یهودائه نامه 1:18 - کتاب مقدس به زبان مازندرانی - گویش شرقی18 که شِما ره بااوتِنه: «آخِرِ زمون،کِسایی که مسخره کاندِنه اِنِنه که شه هِوا و هوس هائه دِمبال دَرِنه.» Faic an caibideilگیله ماز18 که شِمِره باگُوتَن: «آخرِ زَمان، کسایی که مسخره کانَن هَنَن که خودِشانِه هوا و هوس هَمرَه که مخالفِ دینداری هیسِه رفتار کانَن.» Faic an caibideilکتاب مقدس به زبان مازندرانی - گویش غربی18 گه شِمارِ بُتِنِه: «آخرِ زَمون، کسایی گه مسخره کِنِنِه اِنِنِه گه شی هوا و هوسایی دِمال دَرِنِه.» Faic an caibideil |