نامِه مَسیحینی عبرانی نِژادی سِه 4:6 - کتاب مقدس به زبان مازندرانی - گویش شرقی6 پَس، از اونجه که بعضیا هَمتی فرصت دارنِنه که وه آسایشِ دِله بورِن، و اونایی که قبلتر خَوِرِ خِشِ بِشنُسِنه، نااطاعتی خاطِری، بوردِنِ دِله شکست بَخُردِنه Faic an caibideilگیله ماز6 پس، اوجِه یه جی که بعضیان هَلَه فُرصت دارَن که اونه آسایشِ دِلِه بوشون، و اوشانیکه پیشتَرخَبرخوشِ بِشنَوِسَّن، نااِطاعتی خاطری نَتَّنِسَّن دِلِه بوشون Faic an caibideilکتاب مقدس به زبان مازندرانی - گویش غربی6 پس، از اوجِه گه بعضیا حَلا فِرصت دارِنِه گه وی آسایشی دِلِه بورِن، و اونانیگه پِشتَر خَوَرخِشِ بِشنُسِنِه، نااِطاعتی ای خاطری، بوردنی دِلِه شکست بَخاردِنِه، Faic an caibideil |