غَلاطیان 4:13 - کتاب مقدس به زبان مازندرانی - گویش شرقی

¹³ هَمون طی که دوندِنی، اون مریضیِ خاطِری که مِ تَنِ دِله دَییه، اَوِّل اِنجیلِ پِیغومِ شِما ره موعظه هاکاردِمه.

گیله ماز

¹³ هَمونجور که دانید، اَوّلین بار، اون مریضی یه خاطری که می تَنِ دِلِه دَبا، اِنجیلِ پیغامِ شِمِرِه موعظه هَکُردمِ.

کتاب مقدس به زبان مازندرانی - گویش غربی

¹³ هَمونجور گه دِنِنی، هون مریضی ای خاطری گه می تَنی دِلِه دَوِه، اَوّل، اِنجیلی پیغمِ شِمارِ موعظه هاکِردمِه.

غَلاطیان 4:13 Iomraidhean Croise

اِنجیلِ مَتّی 4:23

عیسی تِمومِ جَلیلِ دِله گِردِسه، یَهودیونِ عبادتگاه دِله تَعلیم دائه، خِدائه پادشاهی ره اِعلام کارده و مَردِمِ مَرِض و ناخِشی ره شِفا دائه.

اعمال رَسولان 16:6

بعد، وِشون فْریجیه و غَلاطیهِ مَنطقهِ سراسرِ چرخ بَزونه، چوون روح القُدُس وِشونِ از اینکه کِلامِ، آسیائه مَنطقهِ دِله بَرِسونِن مَنع هاکارده بییه.

اوّلین نامِه قُرنتیانی سِه 2:3

مِن ضَعف و تَرس و لَرزِ هِمراه شِمه پَلی دَیمه.

دوّمین نامه قرنتیانِ وَسین 10:10

چوون که گاننه: «وه نامه‌ها سَخت و سنگینِ، ولی رو در رو ضعیفِ و وه گَب بَزوئِن تعریفی نِدارنه.»

دوّمین نامه قرنتیانِ وَسین 11:30

اگه وِنه اِفتخار هاکانِم، اون چیایی ره اِفتخار کامبه که مِ ضعفِ سِراغ دِنه.

دوّمین نامه قرنتیانِ وَسین 11:6

حَتَّی اگه گَب بَزوئِنِ دِله اِسا نَبوئِم، معرفت دِله چیزی کم نِدارمه؛ راس راسی اِما هر لحاظِ جِم، همه چیِ دِله اینِ شِمه وِسه دیار هاکاردیمی.

دوّمین نامه قرنتیانِ وَسین 13:4

چوون هر چَن ضَعفِ دِله مَصلوب بَییه، ولی خِدائه قِوَّتِ هِمراه زندگی کانده. چوون اِما هم وه دِله ضعیفیمی، ولی شِمه پَلی وه هِمراه خِدائه قِوَّتِ هِمراه زندگی کامبی.

غَلاطیان 1:6

بِهت هاکاردِمه که شِما اَنده زود اونی که شِما ره مَسیحِ فیضِ هِمراه، دعوِت هاکارده ره وِل هاکاردینی و شه دیم یِتا دییه اِنجیلِ سَمت بَردِگاردِنینی.

غَلاطیان 4:12

ای بِرارون، شِمه جِم خواهش کامبه که مِ واری بَووین، چوون مِنِم شِمه واری بَیمه. شِما مِ حَقِ هیچ بَدی ای نَکاردینی.

غَلاطیان 4:14

و هَر چَن مِ وضع و اوضاع شِمه وِسه یِتا آزمود بییه، مِ ره بی حِرمت و کِچیک نَکاردینی. بلکه مِ ره خِدائه فِرشتهِ واری قبول هاکاردینی‌، اِنگار که مَسیحْ عیسی ره قبول کاندینی.

غَلاطیان 4:18

خوارِ که غیرت دارین، به‌شرطی که خوارِ نیّتِ هِمراه بوئه و هَمش دَووه، نا فِقَط مووقه ای که مِن شِمه هِمراه دَرِمبه.