Biblia Todo Logo
Bìoball air-loidhne

- Sanasan -




اِنجیلِ یوحنا 1:29 - کتاب مقدس به زبان مازندرانی - گویش شرقی

29 فِردائه اون روز، یحیی عیسی ره بَدیئه که وه سَمت اِنه، بااوته: «هارِشین» این خِدائه قِروونی وَرهِ که گِناهِ دِنیائه جِم گِرنه و وَرنه!

Faic an caibideil Dèan lethbhreac

گیله ماز

29 فَردَئی، وقتی یَحیی عیسی رِه بَدییَه که اونه سَمت هَنه، باَگوته: «بِیِیشین، این خُدایِ قُربانی وَرِّه که گُناهِ دُنیایِ جی گیرنِه و بَرنِه!

Faic an caibideil Dèan lethbhreac

کتاب مقدس به زبان مازندرانی - گویش غربی

29 فَردای هون روز، یَحیی عیسی رِه بَئیِه گه وی سمت اِنِه، بُتِه: «هارشین، هَین خِدایی قِروونی وَرکائِه گه گِناهِ دِنیایی جا گیرنِه و وَرنِه!

Faic an caibideil Dèan lethbhreac




اِنجیلِ یوحنا 1:29
65 Iomraidhean Croise  

وه یِتا ریکا دِنیا یارنه و تِ وه اِسمِ عیسی اییِلنی، چوون که وه شه قومِ، وِشونِ گِناهون جِم نِجات دِنه.»


حَتّی اِنسانِ ریکا هَم نییَمو تا وه ره خِدمِت هاکانِن، بلکه بییَمو خِدمِت هاکانه و شه جانِ، خَیلیائه نِجاتِ وِسه فِدا هاکانِه.


فِردای اون روز، اَت کَش دییه یحیی شه دِتا شاگِردِ هِمراه اِیست هاکارده بییه.


وه عیسی که دَییه رَد بونِسه ره، بَدیئه و بااوته: «هارِشین این خِدائه قِروونی ورهِ!»


فِردائه اون روز، عیسی تَصمیم بَییته که جَلیلِ مَنطقه بُوره. وه فیلیپُسِ پی دا هاکارده و وه ره بااوته: مِ دِمبال بِرو!»


سِوّمین روز، قانایِ روستائه دِله، جَلیلِ مَنطقهِ دِله آروسی بییه و عیسیِ مار هم اونجه دَییه.


«چوون خِدا دِنیا ره اَنده مِحَبَّت هاکارده که شه یِتا ریکا ره هِدا تا هر کی وه ره ایمون بیاره هِلاک نَووه، بلکه اَبدی زندگی داره.


وِشون اون زِنا ره گاتِنه: «دییه فِقَط تِ گَبِ خاطِری نییه که وه ره ایمون یارمی، چوون شه اِما وه گَبِ بِشنُسیمی و دومبی که این مَردی حَییقَتاً دِنیائه نِجات‌دَهِنده ئه.»


مِن اون نونی هَسِمه که زندگی بَخشِنه و آسِمونِ جِم اِنه. هر کی این نونِ جِم بَخُره، تا اَبِد زنده موندِنه. مِ تَن اون نونیِ که دِمبه تا دِنیائه مَردِم زندگی دارِن.»


اِسا هر کی عیسی ره ایمون بیاره، وه تِوَسُط صالح بِشمارِسه بونه، هر اونچیِ دِله که نَتونِسینی موسیِ شَریعَت تِوَسُط صالح بِشمارِسه بَوّین.


خواجه دَییه مِقدَّسِ نوِشتهِ اون قِسمِتِ خوندِسه که گاته: «دِرِس گُسفِنِ واری که وه ره کشتارِ وِسه وَرنِنه، و وَره واری که شه پَشم‌چینونِ پَلی آروومِ، وه هَمون طی هم شه دِهونِ واز نَکانده.


چوون مِن مهمترین چی که مِ ره بَرِسیه ره شِمه وِسه اِعلام هاکاردِمه: اینکه مَسیح اَمه گِناهونِ وِسه بَمِرده، هَمون طی که مِقدَّسِ نوِشته هائه دِله بییَمو،


خِدا کسیِ که گِناه ره نِشناسی بییه ره اَمه وِسه گِناه هاکارده، تا اِما وه دِله، خِدائه صالحی ره بَوینیم.


که شه جانِ اَمه گِناهونِ وِسه هِدا تا اَمه پییِر و خِدائه ارادهِ هِمراه، این شرِّ دورانِ جِم آزاد هاکانه.


