Biblia Todo Logo
Bìoball air-loidhne

- Sanasan -




نامِه مَسیحینی عبرانی نِژادی سِه 1:2 - کتاب مقدس به زبان مازندرانی - گویش شرقی

2 ولی این آخِرین روزائه دِله، وه شه ریکائه طریق اَمه هِمراه گَب بَزو، اون ریکا که وه ره یِتا وارثِ واری، همه چیِ دِله تَعیین هاکارده و وه طریق جهانِ خَلق هاکارده.

Faic an caibideil Dèan lethbhreac

گیله ماز

2 وَلی این آخرِ روزانِ دِلِه، اون خودشه ریکایِ طریق اَمیِ هَمرَه گَب بَزَه، اون ریکا که اونه ایتا وارثِ مِثانِ هَمِه چی یه دِلِه تعیین هَکُردِه و اونه طریق جهانِ خَلق هَکُردِه.

Faic an caibideil Dèan lethbhreac

کتاب مقدس به زبان مازندرانی - گویش غربی

2 ولی هَین آخرِ روزایی دِلِه، وی شی ریکائی طریق اَمِه هَمرا گَب بَزو، هون ریکا گه وِرِه یَتِه وارثی تَرا هَمه چی ای دِلِه تعیین هاکِردِه و وی طریق جهانِ خَلق هاکِردِه.

Faic an caibideil Dèan lethbhreac




نامِه مَسیحینی عبرانی نِژادی سِه 1:2
70 Iomraidhean Croise  

اون دِشمِن كه تَلِ واشِ تیمِ دَکاشته، اِبلیسِ. دِروِ مووقه، آخِرِ زِمونِ و دِروگَرا، فِرِشته ها هَسِنه.


هَمتی پِطرسِ گَب تِموم نَییه بییه، یِتا پِر نورِ اَبر وِشونِ سَرِ ور سایه دِم هِدا و یِتا صِدا اَبرِ جِم بِشنُسه بَییه که گاته: «این مِ عَزیزِ ریکائه که وه جِم راضیمه، وهِ گَبِ گوش هاکانین.»


ولی وَختی که باغبونون، ریکا ره بَدینه، هَمدییه ره بااوتِنه: 'وه این باغِ وارثِ. بِئین وه ره بَکوشیم و وه اِرثِ صاحاب بَوویم.'


ولی عیسی ساكت بَمونِسِه. کاهِن اَعظم وه ره بااوته: «تِ ره زنده خِدا ره قَسِم دِمبه اِما ره بار که، تِ مَسیحِ موعود، خدائه ریکا هَسی؟»


اون وَخت عیسی جلو بییَمو و وِشونِ بااوته: «تِمومِ قِوَّت آسِمونِ دِله و زِمین سَر مِ ره هِدا بَییه.


بعد یِتا صدا آسِمونِ جِم بِشنُسه بَییه كه گاته: «این مِ جانِ ریکائه كه وه جِم خِشالمِه.»


عیسی مَسیح، خِدائه ریکائه خَوِرِ خِش این طی شِروع بونه.


صاحاب باغ فِقَط یه نَفِر دییه ره داشته که بَفرِسه و اون هم، وه عزیزِ ریکا بییه. پَس سَرآخِر وه ره باغبونونِ پَلی بَفرِسیه و شه هِمراه بااوته: ”وِشون مِ ریکا ره حِرمت اییِلنِنه.“


ولی باغبونون هَمدییه ره بااوتِنه: ”این وه وارثِ؛ بِئین وه ره بَکوشیم تا این اِرث، اَمه وِسه بَووه.“


وه دِنیائه دِله دَییه، و دِنیا وه طَریقِ جِم به وجود بییَمو؛ ولی دِنیا وه ره نِشناسیه.


و کِلام، آدِم بَییه و اَمه میون مَنزل هاکارده. و اِما وه جِلالِ بَدیمی، جِلالی شایسه اون یِتا ریکا که پییِرِ طَرِفِ جِم بییَمو، که فِیض و حَییقتِ جِم پِرِ.


