Biblia Todo Logo
Bìoball air-loidhne

- Sanasan -




نامِه مَسیحینی عبرانی نِژادی سِه 12:2 - کتاب مقدس به زبان مازندرانی - گویش شرقی

2 و اَمه چِش فِقَط عیسی ره بوئه که اَمه ایمونِ پِی هَسه و اَمه ایمونِ کامل کانده و اون خِشالیِ خاطِری که وه پیش رو دَییه، صَلیبِ تِحَمُّل هاکارده، وه ننگ و عارِ نَدید بَییته و خِدائه راسِ دَسِ تَختِ وَر نیشته.

Faic an caibideil Dèan lethbhreac

گیله ماز

2 و اَمیِ چِش فقط عیسی رِه دَبو که اَمیِ ایمان بُنوار هیسه و اَمی ایمانِ کامِل کانه، و اون خُشحالی یه خاطِری که اونه پِیش دَبا، صلیبِ تَحمُل هَکُردِه، اونه ننگ و عار رِه نَدید بِیتِه و اَسِه خُدایِ راسِ دَسِ تختِ ور نیشتِه.

Faic an caibideil Dèan lethbhreac

کتاب مقدس به زبان مازندرانی - گویش غربی

2 و اَمِه چِش فقط عیسی رِه ووئه گه اَمِه ایمونی پِی هَسِّه و اَمِه ایمونِ کامِل کِنِّه، و هون خِشالی ای خاطری گه وی پِش دَوِه، صلیبِ تَحمِل هاکِردِه، وی ننگ و عاری رِه نَدید بَیتِه و خِدایی راسِ دَسی تختی وَر نیشتِه.

Faic an caibideil Dèan lethbhreac




نامِه مَسیحینی عبرانی نِژادی سِه 12:2
78 Iomraidhean Croise  

اَزون بعد، عیسی شه شاگِردونِ گاته که وه اورشَلیم شونه، اونجه مَشایخ و مَعبِدِ گَت گَتِ کاهِنون و توراتِ مَلِّمون وه ره آزار دِنِنه و کُشِنِنه، ولی گاته که سِومین روز زِنده بونه


حَتّی اِنسانِ ریکا هَم نییَمو تا وه ره خِدمِت هاکانِن، بلکه بییَمو خِدمِت هاکانه و شه جانِ، خَیلیائه نِجاتِ وِسه فِدا هاکانِه.


عیسی این طی بااوته: «اِی اَبّا، ای پییِر، تِ توندی هر کاری هاکانی. این پیاله ره مِ جِم دور هاکان، ولی نا مِ خواسهِ وِسه بلکه تِ خواسه بَووه.»


این طی اون مِقدَّسِ بَنوِشته اِنجام بَرِسیه که گانه: «وه تقصیرکارونِ واری مَحکوم بونه.»


پَس عیسایِ خِداوند بعد از اون که این گَب ها ره وِشونِ بَزو، آسِمون بَورده بَییه و خِدائه راسِ دَسِ هِنیشته.


عیسی بااوته: «البته که اَوِّل اِیلیا اِنه تا همه چی ره اَوِّلِ واری دِرِس هاکانه. ولی چه مِقدَّسِ بَنوِشته هائه دِله بَنوِشته بَییه انسان ریکا وِنه خَله زَجر بَکِشه و وه هِمراه بَد رِفتاری هاکانِن؟


اون ریکائه پییِر دَرجا بِلِندِ صِدائه هِمراه بااوته: «ایمون دارمه؛ مِ ره کُمِک هاکان تا شه بی ایمونیِ حریف بَووِم!»


رسولون، عیسیِ خِداوندِ بااوتِنه: «اَمه ایمونِ زیاد هاکان!»


هیرودیس و وه سربازون هم عیسی ره بی‌ حِرمتی و مَسخره کاردنه. بعد یِتا شاهانه قَوا وه تَن دَکاردِنه و پیلاتُسِ پَلی بَردِگاردِنینه.


مَگه نَوِسه مَسیحِ موعود این رنجها ره بَوینه و بعد شه جِلالِ بَرِسه؟»


فِردائه اون روز، یحیی عیسی ره بَدیئه که وه سَمت اِنه، بااوته: «هارِشین» این خِدائه قِروونی وَرهِ که گِناهِ دِنیائه جِم گِرنه و وَرنه!


