اعمال رَسولان 7:56 - کتاب مقدس به زبان مازندرانی - گویش شرقی

⁵⁶ استیفان بااوته: «اَلان آسمونِ ویمبه که واز بَییه و اِنسانِ ریکا ره ویمبه که خِدائه راسِ دَس اِیست هاکارده.»

گیله ماز

⁵⁶ اِستیفان باگوتِه: «اَلان آسِمانِ دینَم که واز هَبا و اِنسانِ ریکا رِه دینَم که خُدای راسِ دَس وَر اِیساَ.»

کتاب مقدس به زبان مازندرانی - گویش غربی

⁵⁶ اِستیفان بُتِه: «اَلَن آسِمونِ ویمِّه گه وا بَوِه و اِنسونی ریکارِه ویمِّه گه خِدایی راسِ دَس اِسّا.»

اعمال رَسولان 7:56 Iomraidhean Croise

اِنجیلِ مَتّی 25:31

«وَختی اِنسانِ ریکا شه جِلالِ هِمراه، تِمومِ فِرشته هائه هِمراه بِیّه، شه پادِشاهیِ تَختِ سَر نیشِنه.

اِنجیلِ مَتّی 3:16

عیسی بَعد از تَعمید، دَرجا اوهِ جِم بیرون بییَمو. اون وَخت آسِمون واز بَییه و وه خِدائه روحِ بَدیئه كه یِتا کوتِرِ واری جِر بییَمو و وه سَر هِنیشته.

اِنجیلِ مَتّی 8:20

عیسی وه جِواب بااوته: «شالا شه وِسه کِلی و پَرِنده ها شه وِسه لونه دارنِنه، ولی اِنسانِ ریکا هیچ جا ره نِدارنه شه سَرِ بییِلّه.»

مَرقُس 1:10

وَختی عیسی اوه جِم بیرون بییَمو، دَرجا بَدیئهِ آسِمون واز بَییه و خِدائه روح، کوتِری واری وه سَر جِر اِنه.

لوقا 3:21

مووقه ای که همهِ مَردِم تَعمید گِتِنه و عیسی هم تَعمید بَییته بییه و دِعا کارده، آسِمون واز بَییه

اِنجیلِ یوحنا 1:51

بعد بااوته: «حَییقَتاً شِما ره گامبه شِما آسمونِ ویندِنی که واز بَییه و خِدائه فِرشتهِ ها ره ویندِنی که انسانِ ریکائه جِم بالا شونِنه و جِر اِنِنه.»

اعمال رَسولان 10:11

هَمون حالِ دِله بَدیئه که آسِمون واز بَییه و یه چی، یِتا گَتِ سِفرهِ واری که وه چهار گوش آویزون بییه، زِمینِ سَمت اِنه

اعمال رَسولان 10:16

این رویا سه کَش تِکرار بَییه و بعد دَرجا سِفره آسمونِ سَمت بالا بُورده.

اعمال رَسولان 7:57

ولی وِشون بِلِندِ صِدائه هِمراه داد بَکِشینه و گوش نِدانه و همدییه هِمراه وه سَمت هجوم بَوِردِنه

یوحنایِ مکاشفه 11:19

بعد خِدائه معبد آسمونِ دِله واز بَییه؛ و خِدائه عَهدِ صَندِق وه مَعبِدِ دِله دیار بَییه؛ و یهویی آسِمونِ برق و رَعد و گَتِ صِدا و زلزله و تِندِ تَگِرگ بییه که اییَمو.

یوحنایِ مکاشفه 19:11

بعد بَدیمه که آسِمون واز بَییه و هارِش، یِتا اِسبه اسب! یه نَفِر وه سَر سِوارِ، که وه اسم وِفادار و حَقِّ، وه عادِلانه داوِری کانده و جَنگِنه.

یوحنایِ مکاشفه 4:1

بعد هارِشیمه و یِتا واز بَییه دَر، آسِمونِ دِله بَدیمه و اون اَوِّلین صِدا که بِشنُسه بیمه که شیپورِ صِدائه واری مِ هِمراه گَب زوئه، اَت کَش دییه بااوته: «اینجه بِرو بالا، و مِن اونچی که بعد از این وِنه اِتفاق دَکِفه ره تِ ره سِراغ دِمبه.»