Biblia Todo Logo
Bìoball air-loidhne

- Sanasan -




غَلاطیان 2:20 - کتاب مقدس به زبان مازندرانی - گویش شرقی

20 مِن مَسیحِ هِمراه صَلیبِ سَر مصلوب بَیمه، و این دییه مِن نیمه که زندگی کامبه، بلکه مَسیحِ که مِ دِله زندگی کانده؛ و این زندگی که الان جِسمِ دِله دَره کامبه؛ خِدائه ریکائه ایمونِ هِمرائه که مِ ره دوس داشته و شه جانِ مِ خاطِری هِدا.

Faic an caibideil Dèan lethbhreac

گیله ماز

20 مَن مَسیحِ هَمره صَلیبِ سَر مصلوب هَبام، وَ دِ مَن نییَم که زندگی کانَم، بَلکه مسیحِ که می دِلِه زندگی کانه؛ وَ این زندگی که اَلآن جسمِ دِلِه دَرَم هَکونَم، خُدایِ ریکایِ ایمانِ همرَئه که مَرِه دوس داشتِه و خودِشِه جانِ می خاطری هَدَه.

Faic an caibideil Dèan lethbhreac

کتاب مقدس به زبان مازندرانی - گویش غربی

20 مِن مَسیحی هَمرا صَلیبی سَر مصلوب بَوِمِه، و دِ مِن نیمِه گه زندگی کِمِّه، بَلگی مسیحِ گه می دِلِه زندگی کِنِّه؛ و هَین زندگی گه اَلَن جسمی دِلِه دِ کِمِّه، خِدایی ریکائی ایمونی همرائه گه مِنِه دوس داشتِه و شی جانِ می خاطری هادا.

Faic an caibideil Dèan lethbhreac




غَلاطیان 2:20
65 Iomraidhean Croise  

حَتّی اِنسانِ ریکا هَم نییَمو تا وه ره خِدمِت هاکانِن، بلکه بییَمو خِدمِت هاکانه و شه جانِ، خَیلیائه نِجاتِ وِسه فِدا هاکانِه.


اون وَخت وَسوسه گَر وه ره نَزیک بَییه بااوته: «اَگه تِ خدائه ریکایی، این سَنگا ره بار نون بَووِن.»


نَتَنائیل جِواب هِدا: «اِسّا، تِ خِدائه ریکایی! تِ اِسرائیلِ پادشاهی!»


«مِن خِوارِ چپونِمه. خِوارِ چپون شه جانِ گُسفِنائه وِسه اییِلنه.


این مِحَبَّتِ جِم گَت تِر دَنیه که یه نَفِر شه جانِ شه رَفِقون وِسه هاده.


تا همه یِتا بَووِن، هَمون طی که تِ ای پییِر مِ دِله دَری و مِن تِ دِله. جوری هاکان که وِشون هم اَمه دِله دَووِن، تا دِنیا باوِر هاکانه که تِ مِ ره بَفرِسی ای.


«چوون خِدا دِنیا ره اَنده مِحَبَّت هاکارده که شه یِتا ریکا ره هِدا تا هر کی وه ره ایمون بیاره هِلاک نَووه، بلکه اَبدی زندگی داره.


پییِر، ریکا ره مِحَبَّت کانده و همه چی ره وه ‌دَس بِسپارِسه.


هَمون طی اون پییِری که زندگی دِنه مِ ره بَفرِسیه و مِن هَمون پییِرِ خاطری زِندِمه، هَمون طی هم اونی که مِ ره بَخُره مِ خاطری زِنده موندِنه.


و اِما ایمون بیاردیمی و دومبی که تِ اون قُدّوسِ خِدا هَسی.»


هَمون طی که راهِ دِله شینه، یه جا که اوه دَییه بَرِسینه. خواجه‌ بااوته: «هارِش، اینجه اوه دَره! اَلان چی مِ تَعمید بَییتِنِ دَمِ گِرنه؟»


وه دَرجا یَهودیونِ عبادتگاه هائه دِله بُورده و این پیغومِ که عیسی، خدائه ریکا هَسه ره شروع هاکارده.


چوون انجیلِ دِله، اون صالحی ای که خِدائه جِم هَسه دیار بونه، که اَوِّل تا آخِر ایمونِ سَر پابرجائه. هَمون طی که حَبَقوقِ کِتابِ دِله بَنوِشته بَییه: «صالح آدِمون ایمونِ هِمراه زندگی کاندِنه.»


چوون هیچ کِدوم از اِما شه وِسه زندگی نَکانده و هیچ کِدوم از اِما، شه وِسه نَمییِرنه.


