اعمال رَسولان 22:7 - کتاب مقدس به زبان مازندرانی - گویش شرقی

⁷ بِنه سَر دَکِتِمه و یِتا صدا بِشنُسِمه که مِ ره گاته: ”شائول! شائول! چه مِ ره عِذاب دِنی؟“

Faic an caibideil Dèan lethbhreac

⁷ زَمین سَر بَکِتَم و ایتا صدا بِشنَوِسَّم که مَرِه گونِه با: ”شائول! شائول! چِرا مَرِه عذاب دَنی؟“

Faic an caibideil Dèan lethbhreac

⁷ بِنه ای سَر دیم بَخاردمِه و یَتِه صدا بِشنُسِمِه گه مِنِه گِتِه: ”شائول! شائول! چه مِنِه عذاب دِنی؟“

Faic an caibideil Dèan lethbhreac

اعمال رَسولان 22:7
15 Iomraidhean Croise

وِشونِ جِواب گانه: ”حَییقَتِن شِما ره گامبه، اون چی که یِتا این کِچیکونِ وِسه نَکاردینی، در حَییقَت مِ وِسه نَکاردینی.“

پیلاتُس بااوته: «چه؟ مَگه چه بَدی ای هاکارده؟» ولی وِشون بِلِندتِر بااوتِنه: «وه ره مَصلوب هاکان!»

«ولی وَختی راهِ دِله دمَشقِ نَزیک بونِسِمه، ظِهرِ مووقه، یِدَفه یِتا گَتِ نور که آدِمِ چِشِ زوئه آسِمونِ جِم مِ دور بَتابِسه.

«بَپِرسیمه: ”خِداوندا، تِ کی ای؟“ «جِواب هِدا: مِن هَمون عیسیِ ناصریمه که تِ وه ره عِذاب دِنی.“

وه بنهِ سَر دَکته، یِتا صدا بِشنُسه که وه ره گاته: «شائول، شائول، چه مِ ره آزار دِنی؟»

با اینکه قبلاً، کفر گاتِمه و عِذاب دامه و توهین کاردِمه، ولی مِ ره رَحم بَییه، چوون بی‌ایمونیِ دِله نادونی کاردِمه.

Lean sinn:

Ceanglaichean taic

Sanasan