اِفِسُسیان 2:5 - کتاب مقدس به زبان مازندرانی - گویش شرقی5 حَتّی اون مووقه که شه خطاهائه دِله بَمِرده بیمی، اِما ره مَسیحِ هِمراه زنده هاکارده - شِما، فیضِ راهِ جِم نِجات بَییتِنی؛ Faic an caibideilگیله ماز5 حتّی وَختی که اَمی خَطاهای دِلهِ بَمِرده بِیم، اَمَرِه مَسیح هَمرَه زندهِ هَکُردِه - شما، فیضِ راهِ جی نِجات بِیتین؛ Faic an caibideilکتاب مقدس به زبان مازندرانی - گویش غربی5 حتّی هون موقِه گه شی خطاهایی دِلِه بَمِرد وِمی، اَمارِه مَسیحی هَمرا زینِّه هاکِردِه - شِما، فیضی راهی جا نِجات بَیتِنی؛ Faic an caibideil |