غَلاطیان 4:7 - کتاب مقدس به زبان مازندرانی - گویش شرقی

⁷ پَس تِ دییه نوکِر نیئی، بلکه ریکائی؛ و اگه ریکائی، خِدا تِ ره وارث هاکارده.

گیله ماز

⁷ پس تو دِ پاکار نییَی، بلکه ریکائی؛ وَ اگه ریکائی، خُدا ترِه وارِث هَم هَکُردِه.

کتاب مقدس به زبان مازندرانی - گویش غربی

⁷ پس تو دِ نوکر نیئی، بَلگی ریکائی؛ و اگه ریکائی خِدا تِرِه وارِث هاکِردِه.

غَلاطیان 4:7 Iomraidhean Croise

اِنجیلِ مَتّی 6:24

«هیچ کی نَتونده دِتا اربابِ خِدمِت هاکانه، چوون یا اَوِّلی جِم وه ره بَد اِنه و دِوّمی ره دوس دارنه و یا اَوِّلی ره وِفادارِ و دِوّمی ره کِچیک اِشمارِنه. شِما نَتوندِنی هم خِدائه غِلام بوئین و هم پولِ غِلام .

غَلاطیان 3:26

چوون مَسیحْ عیسیِ دِله، شِما همه، ایمونِ خاطِری، خِدائه ریکائونِنی.

غَلاطیان 3:29

و اگه شِما مَسیحِ وِسه هَسِنی، پَس ابراهیمِ نسلِنی و طبقِ وَعده، وارثون هم هَسینی.

غَلاطیان 4:31

پَس ای بِرارون، اِما کُلفِتِ وَچون نیمی، بلکه آزادِ زِنائه جِم هَسیمی.

یوحنایِ مکاشفه 21:7

هر کس پیروز بَووه، اینا ره اِرث وَرنه، و مِن وه خِدا بومبه و وه مِ ریکا بونه.