همه چی ره وه بِساته، و هرچیِ جِم که بِساته بَییه، هیچی بِدونِ وه بِساته نَییه.


عیسی که دونِسه پییِر همه چی ره وه دَس بِسپارِسه و خِدائه طَرِفِ جِم بییَمو و خِدائه پَلی شونه،


اگه خِدا وه دِله جِلال بَییته، پَس خِدا هم وه ره شه دِله جِلال دِنه و وه ره دَرجا جِلال دِنه.


دییه شِما ره غِلام صدا نَکامبه، چوون غِلام شه اَربابِ کارائه جِم خَوِر نِدارنه. بلکه شِما ره رَفِق صِدا کامبه، چوون تِمومِ چیایی که شه پییِرِ جِم بُشنِسِمه ره شِما ره اونِ جِم باخَوِر هاکاردِمه.


هر چی پییِر دارنه، مِ شِنه. اینِ وِسه بااوتِمه اونچی که مِ شِنه ره گِرنه، شِما ره خَوِر دِنه.


چوون تِمومِ آدِمونِ اِختیارِ وه ره هِدایی، تا تِمومِ اونایی که تِ وه ره هِدایی ره اَبدی زندگی هاده.


«چوون خِدا دِنیا ره اَنده مِحَبَّت هاکارده که شه یِتا ریکا ره هِدا تا هر کی وه ره ایمون بیاره هِلاک نَووه، بلکه اَبدی زندگی داره.


اَت کَش یحییِ شاگِردون و یِتا یَهودیِ میون بَحث دَکِته چی طی بونه نجسیِ جِم پاک بَووِن.


چوون همون‌طی که پییِر شه دِله زندگی دارنه، هَمون طیَم ریکا ره هم عَطا هاکارده تا شه دِله زندگی داره،


و وه ره این اِختیارِ هِدا تا داوِری هم هاکانه، چوون که وه اِنسانِ ریکائه.


اِما دومبی خِدا موسیِ هِمراه گَب بَزو. ولی نَدومبی این مَردی کِجه جِم بییَمو.»


خِدا طبقِ شه کِلام که یَهودِ قومِ وِسه بَفرِسیه، صِلح و سِلامتیِ خَوِرِ خِشِ، عیسی مَسیحِ طریق که همهِ خِداوندِ، اِعلام هاکارده.


«‌”خدا گانه: آخِرین روزائه دِله، شه روحِ، تِمومِ مَردِمِ وِسه شَندِمبه. شِمه ریکائون و کیجائون نَبِوّت کاندنه، شِمه جِوونون رؤیا و شِمه پیرون خو ویندِنه.


و طبقِ روحِ قدّوسیت، شه زِنده بَیِّنِ هِمراه مِرده هائه جِم، قِوَّتِ دِله اِعلام بَییه که خِدائه ریکائه، یعنی اَمه خِداوند عیسیِ مَسیح.


و اگه خِدائه وَچونِمی، پَس وارثون هم هَسیمی، یعنی خِدائه وارثون و مَسیحِ هِمراه اِرثِ دِله شریکیمی. به شرطی که اِما هم وه هِمراه عِذاب بَکِشیم، تا اِما هم وه هِمراه جِلال بَیریم.


بلکه اِما خِدائه حِکمتِ جِم که راز هَسه و جا هِدا، گَب زَمبی هَمون حِکمتی که خِدا اونِ قبل از اینکه دِنیا ره خَلق هاکانه اَمه جِلالِ وِسه معیِّن هاکارده.


با این وجود اِما فِقَط یِتا خِدا دارمی، یعنی آسِمونی پییِر، که همه چی وه جِم هَسه و اِما وه وِسه هَسیمی؛ و فِقَط یِتا خِداوند دَره، یعنی عیسی مَسیح، که همه چی وه طَریقِ جِم هَسه و اِما وه طَریقِ جِم هَسیمی.


