نامِه مَسیحینی عبرانی نِژادی سِه 7:2 - کتاب مقدس به زبان مازندرانی - گویش شرقی2 و اِبراهیم هر چی که داشتهِ جِم، وه ره ده یک هِدا. وه اسم مَعنی، اَوِّل «صالحیِ پادشاه» و بعد «سالیمِ پادشاه»، یعنی «صِلح و سِلامتیِ پادشاه» هَسه. Faic an caibideilگیله ماز2 و ابراهیم هر چی که داشتِه یه جی، اونه دَه یِک هَدَه. اون اِسمِ معنی اَوَّل «صالحی یه پادشاه» و ایما «سالیمِ پادشاه»، یَعنی «صُلح و سلامتی یه پادشاه» هیسه. Faic an caibideilکتاب مقدس به زبان مازندرانی - گویش غربی2 و ابراهیم هر چی گه داشتِه ای جا، وِرِه دَه یِک هادا. وی اِسمی معنی اَوَّل «صالحی ای پادشاه» و اَزما «سالیمی پادشاه»، یَعنی «صِلح و سلامتی ای پادشاه» هَسِّه. Faic an caibideil |