این صالحی که خِدائه جِم هَسه، عیسیِ مَسیحِ ایمونِ راهِ جِم هَسه و همهِ کِسائه نَصیب بونه که ایمون یارنِنه. چوون هیچ فرقی نییِلنه.


وه اَمه گِناهونِ خاطِری مَرگِ تَسلیم بَییه و اَمه صالح بِشمارِسه بَیِّنِ وِسه، مِرده هائه جِم زنده بَییه.


اِما وه طَریقِ جِم، و ایمونِ راهِ جِم، این فیضی که اَلان وه دِله استواریمی ره به دَس بیاردیمی، و خِدائه جِلالِ امیدِ دِله خِشالی کامبی.


چوون اون مووقه که هَمتی اِما ضعیف بیمی، مَسیح به مووقه بی خِدایونِ وِسه شه جانِ هِدا.


ولی خِدا این طی شه مِحبَّتِ اِما ره سِراغ هِدا که وَختی هَمتی اِما گِناهکار بیمی، مَسیح اَمه وِسه بَمِرده.


شه تَنِ اَعضا ره گِناهِ دَس نَدین تا ناراستیِ وَسیله بوئِن، بلکه اون آدِمونی واری که مَرگِ جِم، زندگی ره بَردَگِردِسِنه، شه ره خِدائه دَس هادین. تا شِمه تَنِ اعضا خِدا دَس، راستیِ وسیله بوئِن.


اِسا اگه مَسیحِ هِمراه بَمِردیمی، ایمون دارمی که وه هِمراه زندگی هم کامبی.


ولی اگه مَسیح شِمه دِله دَره، هر چَن شِمه تَن گِناهِ خاطِری بَمِرده، ولی چوون صالح بِشمارِسه بَینی، خِدائه روح شِمه وِسه زندگیِ.


نا، تِمومِ این کارائه دِله اِما اونایی جِم که پیروزِنه سَرتریمی، اونِ خاطِری، که اِما ره مِحَبَّت هاکارده.


ولی کِسی که خِداوندِ هِمراه یِتا بَووه، وه هِمراه یِتا روحِ.


نا اینکه شِمه ایمونِ سَر سروری هاکانیم، بلکه شِمه هِمراه، شِمه خِشالیِ وِسه تَقِلّا کامبی، چوون که ایمونِ دِله پابرجانی.


چوون هر چَن جِسمِ دِله زندگی کامبی، ولی طبقِ جسم جَنگ نَکامبی.


اون مَسیحِ حَییقَتِ که مِ دِله دَره ره قَسِم، که هیچ کس اَخائیه مَنطقهِ دِله مِ این افتخارِ مِ جِم نَینه.


چوون شِما یِتا دلیلِ دِمبال دَرِنی که ثابت هاکانین که مَسیح مِ طریق گَب زَنده. مَسیح شِمه پَلی ضعیف نییه، بلکه شِمه میون قِوَّت دارنه.


شه ره آزمود هاکنین تا بَوینین ایمونِ دِله دَرِنی یا نا. شه ره مَحَک بَزِنین. یا مگه اینِ شه خَوِری نِفَهمِنِنی که عیسی مَسیح شِمه دِله دَره؟ مگه اینکه این آزمودِ دِله رَد بَووین!


چوون مَسیحِ مِحَبَّت اِما ره کنترل کانده، چوون بَفِهمِسیمی: که یه نَفِر همهِ وِسه بَمِرده، پَس همه بَمِردِنه.


وه همهِ خاطِری بَمِرده تا زنده آدِمون نا شه وِسه، بلکه اونِ وِسه زندگی هاکانِن که وِشونِ خاطِری بَمرده و زنده بَییه.


چوون ایمونِ هِمراه زندگی کامبی، نا اونچیِ هِمراه که ویمبی.


که شه جانِ اَمه گِناهونِ وِسه هِدا تا اَمه پییِر و خِدائه ارادهِ هِمراه، این شرِّ دورانِ جِم آزاد هاکانه.


اِما دومبی که هیچ کی شَریعتِ اَعمالِ هِمراه، صالح بِشمارِسه نَبونه بلکه عیسی مَسیحِ ایمونِ طریق صالح بِشمارِسه بونه. پَس اِما هم مَسیحْ عیسی ره ایمون بیاردیمی تا مَسیحِ ایمونِ هِمراه صالح بِشمارِسه بَوویم و نا شَریعتِ اَعمالِ هِمراه، چوون هیچ آدِمی شَریعتِ اَعمالِ هِمراه صالح بِشمارِسه نَوونه.