ولی مووقه ای که اون تعیین بَییه وَخت کاملاً بَرسه، خِدا شه ریکا ره بَفرِسیه که یِتا زِنائه جِم بِزا بَییه و شَریعتِ بِن دِنیا بییَمو،


خِدائه نَخشه این بییه تا هَمون طی که وه وَخت بَرِسه، همه چی ره چه آسمونِ دِله و چه زِمینِ سَر، هَمدییه هِمراه مَسیحِ دِله جَمع هاکانه.


و همه ره سِراغ هادِم که خِدائه نخشه چی طی اِنجام بونه. خِدا که همه چی ره خَلق هاکارده، شه این رازِ از قدیم جا هِدا داشته.


چوون خِدا کِدوم یِتا از فرشته ها ره بااوته: «تِ مِ ریکایی؛ اَمروز، مِن تِ ره مولود هاکاردِمه»؟ و یا: «مِن وه پییِر بومبه، و وه مِ ریکا»؟


ولی ریکائه خَوِری گانه: «ای خِدا تِ سلطنتِ تخت، اَبدیِ، و تِ پادشاهیِ عَصا، عِدالَتِ عَصائه


اِما ایمونِ هِمراه فَهمِمبی که جهان خِدائه کِلامِ هِمراه خَلق بَییه، جوری که اون چیا که بَدی بونه، اون چیا که بَدی نَوونهِ جِم به وجود بییَمو.


اگه اِما این طی گَتِ نِجاتِ جِم غافل بوئیم، چی طی اون جَزائه جِم دَر بوریم؟ این نِجات اَوِّل خِداوندِ طَریقِ جِم اِعلام بَییه و بعد اونائه طَریق که اونِ بِشنُسِنه اَمه وِسه ثابت بَییه،


ولی مَسیح، یِتا ریکائه واری خِدائه سِره سَر وِفادارِ، و اِما وه سِره هَسیمی، اگه راس راسی شه اِطمینان و افتخارِ شه امیدِ دِله قایم داریم.


از اونجه که اِما یِتا گَتِ کاهِن اَعظِم دارمی که آسمونونِ بالا بورده، یعنی عیسی خِدائه ریکا، بِئین شه ایمونِ اعترافِ قایم داریم.


هر چَن که ریکا بییه، اون عِذاب هائه خاطِری که بَکِشیه، اطاعتِ یاد بَییته.


چوون شَریعَت، آدِمونِ وِشونِ ضعفائه دِله، کاهِنِ اَعظِم بَیِّنِ وِسه تعیین کانده، ولی اون قَسِمِ کلمه ها که بَعدِ شَریعَت بییَمو، اون ریکا ره تعیین هاکارده، که تا اَبد کامل بَییه.


این مِلْکیصِدِق پییِر مار نِدارنه و نا وه شجره نامه معلومِ و نا وه زندگیِ اَوِّلین روزا و نا آخِرین روزا معلومِ، ولی خِدائه ریکائه واری، وه تا اَبد کاهِن موندِنه.


چوون این طی، مَسیح وِنه، از وَختی که دِنیا خَلق بَییه، یه سَرِ عِذاب کَشی بییه. ولی این طی نَییه، وه اَلان اَت کَش همیشه وِسه، آخِرین زِمون هائه دِله بییَمو تا شه قِروونی هاکاردِنِ هِمراه، گِناه ره از بین بَوره.


وه قَبل از اینکه دِنیا به وجود بِیّه، تعیین بَییه، ولی این آخِرِ زمون هائه دِله شِمه خاطِری دیار بَییه.


قبل از هر چی، بَدونین که آخِرین روزائه دِله کِسایی که مسخره کاندِنه، اِنِنه و شه پلیدِ خواسه هائه دِمبال دَرِنه و مسخره وار


که شِما ره بااوتِنه: «آخِرِ زمون،کِسایی که مسخره کاندِنه اِنِنه که شه هِوا و هوس هائه دِمبال دَرِنه.»


Lean sinn:

Sanasan


Sanasan