حَییقَتاً، شِما ره گامبه، اگه گَندِمِ تیم، گِلِ بِن نَشوئه و نَمیره، تینا مُوندِنه؛ ولی اگه بَمیره خَله بار یارنه.


وَختی مِن صَلیب بَکِشی بَووِم و زِمینِ جِم بِلِند بَووِم، تِمومِ مَردِمِ شه سَمت کَشِمبه.»


عیسی که دونِسه پییِر همه چی ره وه دَس بِسپارِسه و خِدائه طَرِفِ جِم بییَمو و خِدائه پَلی شونه،


چوون مِ پییِرِ خواسه اینِ که هر کی که ریکا ره امید دَوِنده و وه ره ایمون بیاره، اَبدی زندگی ره داره، و مِن قیامِتِ روز وه ره زِنده کامبه.»


شِمه پییِر اِبراهیم، خِشالی کارده که مِ روزِ بَوینه؛ اونِ بَدیئه و خِشال بَییه.»


«پَس اِی یَهودِ قوم همه یقینِ هِمراه بَدونِن که خِدا این عیسی ره که شِما وه ره صلیب بَکِشینی، هم خِداوند و هم مَسیحِ موعود هاکارده.»


شِما زندگیِ سرچشمه ره بَکوشتینی، ولی خِدا وه ره مِرده هائه جِم زِنده هاکارده و اِما اینِ شاهِدیمی.


و وه ره شه راسِ دَسِ وَر بالا بَوِرده، رَهبِر و نجات‌دَهِنده هاکارده تا یَهودِ مَردِم توبه هاکانِن و وِشونِ گِناهون بیامرزی بَووه.


پَس رَسولون شورائه وَرِ جِم بیرون بوردِنه و از اینکه اَنده لایق بِشمارِسه بَینه که عیسیِ اسمِ خاطِری بی حِرمتی بَوینِن، خِشال بینه.


چوون صَلیبِ پِیغوم، اونایی وِسه که هِلاک بونِنه، نادونیِ، ولی اَمه وِسه که نِجات گِرمی، خِدائه قِوَّتِ.


ولی اِما مَصلوب بَییه مَسیحِ موعظه کامبی که یَهودیونِ وِسه یِتا سَنگِ واریِ که لغزِنه و غیر یَهودیون وِسه نادونیِ،


و هر دِتا ره یِتا تَنِ دِله، خِدائه هِمراه آشتی هاده، و شه صلیبِ طَریقِ جِم که وه سَر، دِشمِنی ره بَکوشته.


و مِحَبَّتِ هِمراه رِفتار هاکانین، هَمون طی که مَسیح هم اِما ره مِحَبِّت هاکارده و شه جانِ اَمه وِسه، قِروونی و خِش عطرِ هدیهِ واری خِدا ره پیشکش هاکارده.


و مِن مطمئِنِمه اون که شِمه دِله خوارِ کارِ شِروع هاکارده، اونِ تا مَسیحْ عیسیِ بَردَگِردِسِنِ روز به آخِر رِسِندِنه.


اِسا اون که اِما آسمونِ وِسه هَسیمی و خِداوند عیسی مَسیحِ اِنتِظارِ کَشِمبی، که یِتا نِجات دهنده ئه.


اَز اَلان به بعد اون صالحیِ تاج مِ وِسه آماده بَییه، تاجی که خِداوند، اون عادلِ داور، اون روزِ دِله مِ ره دِنه - نا فِقَط مِ ره، بلکه تِمومِ اونایی که وه ظِهورِ شوقِ داشتِنه.


خِدا تا اَلان کِدوم یِتا از فرشته ها ره بااوته: «مِ ‌راس دَس هِنیش تا مووقه ای که تِ دِشمِنونِ تِ لینگِ بن دِم هادِم»


پَس وه، خِدائه جِلالِ نورِ و وه ذاتِ کاملِ نَخشِ، و وه همه چی ره شه کِلامِ قِوَّتِ هِمراه دارنه. وه بعد از این که گِناهونِ پاک هاکارده، اون کسِ راسِ دَس که با عظمت و عرشِ برینِ دِله دَره، هِنیشته.


