غَلاطیان 6:1 - کتاب مقدس به زبان مازندرانی - گویش شرقی1 ای بِرارون، اگه یه نَفِر یِتا خِطا هاکانه، شِما که خِدائه روحِ دارنِنی وِنه مِلایمِ روحِ هِمراه وه ره راسِ راهِ سَمت بَردِگاردِنین. با این وجود، تِ حِواس شه ره بوئه که وَسوسهِ دِله نَکِفی. Faic an caibideilگیله ماز1 اِی اَداشان، اَگه یِنَفر ایتا خَطایی هَکُنِه شُما که خُدایِ روحِ دارین، بایسّی مُلایمِ روحِ همره اونه راسِ راهِ سَمت وَگِردانین. با این وِجود، تی حَواس تِرِه هَبو که وَسوَسه یه دِلِه دَنِکی. Faic an caibideilکتاب مقدس به زبان مازندرانی - گویش غربی1 اِی بِرارِن، اگه یَنَفَر یَتِه خطایی هاکِنِه شِما گه خِدایی روحِ دارِنی، وِنِه ملایمِ روحی هَمرا وِرِه راسِ راهی سَمت دَگِردانین. با هَین وِجود، تی حَواس شِخدِرِه ووئه گه وَسوَسه ای دِلِه نَکِفی. Faic an caibideil |