Biblia Todo Logo
Bìoball air-loidhne

- Sanasan -




غَلاطیان 6:1 - کتاب مقدس به زبان مازندرانی - گویش شرقی

1 ای بِرارون، اگه یه نَفِر یِتا خِطا هاکانه، شِما که خِدائه روحِ دارنِنی وِنه مِلایمِ روحِ هِمراه وه ره راسِ راهِ سَمت بَردِگاردِنین. با این وجود، تِ حِواس شه ره بوئه که وَسوسهِ دِله نَکِفی.

Faic an caibideil Dèan lethbhreac

گیله ماز

1 اِی اَداشان، اَگه یِنَفر ایتا خَطایی هَکُنِه شُما که خُدایِ روحِ دارین، بایسّی مُلایمِ روحِ همره اونه راسِ راهِ سَمت وَگِردانین. با این وِجود، تی حَواس تِرِه هَبو که وَسوَسه یه دِلِه دَنِکی.

Faic an caibideil Dèan lethbhreac

کتاب مقدس به زبان مازندرانی - گویش غربی

1 اِی بِرارِن، اگه یَنَفَر یَتِه خطایی هاکِنِه شِما گه خِدایی روحِ دارِنی، وِنِه ملایمِ روحی هَمرا وِرِه راسِ راهی سَمت دَگِردانین. با هَین وِجود، تی حَواس شِخدِرِه ووئه گه وَسوَسه ای دِلِه نَکِفی.

Faic an caibideil Dèan lethbhreac




غَلاطیان 6:1
41 Iomraidhean Croise  

مِ یوغِ گَردِن بَیرین و مِ جِم تَعلیم بَیرین، چوون مِن آروم و فروتَنِمه و شِمه جان آرامش گِرنه،


ولی پِطرس سِرهِ بیرون، حیاط دِله نیشته بییه که یِتا کُلفِت وه پَلی بییَمو و بااوته: «تِ هم عیسیِ جلیلیِ هِمراه دَئی.»


اون وَخت پِطرس عیسیِ گَبِ یاد بیارده که گاته: «قبل اَز اون که تِلا وَنگ هاکانِه، تِ سه کَش مِ ره حاشا کاندی! بعد بیرون بُورده و زار زار بِرمه هاکارده.


بورین و خِدائه این کِلامِ مَعنی ره بِفَهمین: 'مِن رَحمِت خوامبه، نا قِروونی' چوون که مِن نییَمومه تا صالِحون دَعوِت هاکانِم، بلکه بییَمومه تا گِناهکارونِ دعوت هاکانِم.»


کسیِ که وه ایمون ضَعیفِ ره شه میون راه هادین، ولی نا اینکه وه عقیده هائه سَر وه هِمراه جرِّبحث هاکانین.


اِما که قَویمی، وِنه اونایی که ضَعیفِنه ره تِحَمُّل هاکانیم و شه خِشال هاکاردِنِ دمبال دَنی بوئیم.


چوون اون آدِمی که شه فِکرِ اون چیائه سَر که جِسمانیِ اییِلنه، مَرگِ، ولی اون فکری که خِدائه روحِ دِمبال دَره، زندگی و سِلامتیِ.


پَس اونی که گمون کانده پابرجائه، هوشیار بوئه که نَکِفه!


اگه یه نَفِر شه ره پِیغَمبِر یا آدِمی که خِدائه روحِ دارنه، دونده، وه وِنه تایید هاکانه که اونچی شِمه وِسه نِویسِمبه، یِتا حِکم، خِداوندِ جِم هَسه.


آدِمی که خِدائه روحِ دارنه همه چیِ خَوِری داوِری کانده، ولی هیچ‌کی نَتونده وه خَوِری داوِری هاکانه.


اِی بِرارون ولی مِن، نَتونِسِمه کِسایی واری که خِدائه روح، وِشونِ دِله دَره گَب بَزِنِم، بلکه کِسایی واری که هِوا و هوِسِ دِله دَرِنه گَب زَمبه، یعنی کِسایی واری که مَسیحِ دِله، کِچیکِ وَچه نه.


