Biblia Todo Logo
Bìoball air-loidhne

- Sanasan -




کولُسیان 1:5 - کتاب مقدس به زبان مازندرانی - گویش شرقی

5 که اینا اون امیدی جِم سرچشمه گِرنه که شِمه وِسه آسِمونِ دِله داشتِنه. اون امید که قبلتر اونِ خَوِری، حَییقَتِ کِلامِ یعنی انجیلِ بِشنُسینی،

Faic an caibideil Dèan lethbhreac

گیله ماز

5 که ایشان اون امیدِ جی سَر چِشمِه گیرنِه کِه شیمی وَسین آسِمانِ دِلهِ محفوظِ که پیشتر اون حَقیقَتِ کلامِ باره، یعنی انجیل، بِشنَوِسّین.

Faic an caibideil Dèan lethbhreac

کتاب مقدس به زبان مازندرانی - گویش غربی

5 گه هَینِن هون امیدی جا سَرچِشمِه گیرنِه گه شِمِسِه آسِمونی دِلِه داشتِنِه. هون اِمید گه پِشتَر اونی خَوَری حَیقَتی کلام، یَعنی اِنجیلِ، بِشنُسِنی،

Faic an caibideil Dèan lethbhreac




کولُسیان 1:5
33 Iomraidhean Croise  

اونچی دارنِنی ره بَروشین و فَقیرونِ هادین؛ شه وسه پول کیسه‌ هایی دِرِس هاکانین که نَپیسه، و گنجی آسِمونِ دِله که تِموم نَبونه، جایی که نا دِز وه ره دِزِّنه و نا لِمِک اونِ از بین وَرنه.


خِدا طبقِ شه کِلام که یَهودِ قومِ وِسه بَفرِسیه، صِلح و سِلامتیِ خَوِرِ خِشِ، عیسی مَسیحِ طریق که همهِ خِداوندِ، اِعلام هاکارده.


«ای بِرارون، ای ابراهیمِ وَچونِ نَسل، و ای خِداترسونی که شِمه میون دَرِنه! این نِجاتِ پِیغوم، اَمه وسه بَفرِسی بَییه.


بعد پولُس که دونِسه بَعضی از وِشون عُلِمائه فرقهِ صَدّوقی و بَعضی عُلِمائه فرقهِ فَریسیِنه، شورائه پَلی بِلِندِ صِدائه هِمراه بااوته: «ای بِرارون، مِن فَریسی و فَریسی‌زادومه، و اینِ خاطِری که مِرده هائه زنده بَیِّنِ امید دارمه، دَره محاکمه بومبه.»


و مِن هم وِشونِ واری خِدا ره امید دارمه و اعتقاد دارمه، خوارِ آدِمون و بَدِ آدِمونِ وِسه زنده بَیِّنی در کارِ، دِرِس این آدِمونِ واری که قبول دارنِنه.


ولی وه، چی گانه؟ اینکه «این کِلامْ تِ نَزیکی، تِ دِهونِ دِله، و تِ دلِ دِله دَره.» این هَمون ایمونِ کِلامِ که اِما اِعلام کامبی،


پَس اِسا، این سه تا موندِنه: ایمون، امید و مِحَبَّت. ولی اینائه دِله ئه گَت تِرین، مِحبَّتِ.


اگه فِقَط این زندگیِ دِله مَسیح ره امید دارمی، اِما همه دییه آدِمونِ جِم بَدبختَریمی.


یعنی ، خِدا مَسیحِ دِله دِنیا ره شه هِمراه آشتی دائه و مَردِمِ تقصیراتِ، وِشونِ حِساب نییِشته، و آشتیِ پِیغومِ اِما ره بِسپارِسه.


راسگوییِ هِمراه، خِدائه قِوَّتِ هِمراه، صالحیِ اَسلحۀ هِمراه، راس و چپِ دَسِ هِمراه؛


ولی هَمون طی که مِن بَدیمه وِشون اِنجیلِ حَییقَتِ راستیِ دِله قدم نَیرِنه، همهِ پَلی کیفا ره بااوتِمه: «اگه تِ که یَهودی هَسی، غیریَهودیونِ واری زندگی کاندی نا یَهودیونِ واری، چی طیِ که غیریَهودیونِ مجبور کاندی که یَهودیونِ واری رِفتار هاکانِن؟»


ولی اِما یه لَحظه هم وِشونِ تَسلیم نَیمی تا اِنجیلِ حَییقت شِمه وِسه کاملاً مَحفوظ بَمونه.


