Biblia Todo Logo
Bìoball air-loidhne

- Sanasan -




اِنجیلِ یوحنا 6:45 - کتاب مقدس به زبان مازندرانی - گویش شرقی

45 پیغمبِرونِ بَنوِشته هائه دِله بییَمو که همه خِدائه جِم تَعلیم گِرنِنه.“ پَس هر کی خِدائه جِم بِشنُسه بوئه و وه جِم تَعلیم بَییته بوئه، مِ پَلی اِنه.

Faic an caibideil Dèan lethbhreac

گیله ماز

45 پِیغَمبَرانِ بَنویشته دِلِه بوما که ”همه خُدایِ جی تَعلیم گیرنَن.“ پَس هر کی خُدایِ جی بِشنَوِسِّه بو و اونه جی تَعلیم بِیتِه بو می وَرجه هَنه.

Faic an caibideil Dèan lethbhreac

کتاب مقدس به زبان مازندرانی - گویش غربی

45 پِیغَمبَرِنی بَنوِشتی دِلِه بیمو گه ”هَمه خِدایی جا تَعلیم گیرِنِه.“ پَس هر کی خِدایی جا بِشنُس وو و ویجا تَعلیم بَئیت وو، می وَر اِنِه.

Faic an caibideil Dèan lethbhreac




اِنجیلِ یوحنا 6:45
24 Iomraidhean Croise  

«مِ پییِر هَمِه چی ره مِ ره بِسپارِسه و هیچ کی به جِز پییِر، ریکا ره نِشناسِنه و هیچ کی پییِرِ نِشناسِنه، به جِز ریکا و اونایی که ریکا، بَخواد پییِرِ، وِشونِ بِشناسونه.


هَمتی پِطرسِ گَب تِموم نَییه بییه، یِتا پِر نورِ اَبر وِشونِ سَرِ ور سایه دِم هِدا و یِتا صِدا اَبرِ جِم بِشنُسه بَییه که گاته: «این مِ عَزیزِ ریکائه که وه جِم راضیمه، وهِ گَبِ گوش هاکانین.»


اِشَعیائه پِیغَمبِرِ کتابِ دِله بَنوِشته بَییه: «اِسا مِن شه قاصِدِ تِ جِم جلوتَر فِرِسِندِمبه، وه تِ راهِ آماده کانده؛


دِرِس هَمون طی که از قدیم شه مِقدَّسِ پِیغَمبِرونِ زِوونِ جِم وَعده هِدا که:


بعد عیسی شه دِوازه شاگردِ یِتا گوشه بَکِشیه و وِشونِ بااوته: «اَلان اورشَلیم شومبی. اونجه هر چی پِیغَمبِرون، اِنسانِ ریکائه خَوِری بَنوشتِنه، اِتّفاق کَفِنه.


مِ گُسفِنا مِ صِدا ره گوش دِنِنه؛ مِن اونا ره اِشناسِمبه و اونا مِ دِمبال اِنِنه.


تِمومِ کِسایی که پییِر مِ ره دِنه، مِ پَلی اِنِنه؛ و هر کی که مِ پَلی اِنه، وه ره هیچ وَخت شه وَرِ جِم بیرون نَکامبه.


و بااوته: «اینِ وِسه شِما ره بااوتِمه هیچ کی نَتونده مِ پَلی بِیّه، به جِز این که آسِمونی پییِرِ طَرِفِ جِم وه ره هِدا بَووه بوئه.»


پَس مواظب بوئین پیغمبِرونِ این بَنوِشته شِمه سَر نَییه که گانه:


ولی خِدا شه دیمِ وِشونِ جِم بَردِگاردِنیه و وِشونِ شه ‌حال بییِشته تا آسِمونِ اِفتاب و ماه و سِتاره ها ره پَرَسِش هاکانِن؛ هَمون طی که پیغمبِرونِ کتابِ دِله بَنوِشته بَییه: «‌”ای یَعقوبِ تِوار، مگه اون چهل سالی که صَحرائه دِله دَئینی مِ وسه سَر بَوریه حیوونون و قِروونی ها بیاردینی؟


تا اَمه خِداوند عیسی مَسیحِ خِدا، اون پِرجلالِ پییِر، حِکمت و مکاشفهِ روحِ شِما ره هاده تا وه ره بِشناسین،


اونایی که اَمه میون بالِغِنه، وِنه این طی فکر هاکانِن؛ و اگه هر چیِ دِله، یه جور دییه فکر کاندینی، خِدا شِمه وِسه اینِ هم دیار کانده.


اِسا بِرارونه مِحبَّتِ خَوِری شِما نیاز نِدارنِنی که یه نَفِر یه چی شِمه وِسه بَنویسه، چوون شِما شه خِدائه جِم یاد بَییتِنی که هَمدییه ره دوس دارین،


«خِداوند گانه، این اون عَهدیِ که بعد از اون روزا وِشونِ هِمراه وَندِمبه. شه شَریعتِ وِشونِ دلهائه دِله اییِلمه، و وِشونِ فکرائه سَر نِویسِمبه.»


ولی شِمه خَوِری وِنه بارِم اون مَسح که وه جِم بَییتِنی، شِمه دِله موندِنه و نیازی نِدارنِنی کِسی شِما ره تَعلیم هاده، بلکه وه مَسح، همه چیِ خَوِری شِما ره تَعلیم دِنه. اون مَسح، حَییقَتِ، نا دِراغ. پَس هَمون‌طی که شِما ره تَعلیم هِدا، وه دِله بَمونین.


Lean sinn:

Sanasan


Sanasan