نامِه مَسیحینی عبرانی نِژادی سِه 4:12 - کتاب مقدس به زبان مازندرانی - گویش شرقی12 چوون خِدائه کِلام زنده ئه و کار کانده و هر دِ دَمِ شَمشیرِ جِم تیز تَرِ، جوری وِرینه که نفس و روح و مفاصل و مغز و اِستکا ره سیوا کانده، و فکرا و دلِ نیّتها ره تشخیص دِنه Faic an caibideilگیله ماز12 چون خُدایِ کلام، زِندِئِه و کار کانه، و هر دو دَمِ شمشیرِ جی تیز تَرِه، جوری بینِه که نفس و روح و مفاصل و مغز و خاشِ سیفا کانه، فِکرا و دِلِ نیَّتان رِه تشخیص دَنه. Faic an caibideilکتاب مقدس به زبان مازندرانی - گویش غربی12 چون خِدایی کلام، زینِّئه و کار کِنِّه، و هر دِ دَمِ شمشیری جا تیج تَرِ، جوری وِرینِّه گه نَفس و روح و مفاصل و مغز و هَسکارِه سیوا کِنِّه، فِکرا و دِلی نیّتارِه تشخیص دِنِه. Faic an caibideil |
بعد تختهایی ره بَدیمه که اونائه سَر کِسایی نیشته بینه که وِشونِ داوِریِ اِقتدار، هِدا بَییه بییه. و آدِمونِ جان ها ره بَدیمه که عیسی مَسیحِ شهادت هِدائِنِ خاطِری و خِدائه کِلامِ خاطِری، وِشونِ کلّه ها وِشونِ تَنِ جِم سیوا بَییه بییه. و کِسایی ره بَدیمه که اون وحشی جانِوَر و وه مِجسمه ره پرسش نَکارده بینه و وه علامِتِ شه پیشونی و دَسِ سَر قبول نَکارده بینه. وِشون اَت کَش دییه زنده بَینه و مَسیحِ هِمراه هزار سال سلطَنِت هاکاردِنه.