کِدومتا ره خوانِنی؟ چوِ هِمراه شِمه پَلی بِیِّم یا یِتا آروومِ روح و مهروونیِ هِمراه؟


هَمدییه ره بی نَصیب نییِلین، به جِز اینکه اَت کم و هَمدییهِ رضایتِ هِمراه بوئه تا شه وَختِ دِعائه وِسه بییِلین. ولی بعد اَی هم هَمدییه هِمراه دَووین، نَکِنه شِیطان شِما ره اینِ خاطِری که نَتوندِنی شه دَمِ دارین وَسوسهِ دِله دم هاده.


مِن، پولُس شه، مَسیحِ نرمی و مهروونیِ هِمراه شِمه جِم خواهش کامبه- مِنی که شِمهِ جِم خَیلیا گانِنه وَختی شِمه پَلی دَرِمبه سَربِزیرِمه و اون مووقه که شِمه پَلی دَنیمه شجاعِمه!


پَس دییه وِنه وه ره بِبَخشین و دلداری هادین، نَکِنه خَله غُصّه، وه ره از پا دربیاره.


پَس، شِمه جِم خواهش کامبه وه ره شه مِحبّتِ جِم مِطمَئن هاکانین.


ملایمت و شه دَمِ بَییتِن. هیچ شریعتی اینائه ضِد نییه.


ای بِرارون، اَمه خِداوند عیسی مَسیحِ فِیض، شِمه روحِ هِمراه دَووه! آمین!


سَر آخِر پَس، ای بِرارون، اِما خِداوند عیسیِ دِله شِمه جِم خوامبی و اِلتماس کامبی هَمون طی که اَمه جِم شِما ره بَرِسیه که چی طی وِنه زندگی هاکانین و خِدا ره راضی هاکانین، همین طی هم که اِنجام دِنِنی، این کارِ ویشتر و ویشتر هاکانین.


ولی وه ره دِشمِن نَدونین، بلکه یِتا بِرارِ واری وه ره هِشدار هادین.


وِنه اونایی که مخالفِنه ره نرمیِ هِمراه اِصلاح هاکانه، شاید خِدا وِشونِ تووبه عطا هاکانه تا حَییقَتِ بِشناسِن


راه ها ره شه لینگائه وِسه هِموار هاکانین، تا شَلِ لینگ شه جائه سَر دَر نَشوئه، بلکه شِفا بَیره.


اونایی ره که زِندونِ دِله دَرِنه ره شه‌یاد دارین، جوری که اِنگاری شِما هم وِشونِ هِمراه زِندونِ دِله دَرِنی؛ و اونایی که عِذاب کَشِنِنه ره شه یاد بیارین، چوون شِما هم تَنِ دِله عِذاب کَشِنِنی.


شِمه میون کی حکیم و عقل دارِ؟ بییِلین اونِ، شه دِرِس زندگی هاکاردِنِ هِمراه سراغ هاده، اون اعمالی که فروتنیِ هِمرائه و حِکمتِ جِم سَرچشمه گِرنه.


اِما خَله راه هائه دِله خِطا کامبی. اگه کِسی شه گَب بَزوئِنِ دِله خطا نَکِنه، کاملِ آدِمِ و تونده تِمومِ شه تَنِ دَمِ بَیره.


بلکه شه دلِ دِله خِداوند مَسیحِ، قُدّوس بِشمارین و وه ره اِحترام بییِلین و هَمِش آماده بوئین تا هر کی اون امیدِ دلیلِ، که شِمه دِله دَره ره، بَپِرسه، وه ره جِواب هادین، البته اِحترام و نرمیِ هِمراه.


اگه یه نَفِر بَوینه وه بِرار گِناهی کانده که مَرگِ خَتم نَوونه، دعا هاکانه و خِدا وه ره زندگی دِنه. اینِ، اونی خَوِری گامبه که وه گِناه مَرگِ خَتم نَوونه. گِناهی دَره که مَرگِ خَتم بونه. مِن این طی گِناهِ خَوِری نارمه که وِنه دِعا هاکارد.


Lean sinn:

Sanasan


Sanasan