نامِه مَسیحینی عبرانی نِژادی سِه 4:9 - کتاب مقدس به زبان مازندرانی - گویش شرقی

⁹ پَس خِدائه قومِ وِسه مِقَدَّسِ شنبهِ آسایش، به جا موندِنه؛

گیله ماز

⁹ پَس خُدایِ قومِ وَسین، مقدّسِ شنبه یه آسایشِ بِجا ماندِنِه.

کتاب مقدس به زبان مازندرانی - گویش غربی

⁹ پَس خِدایی قومی سِه، مِقدّسِ شنبه ای آسایش بِجا مونِّه.

نامِه مَسیحینی عبرانی نِژادی سِه 4:9 Iomraidhean Croise

اِنجیلِ مَتّی 1:21

وه یِتا ریکا دِنیا یارنه و تِ وه اِسمِ عیسی اییِلنی، چوون که وه شه قومِ، وِشونِ گِناهون جِم نِجات دِنه.»

تیتوس 2:14

که شه جانِ اَمه وِسه هِدا تا اِما ره هر شِرارتِ جِم آزاد هاکانه و پاکِ مَردِمی شه وِسه دِرِس هاکانه که فِقَط شه وه وِسه بوئِن که خوارِ کارِ وِسه غیرت دارنِنه.

نامِه مَسیحینی عبرانی نِژادی سِه 11:25

وه حاضر بَییه که خِدائه قومِ هِمراه ذلیل بَووه، تا اینکه یه مدّت گِناهِ خِشی هائه جِم کیف هاکانه.

نامِه مَسیحینی عبرانی نِژادی سِه 3:11

پَس شه غیظِ دِله قَسِم بَخُردِمه وِشون مِ آسایشِ دِله نِنِّنه.»

نامِه مَسیحینی عبرانی نِژادی سِه 4:1

پَس با اینکه این وعدهِ بوردَن وه آسایشِ دِله هَمتی پابرجائه، تَرسِمبی که نَکِنه دیار بَووه که یه نَفِر شِمه جِم اون وعدهِ به دَس بیاردِنِ وِسه شکست بَخُره.

نامِه مَسیحینی عبرانی نِژادی سِه 4:10

چوون هر کی خِدائه آسایشِ دِله شونه، شه کارائه دِله هم آسایش گِرنه، هَمون‌ طی که خِدا شه کارائه جِم آسایش بَییته.

نامِه مَسیحینی عبرانی نِژادی سِه 4:3

چوون اِما که ایمون بیاردیمی، اون آسایشِ دِله شومبی. هَمون طی که خِدا، مزمورِ کِتابِ دِله بااوته: «پَس شه غیظِ دِله قَسِم بَخوردِمه وِشون مِ آسایشِ دِله نِنِّنه،» هر چَن، وه کارا دِنیائه خَلق هاکاردِنِ مووقه، تِموم بَییه بییه؛

نامِه مَسیحینی عبرانی نِژادی سِه 4:8

چوون اگه یوشَعِ پِیغَمبِر وِشونِ آسایش هِدا بییه، دِمبالتر، خِدا یِتا دییه روزِ خَوِری این طی گَب نَزو بییه.

اول پِطرُس 2:10

قبلتر قومی نَبینی، ولی اَلان خِدائه قومِنی؛ یه مووقه خِدائه رحمِتِ جِم محروم بینی، ولی اَلان خِدائه رَحمِتِ بَییتینی.

یوحنایِ مکاشفه 14:13

و آسِمون جِم یِتا صدا بِشنُسِمه که گاته، «اینِ بَنویس: خِشا به حال اونایی که بعد از این خِداوندِ دِله مییِرنِنه.» و خِدائه روح گانه: «راس راسی خِشا به حالِ وِشون که شه زحمتائه آسایشِ گِرنِنه، چوون وِشونِ اعمال، وِشونِ دِمبال سَر اِنه!»

یوحنایِ مکاشفه 21:4

وه، وِشونِ چِشائه جِم هر اَسری ره پاک کانده. و دییه مرگی دَنییه؛ و دییه هیچ شیون و هیچ برمه و هیچ دردی دَنیه، چوون اَوِّلین چیا از بین بوردِنه.»