اَمه عَوِض، مَسیح لَعنِت بَییه و این‌طی اِما ره شَریعتِ لعنتِ بِن آزاد هاکارده، چوون توراتِ دِله بَنوِشت بَییه که: «هر‌ کی دار بَزو بَووه، مَلعونِ.»


وه که شه جانِ هِدائِنِ هِمراه، تِمومِ آدِمونِ آزادی ره بَخریه. این حَییقَت خوارِ وَخت شهِادت هِدا بَییه،


که شه جانِ اَمه وِسه هِدا تا اِما ره هر شِرارتِ جِم آزاد هاکانه و پاکِ مَردِمی شه وِسه دِرِس هاکانه که فِقَط شه وه وِسه بوئِن که خوارِ کارِ وِسه غیرت دارنِنه.


پَس وه، خِدائه جِلالِ نورِ و وه ذاتِ کاملِ نَخشِ، و وه همه چی ره شه کِلامِ قِوَّتِ هِمراه دارنه. وه بعد از این که گِناهونِ پاک هاکارده، اون کسِ راسِ دَس که با عظمت و عرشِ برینِ دِله دَره، هِنیشته.


پَس لازم بییه که وه هر لحاظِ جِم شه بِرارونِ واری بَووه تا این طی خِدائه خِدمتِ دِله یِتا وِفادار و بخشنده کاهِن اَعظِم بوئه تا مَردِمِ گِناهونِ بَخشیده بَیِّنِ وِسه کَفّاره هاده.


پَس مَسیح هم اَت کَش قِروونی بَییه تا خَیلیائه گِناهونِ از بین بَوِره، دِوّمین کَشِ وِسه اِنه، ولی نا گِناهونِ از بین بَوِردِنِ وِسه، بلکه اونائه نِجاتِ وِسه که شوقِ هِمراه وه چِش به راهِنه.


بلکه مَسیحِ با ارزشِ خونِ هِمراه بَخری بَییه اون بی‌نقص و بی عیبِ وَرهِ هِمراه،


مَسیح شه اَمه گِناهونِ شه تَنِ دِله صلیبِ سَر دوش بَکِشیه، تا اِما گِناهونِ وِسه بَمیریم و صالحیِ وِسه زندگی هاکانیم، وه زخم هایِ هِمراه شِفا بَییتینی.


چوون مَسیح هم اَت کَش گِناهونِ وِسه عِذاب بَکِشیه، یعنی اون صالح، اونایی وِسه که صالح نینه، تا اِما ره خِدائه پَلی بیاره. وه جِسمِ دِله بَکوشته بَییه، ولی روحِ دِله، زنده بَییه


عیسی اَمه گِناهونِ کَفّارِئه، و نا فِقَط اَمه گِناهون، بلکه تِمومِ عالِمِ گِناهون.


شِما دوندِنی که وه ظِهور هاکارده تا گِناهونِ از بین بَوره. وه دِله هیچ گِناهی دَنیه.


مِحَبَّت همینِ، نا اون که اِما خِدا ره مِحَبَّت هاکاردیمی، بلکه وه اِما ره مِحَبَّت هاکاردو شه ریکا ره بَفرِسیه تا اَمه گِناهونِ کَفّاره بوئه.


و عیسی مسیحِ طَرِفِ جِم، اون وِفادارِ شاهد، اَوِّلین کِسی که مِرده هائه جِم زنده بَیّه و پادشاهونِ حاکم، زمینِ سَر. وه که اِما ره دوس دارنه و شه خونِ هِمراه، اِما ره اَمه گِناهونِ جِم آزاد هاکارده،


و وِشون، وَرهِ خونِ هِمراه و شه شِهادتِ کِلامِ هِمراه وه سَر حریف بَینه. چوون که وِشون شه جانِ دوس نِداشتِنه، حَتّی تا مَرگِ مووقه.


و تِمومِ اونایی که زِمینِ سَر دَرِنه و اون وحشی جانورِ پَرَسِش کاندِنه - یعنی هر کس که وه اسم، وَرهِ حیاتِ دفتر دِله بَنوشته نَییه، هَمون وَره که قبل از این که دِنیا خَلق بَووه، قِروونی بَییه بییه.


بعد بَدیمه و هارِش، اون وَره صَهیونِ کوهِ سَر اِیست هاکارده بییه، و وه هِمراه صد و چهل و چهار هزار نَفِر دَینه که شه پیشونی سَر وه اسم و وه پیرِ اسمِ بَنوِشته داشتِنه.


