Biblia Todo Logo
Bìoball air-loidhne

- Sanasan -




نامِه مَسیحینی عبرانی نِژادی سِه 9:28 - کتاب مقدس به زبان مازندرانی - گویش شرقی

28 پَس مَسیح هم اَت کَش قِروونی بَییه تا خَیلیائه گِناهونِ از بین بَوِره، دِوّمین کَشِ وِسه اِنه، ولی نا گِناهونِ از بین بَوِردِنِ وِسه، بلکه اونائه نِجاتِ وِسه که شوقِ هِمراه وه چِش به راهِنه.

Faic an caibideil Dèan lethbhreac

گیله ماز

28 پس مَسیح هَم یِدَفِه قُربانی هَبا تا خیلیانِ گُناهانِ از بِین بَبِره، دُوّمین دفه هَنه، ولی نه گُناهانِ از بِین بَبِردَنِ وَسین، بلکه اوشانه نِجاتِ وَسین که شوقِ هَمرَه اونه چِش بِراهِن.

Faic an caibideil Dèan lethbhreac

کتاب مقدس به زبان مازندرانی - گویش غربی

28 پس مَسیح هَم یَکَش قِروونی بَوِه تا خیلیایی گِناهِنِ از بِین بَوِرِه، دِوّمین کَشی سِه اِنِه، ولی نا گِناهِنی از بِین بَوِردنی سِه، بَلگی اونانی نِجاتی سِه گه شوقی هَمرا وی چِش بِرانِه.

Faic an caibideil Dèan lethbhreac




نامِه مَسیحینی عبرانی نِژادی سِه 9:28
42 Iomraidhean Croise  

حَتّی اِنسانِ ریکا هَم نییَمو تا وه ره خِدمِت هاکانِن، بلکه بییَمو خِدمِت هاکانه و شه جانِ، خَیلیائه نِجاتِ وِسه فِدا هاکانِه.


«وَختی اِنسانِ ریکا شه جِلالِ هِمراه، تِمومِ فِرشته هائه هِمراه بِیّه، شه پادِشاهیِ تَختِ سَر نیشِنه.


این مِ خونِ، عَهدِ خون، که خَیلیائه وِسه دَشِندی بونه تا خَیلیائه گِناهون بیامِرزی بَووه.


اَگه بُورِم و یِتا جا شِمه وِسه حاضر هاکانِم، اون مووقه اَی دِواره اِمبه و شِما ره شه پَلی وَرمه، تا اونجه که مِن دَرِمبه شِما هم دَووین.


و بااوتِنه: «ای جلیلی مَردا، چه اِیست هاکاردینی و آسمونِ اِشِنِنی؟ همین عیسی که شِمه میونِ جِم آسِمونِ بالا بَوردِنه، اَی هم بَرگِردِنه، همین طی که بَدینی وه ره آسِمونِ بالا بَوردِنه.»


خِدا، عیسی مَسیحِ، گِناهونِ کَفّاره‌ِ واری مَعرِفی هاکارده. اون کَفّاره ای که وه خونِ هِمراه و ایمونِ راهِ جِم به دَس اِنه. این خِدائه عِدالَتِ سِراغ هِدائِنِ وِسه بییه، چوون وه شه صبرِ اِلهیِ هِمراه، اون گِناهونی که قبلاً اِتفاق دَکِته بییه ره نَدید بَییته.


ولی هَدیه گِناهِ واری نییه. چوون اگه یِتا آدِمِ گِناهِ خاطِری، خَیلیا بَمِردِنه، چَنده ویشتر خِدائه فِیض و هَدیه که یِتا آدِمِ فِیض طَریقِ جِم، یعنی عیسی مَسیح فِراهم بَییه، فِراوونیِ هِمراه خَیلیائه نَصیب بَییه.


چوون وه شه مَرگِ هِمراه، گِناهِ خاطِری، اَت کَش همیشه وِسه بَمِرده و زندگی ای که وه زندگی کانده، خِدائه وِسه زندگی کانده.


و نا فِقَط خِلقت، بلکه اِما شه هم که خِدائه روحِ نوبرِ دارمی، شه دلِ دِله ناله کامبی، هَمون طی که ذوقِ هِمراه ریکائونِ مقامِ دِله فرزند خووندگیِ اِنتِظارِ کَشِمبی، یعنی شه تَن هائه آزادی ره


چوون که شَریعَت اونچی ره، اینِ وِسه که آدِمیِ جسم ضعیفِ، نَتونِسه اِنجام هاده، خِدا اِنجام هِدا. وه شه ریکا ره یِتا گناهکارِ جِسمِ واری بَفرِسیه تا ’گِناهِ قِروونی‘ بوئِه، وَ این طی جِسمِ دِله، گِناه ره مَحکوم هاکارده.


هَمون طی که اَمه خِداوند عیسی مَسیحِ بَردَگِردِسِنِ اِنتِظار کَشِنِنی، هیچ پیشکَشِ جِم بی نَصیب نینی.


وَختی این تَن که از بین شونه، اون تَنی که از بین نشونه ره دَپوشیه و این تَن که فانیِ اون تَنی که فانی نییه ره دَپوشه، اون مووقه اِشعیائه پِیغَمبِرِ نوِشته، حَییقت رِسِنه که گانه: «پیروزی، مَرگِ بلعِنه.»


