Biblia Todo Logo
Bìoball air-loidhne

- Sanasan -




اِفِسُسیان 4:14 - کتاب مقدس به زبان مازندرانی - گویش شرقی

14 پَس دییه کچیکِ وَچونِ واری نَبومبی که موج هائه هِمراه هر طَرِف پرتاب بَوویم و جورواجورِ تعالیم و آدِمونِ دوز و کَلِکِ وا، اون نخشه‌هایی دِله که گمراهیِ وِسه کَشِنِنه، اِما ره این‌ طَرِفِ و اون طَرِف بَوِره.

Faic an caibideil Dèan lethbhreac

گیله ماز

14 ایما دِ ایتا کوچِ وَچِه یه مِثان نییَیم تا موجِشانِ هَمرَه هر طرف توُواده هَبیم و جور واجور تَعالیم و آدَمان دوز و کَلَک وَ اون نَقشِه های دِلِه که گمراهی یه وَسین کَشِنَن، اَمَرِهِ این سَمت و اون سَمت بَبِرِه.

Faic an caibideil Dèan lethbhreac

کتاب مقدس به زبان مازندرانی - گویش غربی

14 اَزما دِ هِتی کِچیک وَچیلِه ای تَرا نَوومی گه موجیشونی هَمرا هر طرف هِپرتانی بَووئیم و جورواجورِ تَعالیم و آدَمِنی دوز و کَلکی وا هون نَخشِه هایی دِلِه گه گِمراهی ای سِه کَشِنِنِه، اَمارِه هَین طرف و هون طرف بَوِرِه.

Faic an caibideil Dèan lethbhreac




اِفِسُسیان 4:14
44 Iomraidhean Croise  

وَختی یحییِ شاگِردون اونجه جِم، شینه، عیسی یحییِ خَوِری وِشونِ هِمراه که اونجه دَینه شِروع به گَب بَزوئِن هاکارده و بااوته: «چیِ بَدیئِنِ وِسه صَحرائه دِله بُوردینی؟ لَلِهِ بَدیئِنِ وِسه بوردینی كه هر وائه جِم لَرزِنه؟


خَیلیا اِنِنه شه ره پِیغَمبِر، جا زَندِنه و خَیلیا ره از راه به دَر کاندِنه.


چوون که خَیلیا اِنِنه و دِراغی اِدعا کاندِنه که اِما مَسیحِ موعود و پِیغَمبَرِمی و گَت گَتِ معجِزه و کارائه عجیب هم کاندِنه تا اگه بَووه حَتَّی اِنتخاب بَییه ها ره هم گُمراه هاکانِن.


وِشونِ دَرخواسِ قَبول نَکِنین، چوون ویشتر از چهل نَفِر وه کمین نیشتِنه. وِشون قَسِم بَخُردِنه که تا وه ره نَکوشِن، هیچی نَخُرِن و نَنوشِن. اِسا آمادِنه، و فِقَط منتظِرِنه شِما وِشونِ درخواسِ قبول هاکانین.»


دوندِنی اون مووقه ای که بِت‌پَرس بینی، گمرا بَینی و لالِ بِتهائه سَمت بَکِشی بونِسِنی. به هر حال هر جور که بییه شما ره شه سَمت کَشینه


ای بِرارون، فکر هاکاردِنِ دِله وَچونِ واری نَبوئین. بلکه بَدی هاکاردِنِ دِله وَچونِ واری بوئین. ولی فکر هاکاردِنِ دِله گَتِ آدِم بوئین.


چوون این دِنیائه حِکمت خِدائه نَظِر نادونیه. هَمون طی که اَیّوبِ کِتابِ دِله بَنوِشته بَییه: «حَکیمِ آدِمونِ، شه وِشونِ حیلهِ هِمراه گرفتار کانده.»


چوون که اِما اون آدِمونِ واری نیمی که منفِعتِ وِسه خِدائه کِلامِ روشِنِنه، بلکه اِما خِدائه چِشِ پَلی مَسیحِ دِله گَب زَمبی، اون آدِمونی واری که خالصِ نیّت دارنِنه و خِدائه طرِفِ جِم هَسِنه.


بلکه جا هِدا و شرم آور راه هائه جِم دوری هاکاردیمی و حِقّه بازیِ هِمراه رِفتار نَکامبی و خِدائه کِلامِ دَسکاری نَکامبی، بلکه حَییقتِ، آشکارا گامبی و تَقِلّا کامبی خِدائه حِضور، همهِ وجدانِ پَلی، تایید بَوویم.


