نامِه مَسیحینی عبرانی نِژادی سِه 10:30 - کتاب مقدس به زبان مازندرانی - گویش شرقی

³⁰ چوون اِما اون کِسی که اینِ بااوته ره اِشناسِمبی: «تقاص مِ وِسه هَسه؛ مِن سزا دِمبه،» و اَی هم بااوته: «خِداوند شه قومِ داوِری کانده.»

گیله ماز

³⁰ چون اَما اون کَسی که اینه باَگوته رِه اِشناسِنیم: «تقاص می شینِه؛ مَن هیسَم که سزا دَنَم،» و باز هَم باَگوته: «خداوند خودشه قومِ داوَری کانه.»

کتاب مقدس به زبان مازندرانی - گویش غربی

³⁰ چون اَما هون کَسی گه هَینِه بُتِه رِه اِشناسِمی: «تقاص مِنیِه؛ مِن سزا دِمِه،» و اَی هَم بُتِه: «خِداوَند شی قومِ داوَری کِنِّه.»

نامِه مَسیحینی عبرانی نِژادی سِه 10:30 Iomraidhean Croise

رومی ایشون 12:19

ای عزیزون، هیچ وَخت شه، تَقاص نَیرین، بلکه اونِ خِدائه غَضِبِ دَس واگذار هاکانین. چوون توراتِ دِله بَنوِشته بَییه که «خِداوند گانه: ”تَقاص، مِ شِنه، مِنِمه که سِزا دِمبه»

رومی ایشون 13:4

چوون وه تِ خیرِ وِسه خِدائه نوکِرِ. ولی اگه کارِ خلاف هاکانی، بَتِرس، چوون وه بیخودی شه کَمِر شمشیر نَوِسه. وه خِدائه نوکِرِ و کسیِ که خِدائه وِسه انتقام گِرنه و خِدائه غَضِبِ، خِلافکارِ سَر یارنه.

دوّمین نامه قرنتیانِ وَسین 5:10

چوون اِما همه وِنه مَسیحِ داوِریِ تَختِ روب رو حاضر بَوویم، تا هر کی طِبق خوار و بَدِ اعمال که شه تَنِ دِله زندگی کارده، اِنجام هِدا سزا بَوینه.