و اون وَچه گَت بونِسه و روحِ دِله، قَوی بونِسه، و تا روزی که خواسه اِسرائیلِ قومِ ظاهر بَووه، صَحرائه دِله به‌سَر وَرده.

لوقا 2:19

ولی مریِم، تِمومِ این اتّفاقا ره شه خاطِر اِسپارسه و شه دلِ دِله اونا ره فِکر کارده.

لوقا 2:40

اون وَچه گَت و قوی بونِسه. وه حِکمتِ جِم پِر بییه و خِدائه فِیض وه هِمراه دَییه.

لوقا 2:51

پَس وِشونِ هِمراه ناصره بَردَگِردِسه و وِشونِ مطیع بَییه. ولی وه مار تِمومِ این اتّفاقا ره شه ‌خاطر داشته.

لوقا 9:44

«اونچی که خوامبه شِما ره بارِمِ خَله خوار شه خاطِر بِسپارین: اِنسانِ ریکا ره مَردِمِ دَس تَسلیم کاندِنه.»

اعمال رَسولان 11:21

خِداوندِ دَس هم وِشونِ هِمراه دَییه و خَیلیا ایمون بیاردِنه و خِداوندِ مِلحَق بَینه.

کولُسیان 1:5

که اینا اون امیدی جِم سرچشمه گِرنه که شِمه وِسه آسِمونِ دِله داشتِنه. اون امید که قبلتر اونِ خَوِری، حَییقَتِ کِلامِ یعنی انجیلِ بِشنُسینی،