ای نادونِ غَلاطیون، کی شِما ره جادو هاکارده؟ عیسی مَسیحِ بَمِردِن اَنده آشکار شِما ره بااوته بَییه که اِنگاری وه شِمه چِشِ پَلی، مَصلوب بَییه.


خِدائه اَسلحه ره کامل دَپوشین تا بَتونین اِبلیسِ حُقّه هائه جلو هِرسین.


و تازه ایمون نیارده بوئه، نَکِنه مَغرور بَووه و اِبلیسِ واری مَحکوم بَووه.


خَوِر دارنی که تِمومِ آسیائه مَنطقهِ مَردِم، مِ ره وِل هاکاردِنه، که وِشون میون فیگِلوس و هِرموگِنِس هم دَرِنه.


ولی شَرورِ آدِمون و شیّادون بدیِ دِله بَدتِر بونِنه؛ گول زَندِنه و گول خوارنِنه.


چوون مووقه ای رِسِنه که مَردِم دِرِسِ تعلیمِ تِحَمّل نَکاندِنه، بلکه مَلِّمونی ره شه دورِ وَر جَمع کاندِنه تا اونچیِ بِشنُئِن که وِشونِ گوش دوس دارنه بِشنُئه، و وِشونِ هِوا و هوسِ هِمراه جور دَر اِنه؛


جورواجور و عَجیب غریب تَعلیم هائه هِمراه گمراه نَووین؛ چوون این خوارِ که آدِمیِ دِل، فیضِ هِمراه قِوَّت بَیره، نا اون خِراکهائه هِمراه که وِشونی که اونائه دِمبال شونِنه، وِشونِ وِسه منفعتی نِدارنه .


ولی ایمونِ هِمراه دَرخواس هاکانه و بدون اینکه شک هاکانه، چوون کِسی که شک کانده، دریائه موجِ واریِ که وا وه ره وَرنه و هر سَمت کَشِنه.


کشتی ها ره هم هارِشین هر چَن اونا گَتِنه و گَتِ واهائه طَریقِ جِم بَکِشی بونِنه ولی یِتا کِچیکِ سُکانِ هِمراه هر جا که ناخِدا بِخوائه شونِنه.


چوون بِلِندِ صِدائه هِمراه گَب هایی زَندِنه که غرور و نِفَهمیِ جِم پِرِ، کِسایی که سختیِ هِمراه بَدِ آدِمونِ چنگِ جِم دَر بوردِنه ره، شه هِوا و هوسِ تَلهِ دِله دِم دِنِنه.


وِشون اَمه میونِ جِم بیرون بُوردِنه، ولی اَمه جِم نَبینه؛ چوون اگه اَمه جِم بینه، اَمه هِمراه موندِسِنه. ولی وِشونِ بوردِن نِشون هِدا که وِشون هیچ کِدوم، اَمه جِم نَبینه.


مِن اونایی خَوِری شِمه وِسه اینا ره بَنوِشتمه که تَقِلّا کاندِنه شِما ره گمراه هاکانِن.


ای عزیزون، هر روحی ره باوِر نَکِنین، بلکه روح ها ره آزمود هاکانین که خِدا جِم هَسِنه یا نا. چوون دِنیائه دِله خَله دِراغی پِیغَمبِرون دَرِنه.


وِشون بدونِ هیچ ترسی شِمه پِر مِحَبَّتِ مهمونی هائه دِله شِمه هِمراه خارنِنه و نوش کاندِنه ولی اون صخرهِ وارینه که اوه ره جِر وَرنه و نَبونه اونا ره بَدی؛ وِشون چَپونونی هَسِنه که فِقَط شه فکرِنه؛ بی وارشِ اَبرایی وارینه که وا اونا ره وَرنه و وِشون آخِرِ پاییزِ بی میوه دارنِنه که دِ کَش بَمِردِنه و بِنهِ جِم بَکِندی بَینه.


اون وحشی جانور گرفتار بَییه و وه هِمراه اون دِراغی پِیغَمبِر که اون وحشی جانورِ پیش نشونه ها و معجزات اِنجام دائه تا اونا ره گول بَزِنه که اون وحشی جانورِ علامتِ قبول هاکارده بینه و وه مِجَسمه ره پَرِسش کاردِنه. وِشون هر دِتا، زِنده زِنده تَش دریاچهِ دِله که گوگردِ هِمراه سوزِنه، دِم هِدا بَینه.


Lean sinn:

Sanasan


Sanasan