Biblia Todo Logo
Bìoball air-loidhne

- Sanasan -




یعقوبِ نامه 1:25 - کتاب مقدس به زبان مازندرانی - گویش شرقی

25 ولی اونی که کاملِ شَریعتِ که آزادیِ شَریعَت هَسه ره اِشِنه و اونِ دِله استقامت کانده و اِشنُنه و یاد نَکانده بلکه اونِ به‌جا یارنه، وه شه کارِ دِله بَرکَت گِرنه.

Faic an caibideil Dèan lethbhreac

گیله ماز

25 وَلی اونیکه کامِلِ شریعت، که آزادی یه شریعت هیسه رِه اِشِنِه و اونه دِلِه استقامت کانه، وَ اِشنَوِنه و یاد نُکانه، بلکه اونِه بِجا هارنه، اون خودشه کار دِلِه بَرکت گیرنِه.

Faic an caibideil Dèan lethbhreac

کتاب مقدس به زبان مازندرانی - گویش غربی

25 ولی اونیگه کامِلِ شریعت، گه آزادی ای شریعت هَسِّه رِه اِشِنِه و اونی دِلِه استقامت کِنِّه، و اِشنُنِه و یاد نَکِنِّه، بَلگی اونِه بِجا اُرنِه، وی، شی کاری دِلِه بَرکت گیرنِه.

Faic an caibideil Dèan lethbhreac




یعقوبِ نامه 1:25
41 Iomraidhean Croise  

ولی عیسی وه جِواب بااوته: «خِش به حال اونایی که خِدائه کِلامِ اِشنُنِنه و اونِ به جا یارنِنه.»


اِسا که اینا ره دوندِنی، خِش به حالِ شِما اگه اینا ره اِنجام هادین.


پَس اگه ریکا شِما ره آزاد هاکانه، حَییقَتاً آزاد بونِنی.


بَعدِ از اینکه جَمیِّت، عِبادَتگاهِ جِم بوردِنه، یَته خَله یَهودیون و اون خداپَرِسِ مَردِم که یَهودی بَییه بینه، پولُس و بَرنابائه دِمبال راه دَکِتِنه. پولُس و بَرنابا این دَسهِ هِمراه گَب بَزونه و وِشونِ تَشویق کاردنه که خِدائه فِیضِ دِله اِدامه هادِن.


وِشون شه ره وَقف تَعلیم بَییتِن، رَسولونِ جِم و دییه ایموندارونِ هِمراه، مشارکت و نون تیکه هاکاردِن و دِعا، هاکاردِنه.


ولی تا اَمروز، خِدا مِ ره کُمِک هاکارده و اَلان اینجه اِیست هاکاردِمه و همهِ وِسه، از گَت تا کِچیک، شِهادت دِمبه. اونچی گامبه هیچی نییه به جِز اونچی پیغمبِرون و موسیِ پِیغَمبِر بااوتِنه که وِنه اِتّفاق دَکِفه:


پَس خِدائه مِهروونی و سَختگیریِ یادِ جِم نَوِر؛ سختگیری کِسایی وِسه ئه که ایمونِ جِم دَکِتِنه، ولی تِ وِسه مهروونِ، البته این شرطِ هِمراه که وه مهروونیِ دِله ثابت بَمونی؛ والا تِ هم بَوری بونی.


چوون اونایی که شَریعَتِ اِشنُنِنه خِدائه نَظِر صالح نینه، بلکه اونایی صالح بِشمارِسه بونِنه که شَریعَتِ به جا یارنِنه.


پَس، شریعتْ مِقدَّسِ و شَریعتِ حِکم هم مِقدَّسِ، دِرِس و خوارِ.


چوون که شِما نوکریِ روحِ نَییتِنی تا اَی هم بَتِرسین، بلکه شِما ریکائونِ مقامِ دِله فرزندخوندگیِ روحِ بَییتِنی که اونِ طَریقِ جِم داد زَمبی: «بابا، مِ پییِر.»