چوون اِما خِدائه روحِ طَریقِ جِم ایمونِ هِمراه، اون صالحیِ چِش به راهِمی که اَمه امیدِ.


شِما هم وه دِله، اون مووقه که حییقَتِ کِلام، که هَمون شِمه نِجاتِ اِنجیل هَسه ره بِشنُسینی و اونِ ایمون بیاردینی، روح‌القدسِ موعودِ هِمراه مُهر بَینی،


البته اگه گمون هاکانیم که شِما وه خَوِری بِشنُسینی و طِبق اون حَییقت که عیسیِ دِله دَره، تَعلیم بَییتینی.


اگه راس راسی شِما ایمونِ دِله، محکم و پابرجا بوئین و اون انجیلِ امیدِ جِم تِکون نَخُرین، هَمون انجیل که آسمونِ بِنِ تِمومِ خلقتِ وِسه اِعلام بَییه، و مِن، پولُس، اونِ نوکِر بَیمه.


خِدا این طی بَخواسه که وِشونِ بِشناسونه که این راز، غیرِ یَهودیونِ میون چه گَتِ جلالیه، این راز اینِ که مَسیح شِمه میون، جِلالِ امیدِ.


مَسیحِ کِلام شِمه دِله فِراوونیِ هِمراه بَمونه؛ تِمومِ حِکمتِ هِمراه هَمدییه ره نصیحت هاکانین و تَعلیم هادین؛ مزامیر، سرودها و آوازهائه هِمراه که خِدائه روحِ جِم هَسه، و شِکر هاکاردِنِ هِمراه شه دِلهائه دِله خِدائه وِسه بَخونین.


اِما هم هَمِش خِدا ره اینِ خاطِری شِکر کامبی، که اون مووقه که خِدائه کِلامِ قبول هاکاردینی، اون کِلام که اَمه جِم بِشنُسینی، اونِ نا آدِمیِ کِلامِ واری، بلکه خِدائه کِلامِ واری قبول هاکاردینی، هَمون طی که حَییقَتاً هم هَسه؛ که شِما ایموندارونِ میون کار کانده.


اِسا، شه اَمه خِداوند عیسی مَسیح و اَمه پییِر خِدا که اِما ره دوس داشته و فیضِ طریق، اِما ره اَبدی تَسلّی و خوارِ امید هِدا


این گَب قابل اِعتماد و هر طَرِفِ جِم قابلِ قبولِ، که مَسیحْ عیسی این دِنیائه دِله بییَمو تا گناهکارونِ نِجات هاده، که وِشونِ دِله ئه گَتتِرین مِنِمه.


اَز اَلان به بعد اون صالحیِ تاج مِ وِسه آماده بَییه، تاجی که خِداوند، اون عادلِ داور، اون روزِ دِله مِ ره دِنه - نا فِقَط مِ ره، بلکه تِمومِ اونایی که وه ظِهورِ شوقِ داشتِنه.


و اون حییقَت طبقِ امید، اَبدی زندگیِ وِسه هَسه که خِدایی که هیچ وَخت دِراغ نَزِندِنه، قبل از اینکه دِنیا خَلق بَووه، اونِ وَعده ره اِما ره هِدا


چوون شَریعَت هیچی ره کامل نَکارده. ولی از اون طَرف، یِتا بهترِ امیدِ اِما ره بِشناسِندیه که اونِ طریق، خِدا ره نزیک بومبی.


و چِلیکِ وَچونِ واری، روحانیِ پاکِ شیرِ ذوقِ دارین تا ‌ اونِ طریق نِجاتِ دِله رشد هاکانین،


بلکه شه دلِ دِله خِداوند مَسیحِ، قُدّوس بِشمارین و وه ره اِحترام بییِلین و هَمِش آماده بوئین تا هر کی اون امیدِ دلیلِ، که شِمه دِله دَره ره، بَپِرسه، وه ره جِواب هادین، البته اِحترام و نرمیِ هِمراه.


پَس مِن خوامبه این چیا هَمِش شِمه یاد دَووه، هر چَن این چیا ره دوندِنی و اون حَییقتِ دِله که به دَس بیاردینی، پابرجانی.


هر کی وه ره این طی امیدی دارنه، شه ره پاک کانده، هَمون طی که وه پاکِ.


Lean sinn:

Sanasan


Sanasan