Biblia Todo Logo
Bìoball air-loidhne

- Sanasan -




نامِه مَسیحینی عبرانی نِژادی سِه 3:6 - کتاب مقدس به زبان مازندرانی - گویش شرقی

6 ولی مَسیح، یِتا ریکائه واری خِدائه سِره سَر وِفادارِ، و اِما وه سِره هَسیمی، اگه راس راسی شه اِطمینان و افتخارِ شه امیدِ دِله قایم داریم.

Faic an caibideil Dèan lethbhreac

گیله ماز

6 وَلی مَسیح، ایتا ریکائی مِثان خُدایِ سِرِه یه سَر وفادارِه، و اَما اونه سِرِه ایم، اگه راس راسی اَمی اطمینان و افتخارِ اَمی اُمیدِ دِلهِ قایِم بِداریم.

Faic an caibideil Dèan lethbhreac

کتاب مقدس به زبان مازندرانی - گویش غربی

6 ولی مَسیح، هِتی یَتِه ریکائی تَرا خِدایی خِنِه ای سَر وفادارِ، و اَما وی خِنِمی، اگه راساسی شی اطمینان و افتخارِ شی اِمیدی دِلِه قائِم داریم.

Faic an caibideil Dèan lethbhreac




نامِه مَسیحینی عبرانی نِژادی سِه 3:6
46 Iomraidhean Croise  

تِمومِ مَردِم مِ اسم خاطِری، شِمه جِم بیزار بونِنه، ولی هَر کی تا آخِر دَووم بیاره و بَمونه، نِجات گِرنه.


و تِ ره گامبه تِ پِطرس هَسی یَعنی صخره و مِن، این صخره سَر شه کلیسا ره بَنا کامبه، و هیچ وَخت جَهَنِمِ قِدرَت نَتونده وه ره اَز بین بَوِره.


ولی هَر کس تا آخِر دَووم بیاره، نِجات پی دا کانده.


پَس خِدائه مِهروونی و سَختگیریِ یادِ جِم نَوِر؛ سختگیری کِسایی وِسه ئه که ایمونِ جِم دَکِتِنه، ولی تِ وِسه مهروونِ، البته این شرطِ هِمراه که وه مهروونیِ دِله ثابت بَمونی؛ والا تِ هم بَوری بونی.


امیدِ دِله خِشال بوئین، مصیبت هائه دِله صَبور بوئین و هَمِش دِعا هاکانین.


بوئه خِدایی که امید دِنه، شِما ره ایمونِ دِله خِشالی و آرامشِ جِم، پِر هاکانه، اون طی که روح‌القدُسِ قِوَّتِ هِمراه، امیدِ جِم پِر بوئین.


اِما وه طَریقِ جِم، و ایمونِ راهِ جِم، این فیضی که اَلان وه دِله استواریمی ره به دَس بیاردیمی، و خِدائه جِلالِ امیدِ دِله خِشالی کامبی.


مگه نَدوندِنی که خِدائه مَعبِدِنی و خِدائه روح شِمه دِله دَره؟


مگه نَدوندِنی که شِمه تَن روح‌القُدُسِ مَعبِدِ که شِمه دِله دَره و اونِ خِدائه جِم بَییتینی؟ شِما دییه شه وِسه نینی.


و خِدائه معبد، بِتهائه هِمراه چه سازشی دارنه؟ چوون اِما زند‌ه خِدائه مَعبِدیمی. هَمون طی که خِدا تورات و پِیغَمبِرونِ کِتابِ دِله گانه: «مِن وِشونِ میون منزل کامبه و وِشون میون، راه شومبه، و مِن وِشونِ خِدا بومبه و وِشون مِ قوم بونِنه.»


پَس تا فرصت دارمی، تِمومِ مَردِمِ خواری هاکانیم، مخصوصاً اونایی که مَسیحِ ایمون دارنِنه.


پَس خواری هاکاردِنِ جِم دِلسرد نَوویم، چوون اگه کارِ جِم دَس نَکِشیم، خوارِ فصل مووقه درو کامبی.


اِما مَسیحِ دِله و اون ایمونِ طریق که وه ره دارمی، تومبی جِرأت و اطمینانِ هِمراه خِدا ره نَزدیک بَوویم.


اگه راس راسی شِما ایمونِ دِله، محکم و پابرجا بوئین و اون انجیلِ امیدِ جِم تِکون نَخُرین، هَمون انجیل که آسمونِ بِنِ تِمومِ خلقتِ وِسه اِعلام بَییه، و مِن، پولُس، اونِ نوکِر بَیمه.