چوون شَریعَت که زندگیِ روحِ، مَسیحْ عیسیِ دِله، شِما ره گِناهِ شَریعَت و مَرگِ جِم آزاد هاکارده.


پَس، مِ عزیزِ بِرارون، پابرجا و پایدار بوئین، هَمش خِداوندِ کارِ ویشتر و ویشتر اِنجام هادین، چوون دوندِنی شِمه زَحمِت خِداوندِ دِله بیخودی نییه.


شه ره آزمود هاکنین تا بَوینین ایمونِ دِله دَرِنی یا نا. شه ره مَحَک بَزِنین. یا مگه اینِ شه خَوِری نِفَهمِنِنی که عیسی مَسیح شِمه دِله دَره؟ مگه اینکه این آزمودِ دِله رَد بَووین!


این، نگرونی اون دِراغی برارونِ خاطِری بییه، که بِن بِنکی اَمه جَمع دِله بیَمونه، تا اون آزادی ای که مَسیحْ عیسیِ دِله دارمی ره جاسوسی هاکانِن و ِاِما ره بَردگیِ وِسه بَیرِن.


آزادیِ وِسه بییه که مَسیح اِما ره آزاد هاکارده تا آزاد بوئیم. پَس قایم هِرِسین و اَت کَش دییه نوکریِ یوغِ شه گَردِن نییِلین.


هَمدییهِ بارها ره دوش بَکِشین که این طی مَسیحِ شَریعتِ به‌جا یارنِنی.


اگه راس راسی شِما ایمونِ دِله، محکم و پابرجا بوئین و اون انجیلِ امیدِ جِم تِکون نَخُرین، هَمون انجیل که آسمونِ بِنِ تِمومِ خلقتِ وِسه اِعلام بَییه، و مِن، پولُس، اونِ نوکِر بَیمه.


ولی زَن، وچه بیاردِنِ هِمراه، نِجات گِرنه، اگه ایمون و مِحَبَّت و مِقَدَّس بییَنِ دِله، نجابتِ هِمراه بَمونه.


خوار تِ حِواس، شه ره و اون تعلیمی که دِنی ره، بوئه. اینِ دِله پابرجا باش، چوون این کارِ هِمراه هم شه ره و هم اونایی که تِ گَبِ اِشنُنِنه ره نِجات دِنی.


مواظب بوئین هیچ کس خِدائه فیضِ بَییتِنِ دِله شکست نَخُره تا هیچ تَلِ ریشه ای، رشد نَکِنه و دردسرِ باعث نَووه و خَیلیا ره نَجس نَکِنه


پَس اون آدِمونِ واری گَب بَزِنین و عَمِل هاکانین که دوندِنه طبقِ شَریعتِ آزادی، وِشونِ داوِری بونه،


آزادِ مَردِمِ واری زندگی هاکانین، ولی شه آزادی ره یِتا سرپوش، شرارتِ وِسه نَکِنین، بلکه خِدائه نوکرونِ واری زندگی هاکانین.


بییِلین اونچی که از اَوِّل بِشنُسینی شِمه دِله بَمونه؛ اگه اونچی از اَوِّل بِشنُسینی شِمه دِله بَمونه، شِما هم، پییِر و ریکائه دِله موندِنِنی.


و آسِمون جِم یِتا صدا بِشنُسِمه که گاته، «اینِ بَنویس: خِشا به حال اونایی که بعد از این خِداوندِ دِله مییِرنِنه.» و خِدائه روح گانه: «راس راسی خِشا به حالِ وِشون که شه زحمتائه آسایشِ گِرنِنه، چوون وِشونِ اعمال، وِشونِ دِمبال سَر اِنه!»


خِش به حال اونایی که شه قواها ره شورنِنه تا این حَقِّ دارِن تا زندگیِ دارِ جِم بَخُرِن و بَتونِن شَهرِ دروازه ها ره دِله بورِن.


Lean sinn:

Sanasan


Sanasan