چوون یِتا قروونیِ هِمراه، اونایی که وَقف بونِنه ره همیشهِ وِسه کامل هاکارده.


بَعضی وختا همهِ چِشِ پَلی، فحش خواردینی و عِذاب کَشینی و بَعضی وختا کِسایی دوش به دوش اِیست هاکارده بینی که وِشونِ هِمراه این طی رِفتار بونِسه.


بَعضیا مسخره بَینه و شِلاق بَخُردِنه، و حَتَّی زَنجیلِ هِمراه دَوِسه بَینه و زندون دَکِتِنه.


وه ره فکر هاکانین که چی طی گِناهکارونِ طَرِفِ جِم دِشمنی ای که وه علیه بییه ره تِحَمُّل هاکارده، تا شِما خَسّه و دلسرد نَووین.


پَس بِئین اِما هم این اَردوگاهِ جِم بیرون بِئیم و وه پَلی بوریم، و وه ننگ و عارِ دِله شَریک بَوویم.


و اون مووقه که کامل بَییه، تِمومِ اونایی که وه جِم اِطاعت کاندِنهِ وِسه، اَبدی نِجاتِ سرچِشمه بَییه.


چوون شَریعَت هیچی ره کامل نَکارده. ولی از اون طَرف، یِتا بهترِ امیدِ اِما ره بِشناسِندیه که اونِ طریق، خِدا ره نزیک بومبی.


اِسا اَصل مطلبی که اِما دَره گامبی اینِ که: اِما این طی کاهِنِ اعظمی دارمی که خِدائه مِتعالِ تَختِ راسِ دَسِ طَرِف، آسِمونِ دِله نیشته


پَس مَسیح هم اَت کَش قِروونی بَییه تا خَیلیائه گِناهونِ از بین بَوِره، دِوّمین کَشِ وِسه اِنه، ولی نا گِناهونِ از بین بَوِردِنِ وِسه، بلکه اونائه نِجاتِ وِسه که شوقِ هِمراه وه چِش به راهِنه.


مِ بِرارون، شِما ها که اَمه خِداوند عیسی مَسیح، اون خِداوندِ جِلالِ ایمون دارنِنی، آدِمونِ میون فرق نییِلین.


وِشون تَقِلّا کاردِنه بِفَهمِن مووقه ای که مَسیحِ روح، وِشونِ دِله، مَسیحِ رَنج ها و جِلال هایی جِم که بعد از اون اِنه، پیشگویی هاکارده، کیِ و چه مووقه ره نِشون دائه.


چوون مَسیح هم اَت کَش گِناهونِ وِسه عِذاب بَکِشیه، یعنی اون صالح، اونایی وِسه که صالح نینه، تا اِما ره خِدائه پَلی بیاره. وه جِسمِ دِله بَکوشته بَییه، ولی روحِ دِله، زنده بَییه


هَمون عیسی مَسیح که آسِمون بورده و اِسا خِدائه راسِ دَس وَر دَره و فرشته ها و قِدرتها و قِوَّت ها وه مطیع بَینه.


و شه ره خِدائه مِحبّتِ دِله دارین، هَمون طی که اَمه خِداوند عیسی مَسیحِ رَحمِتِ منتظِر هَسینی تا شِما ره اَبدی زندگیِ وِسه هدایت هاکانه.


که گاته: «اونچی که ویندی ره یِتا کتابِ دِله بَنویس و این هفتا کلیسا: اَفِسُس، اِسمیرنا، پِرگاموم، تیاتیرا، ساردِس، فیلادِلفیه و لائودیکیهِ وِسه بَفرِس.»


وَختی وه ره بَدیمه، مِردهِ واری وه لینگائه روب رو دَکِتِمه. ولی وه شه راسِ دَسِ مِ سَر بییِشته و بااوته: «نَتِرس، اَوِّل و آخِر مِنِمه؛


خِداوندْ خِدا گانه: «”الف“ و ”ی“؛ مِنِمه؛ اون قادرِ مطلق که دَره و دَییه و اِنه.»


«اِسمیرنائه کلیسائه فرشته ها ره بَنویس: «اون که اَوِّل و اون که آخِرِ، اون که بَمِرده و زنده بَییه، این طی گانه:


Lean sinn:

Sanasan


Sanasan