اِنجیلِ یوحنا 12:27 - کتاب مقدس به زبان مازندرانی - گویش شرقی27 «اَلان مِ جان پریشونِ. چی بارِم؟ یعنی بارِم، ”پییِر! اون چیِ جِم که خوانه مِ سَر بِیّه مِ ره نِجات هاده“؟ ولی مِن این کارِ وِسه، این دِنیائه دِله بییَمومه. Faic an caibideilگیله ماز27 «اَلآن می جان پَریشانِ. چی باگوُم؟ یعنی باگوم، ”پیَر! اونچه یه جی که خَنِه می سَر بیه مَرِه نِجات هَدِه“؟ وَلی مَن این کارِ خاطِری این دُنیایِ دِلِه بومَم. Faic an caibideilکتاب مقدس به زبان مازندرانی - گویش غربی27 «اَلَن می جان پَریشونِ. چی بُئَم؟ یَعنی بُئَم، ”پیر! اونچی ای جا گه خواینِه می سَر بیِه مِنِه نِجات هادِه “؟ ولی مِن هَین کاری سِه هَین دِنیایی دِلِه بیمومِه. Faic an caibideil |