Biblia Todo Logo
Bìoball air-loidhne

- Sanasan -




یعقوبِ نامه 5:7 - کتاب مقدس به زبان مازندرانی - گویش شرقی

7 پَس اِی بِرارون، تا خِداوندِ بییَموئِن صبر هاکانین. هارِشین چی طی کشاورز اِنتِظار کَشِنه تا زِمین، شه با ارزشِ محصولِ بار بیاره؛ چی طی صَبر کانده تا پاییز و بهارِ وارش زِمینِ سَر بِواره.

Faic an caibideil Dèan lethbhreac

گیله ماز

7 پَس اِی اَداشان، تا خُداوندِ بَموئن صَبر هَکُنید. بِیشین چِطور کِشاوَرز اِنتِظار کَشِنِه تا زَمین خودشه با اَرزِشِ مَحصول به بار بیارِه؛ چِطور صَبر کانه تا پاییز و بهاری وارِش زَمینِ سَر بِوارِه.

Faic an caibideil Dèan lethbhreac

کتاب مقدس به زبان مازندرانی - گویش غربی

7 پَس اِی بِرارِن، تا خِداوندی بیموئَن صَبر هاکِنین. هارشین چِتی کِشاوَرز اِنتِظار کَشِنِه تا زَمین شی بااِرزِشِ مَحصولِ بار بیارِه؛ چِتی صَبر کِنِّه تا پَئیز و بهاری وارِش زَمینی سَر بَوارِه.

Faic an caibideil Dèan lethbhreac




یعقوبِ نامه 5:7
32 Iomraidhean Croise  

چوون اِنسانِ ریکا شه پییِرِ جِلالِ هِمراه، فِرِشته هائه هِمراه اِنه و بعد هَر کسِ طِبقِ وه اَعمال عَوِض دِنه.


حَییقتاً شِما ره گامبه بَعضی از اینایی که اَلان اینجه اِیست هاکاردِنِه تا اِنسانِ ریکا ره شه پادشاهیِ دِله نَوینِن که اِنه، نَمیرنِنه»


هَمون طی که آسِمونِ بَرق، شَرقِ جِم اِنه و وه نور تا غَرب رِسِنِه اِنسانِ ریکائه بییَموئِن هَم این طیِ.


پَس شِما هم حاضِر بوئین، چوون اِنسانِ ریکا وَختی اِنه که وه اِنتِظارِ نِدارنِنی.


شِما ره گامبه خَله زود، وِشونِ داد رِسِنه. ولی وَختی اِنسانِ ریکا بِیّه، زِمینِ سَر ایمونی پی دا کانده؟»


بعد اِنسانِ ریکا ره ویندِنی که قِوَّت و گَتِ جِلالِ هِمراه اَبرِ دِله اِنه.


ولی اون تیمایی که خوارِ زِمینِ دِله کَفِنِنه، اونایینه که خِدائه کِلامِ اِشنُنِنه، اونِ خوار و صافِ دِلِ هِمراه، محکم گِرنِنه و پایدار موندِنِنه و ثَمِر یارنِنه.


عیسی پِطرُسِ بااوته: «اگه بِخوائم تا مِ بَردَگِردِسِنِ مووقه وه زِنده بَمونه، تِ ره چیه؟ تِ مِ دِمبال بِرو!»


پَس این گَب، بِرارونِ دِله دَپیته که اون شاگرد نَمیرنه، در صورتی که عیسی پِطرُسِ نااوته که وه نَمیرنه، بلکه بااوته «اگه بِخوائم تا مِ بَردَگِردِسِنِ مووقه زِنده بَمونه، تِ ره چیه؟»


چوون هر چی که قَدیم نَدیما بَنوِشته بَییه، اَمه تَعلیمِ وِسه بییه تا پایداری و اون دلگرمی ای هِمراه که مِقدَّسِ نوِشته ها دِنه ره امید داریم.


خِدا، اَبدی زندگی ره اونایی ره دِنه که صبرِ هِمراه، خوارِ کارائه اِنجام هِدائِنِ دِله، جِلال و حِرمت و اَبدی زندگیِ دِمبال دَرِنه؛


هَمون طی که اَمه خِداوند عیسی مَسیحِ بَردَگِردِسِنِ اِنتِظار کَشِنِنی، هیچ پیشکَشِ جِم بی نَصیب نینی.


چوون اِما خِدائه روحِ طَریقِ جِم ایمونِ هِمراه، اون صالحیِ چِش به راهِمی که اَمه امیدِ.


پَس خواری هاکاردِنِ جِم دِلسرد نَوویم، چوون اگه کارِ جِم دَس نَکِشیم، خوارِ فصل مووقه درو کامبی.


و تِمومِ قِوَّتِ هِمراه که وه پِرجلالِ قِدرَتِ جِم اِنه، قِوَّت بَیرین تا خِشالیِ هِمراه کاملاً صبر و تِحَمُّل دارین؛


شِمه کار، که ایمونِ راهِ جِم هسه و زَحمِتی که مِحبَّتِ راهِ دِله کَشِنِنی و شِمه امیدِ پایداری که اَمه خِداوند عیسی مَسیحِ دِله ئه، خِدا و اَمه آسِمونی پییِرِ روب رو شه یاد یارمی.


چوون اَمه امید و خِشالی و اِفتخارِ تاج، اَمه خِداوند عیسیِ روب رو مووقه ای که بِیّه، چیه؟ مگه شِما نینی؟


و شِمه دِلِ پایدار هاکانه، تا اون مووقه که اَمه خِداوند عیسی، شه تِمومِ مقدّسینِ هِمراه اِنه، اَمه خِدا، آسِمونی پییِرِ حِضور بی عیب و مِقَدَّس بوئین.


و این طی، اِبراهیم بعد از اون که صبرِ هِمراه اِنتِظار بَکِشیه، وَعده ره به دَس بیارده.


ای برارون، هَمدییهِ بَدِ نارین. اونی که یِتا بِرارِ علیه بَد باره و یا شه بِرارِ داوِری هاکانه، شَریعتِ علیه بَد گانه و شَریعتِ داوِری کانده. ولی اگه تِ شَریعتِ داوِری کاندی، تِ شَریعَت داور بَئی نا اونی که وه ره به جا یارنه!


بِرارون، پِیغَمبِرونی جِم که خِداوندِ اسمِ هِمراه گَب زوونه، مِصیبت و صبرِ دَرسِ یاد بَیرین.


شِمه طِلا و نِقره زَنگ بَزو، و اونائه زنگ بَزوئِن، شِمه علیه گواهی دنه و تَشِ واری، شِمه تَنِ گوشتِ خوارنه. شِما آخِرِ روزائه دِله، این طی مال و مِنال جَمع هاکاردینی!


گانِنه: «پَس وه بییَموئِن وَعده چی بَییه؟ چوون از وَختی که اَمه پییِرون بَمِردِنه، همه چی هَمون‌ طیِ که از اَوِّلِ دِنیا بییه»


Lean sinn:

Sanasan


Sanasan