یعقوبِ نامه 5:17 - کتاب مقدس به زبان مازندرانی - گویش شرقی17 اِیلیائه پِیغَمبِر یِتا آدِم، اَمه واری بییه، ولی وَختی تِمومِ شه وجودِ هِمراه دِعا هاکارده که وارش نَییه، سه سال و نیم زِمینِ سَر وارش نییَمو؛ Faic an caibideilگیله ماز17 ایلیایه پِیغمبر ایتا آدَم، اَمیِ مِثان با، وَلی وَختی تمام خودشه وِجودِ هَمرَه دُعا هَکُردِه که وارِش نیِه، سِه سال و نیم زَمینِ سَر وارِش نَوارِسِّه؛ Faic an caibideilکتاب مقدس به زبان مازندرانی - گویش غربی17 ایلیای پِیغمبر یَتِه آدَم اَمِه تَرا وِه، ولی وختی دِشتِه شی وِجودی هَمرا دِعا هاکِردِه گه وارِش نیِه، سِه سال و نیم زَمینی سَر وارِش نیمو؛ Faic an caibideil |