وه هم خِدائه غَضِبِ شِرابِ جِم خوارنه اون شرابی که پِر‌ملات و خالصِ، خِدائه غَضِبِ پیالهِ دِله دَشِندی بَییه. وه، مِقَدَّسِ فرشته هائه جلو و وَرهِ جلو، تش و گوگِردِ هِمراه عِذاب کَشِنه.


وِشون هَمون کِسایینه که شه ره زَن هائه هِمراه نَجس نَکاردِنه، چوون این مَردا اَذِبِنه. وِشون هَمون کِسایینه که وَره هر کِجه بوره وه دِمبال شونِنه. وِشون آدِمونِ میونِ جِم اَت کَش دییه بَخری بَینه تا خِدا و وَرهِ نوبِر بوئِن.


و وِشون خِدائه خادِم، موسیِ سرود و وَرهِ سرودِ خوندِسِنه و گاتِنه: «تِ کارا گَت و عجیبِ، ای خداوند خِدائه قادرِ مطلق. تِ راه ها چَنده عدل و حقِّ، ای مِلّت هائه پادشاه.


وِشون وَرهِ هِمراه جَنگ کاندِنه، ولی اون وَره وِشونِ سَر پیروز بونه، چوون وه، خِداوندِ خِداوندون و پادشاهِ پادشاهون هَسه - و اونایی که وه هِمراه دَرِنه وه دَعوِت بَییه ها، و انتخاب بَییه ها و وه وِفادارونِنه.»


بِئین ذوق هاکانیم و خِشال بوئیم، و وه ره جِلال هادیم، چوون اون وَره ئه آروسیِ مووقه بَرِسیه، و وه آروس شه ره آماده هاکارده؛


و اون فرشته مِ ره بااوته: «اینِ بَنویس، خِشا به حال اونایی که اون وَره ئه شومِ آروسی دَعوِتِنه.» و مِ ره بااوته: «اینا خِدائه حَییقی کِلامِنه!»


و شَهرِ دیفار، دِوازده تا پی داشته که اونائه سَر وَرهِ دِوازده تا رَسولِ اسم بَنوِشته بَییه بییه.


ولی هیچ ناپاکی و هیچ کس که وه کارا نفرت انگیزِ و دِراغِ جِم بوئه، اَصلاً وه دِله نَشونه، بلکه فِقَط اونائه اسم که ورهِ حیاتِ دفتِرِ دِله بَنوِشته بَییه، وه دِله شونِنه.


بعد یِتا از اون هفتا فرشته که هفتا پیاله که هفتا آخِرین بِلائه جِم پِر بییه ره داشتِنه، بییَمو و مِ ره بااوته: «بِرو! مِن آروس، یعنی وَرهِ زِنا ره تِ ره سِراغ دِمبه.»


و تَختِ میون اون چهار تا زنده مخلوق و پیرائه میون یِتا وَره بَدیمه اِیست هاکارده بییه که یِتا قِروونیِ واری، هفتا شاخ و هفتا چِش داشته،که خِدائه هفتا روحِنه که تِمومِ آدِمونی که زِمینِ سَر دَرِنهِ وِسه بَفرِسی بَینه.


وَختی که طومارِ بَییته، اون چهارتا زنده مخلوق و اون بیست و چهارتا پیر وَرهِ روب رو، بِنهِ سَر دَکِتِنه. هر کِدوم از وِشون، یِتا سازِ چَنگ شه دَس داشتِنه و پیاله هایی طِلائه جِم داشتِنه، که بُخورِ جِم پِر بییه که هَمون مقدّسینِ دِعاها هَسه.


اون مووقه وَره ره بَدیمه که یِتا از اون هفتا مُهرِ بِشکِسه و بِشنُسِمه یِتا از اون چهارتا زنده مخلوق یِتا صدائه هِمراه که رعدِ واری بییه بااوته: «بِرو!»


وِشون کوه ها و صخره‌ها ره گاتِنه: «اَمه سَر دَکِفین و اِما ره اون تخت‌نشینِ چِشِ جِم و اون وره غَضِبِ جِم جا هادین.


مِن وه ره جواب هِدامه: «اِی آقا، اینِ تِ دوندی» و وه مِ ره بااوته: «اینا همونایینه که اون گَتِ عِذابِ جِم بیرون بییَمونه و شه قواها ره وَرهِ خونِ دِله بَشُسِنه و اسبه هاکاردِنه.


چوون اون وَره که تَختِ میونِ اِیست هاکارد، وِشونِ چَپون بونه، و وِشونِ، زندگیِ اوه چشمه‌هائه سَمت راهنِمایی کانده. و خِدا هر اَسری ره وِشونِ چِشائه جِم پاک کانده.»


Lean sinn:

Sanasan


Sanasan