اِسا، شه اَمه خِداوند عیسی مَسیح و اَمه پییِر خِدا که اِما ره دوس داشته و فیضِ طریق، اِما ره اَبدی تَسلّی و خوارِ امید هِدا


تا اگه مِ بییَموئِن عَقِب دَکِته، بَدونی که خِدائه خانوادهِ میون که زِنده خِدائه کلیسا و حَییقَتِ سِتون و پِی هَسه، چی طی وِنه رِفتار هاکارد.


ولی این آخِرین روزائه دِله، وه شه ریکائه طریق اَمه هِمراه گَب بَزو، اون ریکا که وه ره یِتا وارثِ واری، همه چیِ دِله تَعیین هاکارده و وه طریق جهانِ خَلق هاکارده.


پَس ای بِرارون، از اونجه که خاطِر جمع هَسیمی که عیسیِ خونِ طریق تومبی قدس الاقداسِ دِله بوریم،


و از اونجه که یِتا کاهِنِ اَعظِم خِدائه سِرهِ سَر دارمی،


بِئین بدون اینکه شک هاکانیم، اون امیدی که اونِ اِعتراف هاکاردیمی ره قایم بِچَسبیم، چوون اونی که وَعده هِدا وِفادارِ.


پَس شه اطمینانِ جِم دَس نَکِشین، چوون یِتا گَتِ پاداش شه دِمبال دارنه.


اِسا ایمون، اون چیائه سَر اِطمینان هاکاردِنِ که اونا ره امید دارمی و اون چیائه جِم خاطِر جَمع بوئِنِ که چِشِ هِمراه نَوونه بَدیئِن.


چوون اِما مَسیحِ دِله شَریک بَیمی، اگه راس راسی اطمینانی ره که از اَوِّل داشتمی ره تا آخِر قایم داریم.


پَس بِئین تقلّا هاکانیم تا اون آسایشِ دِله بوریم، تا هیچ کس این طی نااطاعتی هاکاردنِ هِمراه نَکِفه.


از اونجه که اِما یِتا گَتِ کاهِن اَعظِم دارمی که آسمونونِ بالا بورده، یعنی عیسی خِدائه ریکا، بِئین شه ایمونِ اعترافِ قایم داریم.


پَس اطمینانِ هِمراه فیضِ تَختِ نزیک بَوویم تا اِما ره رَحم بَووه و فیضِ به دَس بیاریم که اِحتیاجِ مووقه اِما ره کُمِک هاکانه.


اَمه آرزو این بییه که هر‌ کِدوم از شِما تا آخِر این غیرتِ سِراغ هادین تا شِمه امید کاملاً دیار بَووه،


تا دِ چیِ طریق که عوض نَبونه و محالِ که خِدا اونائه خَوِری دِراغ بَزِنه، اِما که پِناه بیاردِنِ وِسه فِرار هاکاردیمی، خَله دِلگرمی داشتیمی تا اون امیدی که اَمه جلو بییِشتِنه ره، قایم داریم.


چوون شَریعَت هیچی ره کامل نَکارده. ولی از اون طَرف، یِتا بهترِ امیدِ اِما ره بِشناسِندیه که اونِ طریق، خِدا ره نزیک بومبی.


با اینکه شِما عیسی مَسیح ره نَدینی، وه ره دوس دارنِنی؛ و هر چَن اَلان وه ره نَویندِنی، وه ره ایمون دارنِنی و خِشالی کاندینی، اون خِشالیِ هِمراه که نَوونه بااوتِن و پِر جِلالِ،


شه شِما هم زنده سنگائه وارینی، که یِتا روحانی عمارت شِمه جِم بِساته بونه تا مِقدَّسِ کاهنونِ واری بوئین تا عیسی مَسیحِ طَریقِ جِم، روحانی قِروونی ها که خِدا اونا ره قبول کانده، پیشکش هاکانین


چوون اونِ مووقه بَرِسیه که داوِری، خِدائه سِره جِم شِروع بَووه؛ و اگه اَمه هِمراه شِروع بونه، وِشونِ آخِرعاقِبت که خِدائه انجیلِ جِم اِطاعت نَکاندِنه، چی بونه؟


«تیاتیرائه کلیسائه فِرشتهِ وِسه بَنویس: «خِدائه ریکا که وه چِشا تَشِ اَلوکِ موندِنه و وه لینگ مَفرقی که سو سو زَندِئه واریِ، این طی گانه:


فِقَط این که اونچی که دارنِنی ره قایم بَچِسبین تا مِن بِیِّم.


«هر‌ کی که پیروز بَووه و مِ کارا ره تا آخِر اِنجام هاده، وه ره اقتدار دِمبه تا تِمومِ قوم هائه سَر حِکومت هاکانه،


«مِن زود اِمبه. اونچی که دارنی ره قایم دار تا کِسی تِ تاجِ تِ جِم نَیره.


Lean sinn:

Sanasan


Sanasan