اِسا، معلومِ که هیچ کس شَریعتِ خاطِری خِدائه پَلی، صالح بِشمارِسه نَوونه، چوون «صالح آدِم، ایمونِ هِمراه زندگی کانده.»


اونایی که مَسیحْ عیسیِ وِسه هَسِنه، جِسمِ وه هِوا و هوسها و خواسه هائه هِمراه صَلیبِ سَر بَکِشینه.


ولی نَکِنه که مِن هیچ وَخت یه چی ره به جِز، اَمه خِداوند عیسیِ مَسیحِ صَلیبِ اِفتخار هاکانِم، که وه طریق، دِنیا مِ وِسه مَصلوب بَییه و مِن دِنیائه وِسه مصلوب بَیمه.


تا مَسیح، ایمونِ طریق، شِمه دلهائه دِله بَمونه، و مِحبَّتِ دِله بِنه دَوِندین، پابرجا بَووین،


و مِحَبَّتِ هِمراه رِفتار هاکانین، هَمون طی که مَسیح هم اِما ره مِحَبِّت هاکارده و شه جانِ اَمه وِسه، قِروونی و خِش عطرِ هدیهِ واری خِدا ره پیشکش هاکارده.


ای شی ها، شه زنها ره دوس دارین، اون طی که مَسیح هم کلیسا ره دوس داشته و شه جانِ وه وِسه هِدا،


چوون زندگی مِ وِسه مَسیحِ و بَمِردِن مِ وِسه سود.


اونِ طَریقِ جِم که مِ ره قِوَّت دِنه، هر کاری ره تومبه هاکانِم.


خِدا این طی بَخواسه که وِشونِ بِشناسونه که این راز، غیرِ یَهودیونِ میون چه گَتِ جلالیه، این راز اینِ که مَسیح شِمه میون، جِلالِ امیدِ.


تا آسِمونِ جِم خِدائه ریکائه بییَموئِنِ اِنتظارِ بَکِشین، که خِدا مِرده هائه جِم وه ره زنده هاکارده، یعنی عیسی، که اِما ره اون غَضِبِ جِم که بعداً اِنه آزاد کانده.


وه که اَمه وِسه بَمِرده، تا چه بیدار بوئیم و چه بَخواته، وه هِمراه زندگی هاکانیم.


که شه جانِ اَمه وِسه هِدا تا اِما ره هر شِرارتِ جِم آزاد هاکانه و پاکِ مَردِمی شه وِسه دِرِس هاکانه که فِقَط شه وه وِسه بوئِن که خوارِ کارِ وِسه غیرت دارنِنه.


چوون هر کاهِنِ اَعظم تعیین بونه تا هَدیه ها و قِروونی ها هاده. پَس این کاهِن هم وِنه یه چی پیشکَش هاکاردِنِ وِسه داره.


با اینکه شِما عیسی مَسیح ره نَدینی، وه ره دوس دارنِنی؛ و هر چَن اَلان وه ره نَویندِنی، وه ره ایمون دارنِنی و خِشالی کاندینی، اون خِشالیِ هِمراه که نَوونه بااوتِن و پِر جِلالِ،


ولی اگه نورِ دِله زندگی هاکانیم، هَمون طی که وه نورِ دِله دَره، هَمدییهِ هِمراه رفاقت دارمی و وه ریکا عیسیِ خون، اِما ره تِمومِ گِناهونِ جِم پاک کانده.


و اِما بَدیمی و گِواهی دِمبی که پییِر، شه ریکا ره بَفرِسیه تا دِنیائه نِجات دَهِنده بوئه.


همین طی هم دومبی که خِدائه ریکا بَییَمو و اِما ره فَهم هِدا تا وه که حَییقَتِ ره بِشناسیم، و اِما وه دِله که حَییقَتِ دَرِمبی، یعنی وه ریکا، عیسی مَسیحِ دِله. وه خِدائه حَییقی و اَبدی زندگیِ.


و عیسی مسیحِ طَرِفِ جِم، اون وِفادارِ شاهد، اَوِّلین کِسی که مِرده هائه جِم زنده بَیّه و پادشاهونِ حاکم، زمینِ سَر. وه که اِما ره دوس دارنه و شه خونِ هِمراه، اِما ره اَمه گِناهونِ جِم آزاد هاکارده،


هارِش درِ پِشت اِیست هاکارده و دَره دَر زَمبه. اَگه کِسی مِ صِدا ره بِشنُئه و دَرِ مِ وِسه واز هاکانه، دِله اِمبه و وه هِمراه شوم خارمه و وه هم مِ هِمراه.


Lean sinn:

Sanasan


Sanasan