اِفِسُسیان 5:9 - کتاب مقدس به زبان مازندرانی - گویش شرقی

⁹ چوون نورِ ثمره، هر جور خواری، راسی و دِرِسیِ دِله پی دا بونه.

گیله ماز

⁹ چون نورِ ثَمَره، هر جور خوبیه دِلِه، صالحی و راسّی هیسِه.

کتاب مقدس به زبان مازندرانی - گویش غربی

⁹ چون نوری ثَمَره، هر جور خِبی، راسی و دِرِسی ای دِلِه بَنگیت وونِه.

اِفِسُسیان 5:9 Iomraidhean Croise

اِنجیلِ مَتّی 3:8

پَس کارهایی كه تووبِهِ لایقِ ره اِنجام هادین.

اِنجیلِ یوحنا 1:47

وَختی عیسی بَدیئه نَتَنائیل وه سَمت اِنه، وه خَوِری بااوته: «هارِشین، این مَردی اسرائیلیِ واقعیِ که وه دِله هیچ فَریبی دَنییه!»

رومی ایشون 15:14

ای مِ بِرارون، مِن شه مطمَعنِمه که شِما شه خواریِ جِم پِرِنی و کاملِ مَعرفتِ دارنِنی و توندِنی هَمدییه ره تَعلیم هادین.

رومی ایشون 2:4

یا اینکه خِدائه مِهروونی و تِحَمّل و وه گَتِ صبوری ره کِچیک اِشمارِنی و ندوندی که خِدائه مهروونی اینِ وِسه ئه که تِ ره تووبهِ سَمت وَرنه؟

اِفِسُسیان 4:15

بلکه حَییقَتِ بااوتِنِ هِمراه مِحَبَّتِ دِله، هر‌ لحاظِ جِم اونِ اِندا که سَرِ، یعنی مَسیح، رشد کامبی.

اِفِسُسیان 4:25

پَس، دِراغ نَزِنین، و هر کِدوم شه هَمسادهِ هِمراه راستیِ هِمراه گَب بَزِنه، چوون که اِما همه، هَمدییهِ هِمراه یِتا اَعضامی.

اِفِسُسیان 6:14

پَس قایم هِرسین، هَمون طی که حَییقَتِ کَمِروَندِ دَوِسِنی و شه صالحیِ زره ره شه تَن دَکاردینی

فیلیپیان 1:11

صالحیِ ثمراتِ جِم پِر بوئین که عیسی مَسیحِ طَریقِ جِم، خِدائه جِلال و حَمد و ثناء هاکاردِنِ خَتم بونه.

کولُسیان 3:18

ای زَن ها، شه شی هائه جِم اِطاعت هاکانین، هَمون طی که خِداوندِ لایقِ.

اول تیموتائوس 6:11

ولی تِ که مَردِ خِدایی، این چیائه جِم فِرار هاکان، و صالحی، دینداری، ایمون، مِحَبَّت، پایداریی و ملایمتِ دِمبال دَواش.

نامِه مَسیحینی عبرانی نِژادی سِه 1:8

ولی ریکائه خَوِری گانه: «ای خِدا تِ سلطنتِ تخت، اَبدیِ، و تِ پادشاهیِ عَصا، عِدالَتِ عَصائه

نامِه مَسیحینی عبرانی نِژادی سِه 11:33

که ایمونِ هِمراه، مملکت ها ره فتح هاکاردِنه، عِدالَتِ برقِرار هاکاردِنه، و وعده‌ها ره به‌دَس بیاردِنه؛ شیرهائه دِهونِ دَوِسِنه،

اوّل یوحنا 2:29

اگه شِما بِفَهمِسِنی وه صالحِ، شِما دوندِنی اونی که صالح بییَنِ به جا یارنه، وه جِم دِنیا بییَمو.

سوّم یوحنا 1:11

ای عزیز، بَدی ره شه سَرمخش نَکِن، بلکه خواریِ جِم سَرمخش بَیر؛ اونی که خوارِ کار کانده، خِدائه جِم هَسه، ولی اونی که بَدِ کار کانده، خِدا ره نَدیئه.