غَلاطیان 4:1 - کتاب مقدس به زبان مازندرانی - گویش شرقی

¹ اَره مِ گَب اینِ: تا مووقه ای که وارث وچه ئه، هر چَن همه چیِ صاحاب بوئه، نوکِرِ هِمراه فَرقی نِدارنه.

گیله ماز

¹ می گَب اینه: تا موقِه ایی که وارِث وَچِئِه، هر چَن همه چی یه صاحاب هَبو، پاکارِ هَمرَه فرقی نِداره.

کتاب مقدس به زبان مازندرانی - گویش غربی

¹ می گَب هَینِه: تا موقِه ای گه وارث وَچِئه، هر چَن هَمه چی ای صاحاب ووئِه، نوکَری هَمرا فرقی نارنِه،

غَلاطیان 4:1 Iomraidhean Croise

غَلاطیان 3:29

و اگه شِما مَسیحِ وِسه هَسِنی، پَس ابراهیمِ نسلِنی و طبقِ وَعده، وارثون هم هَسینی.

غَلاطیان 4:2

و تا مووقه ای که وه پییِر تَعیین هاکارده، سرپرسون و وَکیل وصیونِ دَسِ بِن دَره.

غَلاطیان 4:23

ولی کُلفِتِ ریکا طبقِ جِسم دِنیا بییَمو؛ با اینکه آزادِ زِنائه ریکائه دِنیا بییَموئِن، طِبق وَعده بییه.

غَلاطیان 4:29

ولی هَمون طی که اون مووقه، ریکایی که طبقِ جسم دِنیا بییَمو بییه، کِسی که طبقِ خِدائه روح دِنیا بییَمو ره، آزار اَذیّت کارده. اَلانِم این طیِ.

اوّل یوحنا 5:10

هر کی خِدائه ریکا ره ایمون دارنه، این گواهی ره شه دِله دارنه. اونی که خِدا ره ایمون نیاره، وه ره دِراغ زَن بِشمارِسه، چوون اون گِواهی ای که خِدا، شه ریکائه خَوِری هِدا ره قبول نَکارده.