تا آسِمونِ جِم خِدائه ریکائه بییَموئِنِ اِنتظارِ بَکِشین، که خِدا مِرده هائه جِم وه ره زنده هاکارده، یعنی عیسی، که اِما ره اون غَضِبِ جِم که بعداً اِنه آزاد کانده.


اِسا اِی بِرارون، اَمه خِداوند عیسی مَسیحِ بردَگِردِسِن خَوِری و اَمه جَمع بَیِّن وه پَلی، شِمه جِم خواهش کامبی


اَز اَلان به بعد اون صالحیِ تاج مِ وِسه آماده بَییه، تاجی که خِداوند، اون عادلِ داور، اون روزِ دِله مِ ره دِنه - نا فِقَط مِ ره، بلکه تِمومِ اونایی که وه ظِهورِ شوقِ داشتِنه.


و شه اون مِوارکِ امیدِ چِش به راه بوئیم، یعنی اَمه عَظیمِ خِدا و اَمه نجات‌دهنده عیسی مَسیحِ جِلالِ دیار بَیِّن،


مگه همهِ وِشون روح هایی نینه که خِدمت کاندِنه و اون کِسائه خِدمِتِ وِسه بَفرِسی بونِنه که نِجاتِ اِرث وَرنِنه؟


اِما عیسیِ مَسیحِ تَنِ قِروونی هاکاردِنِ طَریقِ جِم، اَت کَش همیشه وِسه، وه وِسه وَقف بَیمی.


تَقِلّا هاکانین تِمومِ مَردِمِ هِمراه صِلح و سِلامتیِ دِله دَووین و مِقَدَّس بوئین، چوون بدونِ قدّوسیت هیچ‌کی خِداوندِ نَوینده.


اگه اِما این طی گَتِ نِجاتِ جِم غافل بوئیم، چی طی اون جَزائه جِم دَر بوریم؟ این نِجات اَوِّل خِداوندِ طَریقِ جِم اِعلام بَییه و بعد اونائه طَریق که اونِ بِشنُسِنه اَمه وِسه ثابت بَییه،


چوون اَمه کاهِن اَعظِم جوری نییه که نَتونِسه بوئه اَمه ضعفائه هِمراه هَمدردی هاکانه، بلکه کِسی که اَمه واری هر طَرِفِ جِم آزمود بَییه، بدون اینکه گِناه هاکانه.


و اون مووقه که کامل بَییه، تِمومِ اونایی که وه جِم اِطاعت کاندِنهِ وِسه، اَبدی نِجاتِ سرچِشمه بَییه.


وه دییه کاهنونِ اَعظِم واری، نیاز نِدارنه که هر روز، اَوِّل شه گِناهونِ وِسه و بعد قومِ گِناهونِ وِسه، قِروونی هاکانه. چوون اَت کَش همیشه وِسه اینِ اِنجام هِدا، اون مووقه که شه ره قِروونی هاکارده.


و این طی نییه که وه شه ره هَمِش قِروونی هاکانه، یِتا کاهِنِ اعظمِ واری که هر سال قُدس‌الاقداسِ دِله شونه، اونِم اون خونی هِمراه که شه وه خون نییه.


مَسیح شه اَمه گِناهونِ شه تَنِ دِله صلیبِ سَر دوش بَکِشیه، تا اِما گِناهونِ وِسه بَمیریم و صالحیِ وِسه زندگی هاکانیم، وه زخم هایِ هِمراه شِفا بَییتینی.


چوون مَسیح هم اَت کَش گِناهونِ وِسه عِذاب بَکِشیه، یعنی اون صالح، اونایی وِسه که صالح نینه، تا اِما ره خِدائه پَلی بیاره. وه جِسمِ دِله بَکوشته بَییه، ولی روحِ دِله، زنده بَییه


خِدائه روزِ چِش به راه بوئین و اینِ وِسه که خِدائه روز زودتر بِیّه تَقِلّا هاکانین. اون روزِ دِله که آسمونون تش گِرنِنه و نابود بونِنه و آسمونِ ستاره ها تَشِ گرمیِ جِم ذوب بونِنه.


ای عزیزون، اِما اَلان خِدائه وَچونیمی، ولی هَمتی اونچی که قرارِ بَوویم دیار نَییه. ولی دومبی اون مووقه که وه ظهور هاکانه وه واری بومبی، چوون وه ره اون طی که هَسه ویمبی.


شِما دوندِنی که وه ظِهور هاکارده تا گِناهونِ از بین بَوره. وه دِله هیچ گِناهی دَنیه.


و شه ره خِدائه مِحبّتِ دِله دارین، هَمون طی که اَمه خِداوند عیسی مَسیحِ رَحمِتِ منتظِر هَسینی تا شِما ره اَبدی زندگیِ وِسه هدایت هاکانه.


هارِشین وه ابرهائه هِمراه اِنه، هر چِشی وه ره وینده، حَتَّی اونایی که وه ره نیزه بَزونه؛ و تِمومِ زِمینِ طایفه ها وه وِسه شیون کاندِنه. راس راسی این طی بونه. آمین.


Lean sinn:

Sanasan


Sanasan