Biblia Todo Logo
Bìoball air-loidhne

- Sanasan -




اعمال رَسولان 10:3 - کتاب مقدس به زبان مازندرانی - گویش شرقی

3 یِتا روز حدود ساعت سه بعد از ظِهر، رویا دِله واضح بَدیئه که خِدائه یِتا فرشته وه پَلی بییَمو و بااوته: «کُرنِلیوس!»

Faic an caibideil Dèan lethbhreac

گیله ماز

3 ایتا روز حدودِ ساعتِ سه بعد از ظهر، رویای دِلِه واضِح بَدییِه که خُدایِ ایتا فِرِشتِه اونِه وَرجه بوما و باگوتِه: «کُرنِلیوس!»

Faic an caibideil Dèan lethbhreac

کتاب مقدس به زبان مازندرانی - گویش غربی

3 یَتِه روز حِدودِ ساعتِ سه بعد از ظِهر، رویایی دِلِه واضِح بَئیِه گه خِدایی یَتِه فِرِشتِه وی وَر بیمو و بُتِه: «کُرنِلیوس!»

Faic an caibideil Dèan lethbhreac




اعمال رَسولان 10:3
23 Iomraidhean Croise  

نَزیک ساعتِ سه، عیسی بِلِندِ صِدائه هِمراه داد بَکِشیه، بااوته: «اِیلی، اِیلی، لَمّا سَبَقتَنی؟» یَعنی «مِ خِدا، مِ خِدا، چه مِ ره تینا بییِشتی؟»


یهویی خِداوندِ یِتا از فرشته ها که بُخورِ تشدونِ راسِ وَر اِیست هاکارده بییه زَکِریا ره ظاهر بَییه.


یهویی اون فِرشتهِ هِمراه یِتا گَتِ لَشکِرِ آسِمونی ظاهر بَینه که خِدا ره پَرسش کاردِنه و گاتِنه:


پِطرُس هَمون حال که تَعجِّبِ هِمراه، رویائه مَعنی ره فکر کارده، اونایی که کُرنِلیوس بَفرِسیه بییه، شَمعونِ سِره ره پی دا هاکاردِنه و سِرهِ دَرِ پَلی اِیست هاکاردِنه.


هَمون طی که پِطرُس دَییه رویائه خَوِری فکر کارده خِدائه روح وه ره بااوته: «هارِش، سه نَفِر تِ دِمبال گِردِنِنه.


کُرنِلیوس جِواب هِدا: «چهار روز قبل هَمین مووقه، ساعت سه بَعد از ظِهر شه سِره دِله دَیمه دِعا کاردِمه که یِدَفه یِتا مَردی که یِتا نورانی جِمه داشته مِ پَلی ظاهر بَییه


فِردائه اون روز، ظِهرِ مووقه، وَختی راه دِله دَینه و شَهرِ نزیک بونِسِنه، پِطرُس سِرهِ بومِ سَر بُورده تا دِعا هاکانه.


وه اَمه وسه تَعریف هاکارده که چی طی شه سِره دِله یِتا فرشته‌ بَدیئه که وه ره بااوته: ”چَن نَفِرِ یافا بَفرِس و شَمعونِ مَعروف به پِطرُسِ اینجه بیار.


چوون همین اَشون خِدائه یِتا فرشته، خدایی که وه جِم هَسِمه و وه ره خِدمِت کامبه، مه پَلی اِیست هاکارده


یِتا روز ساعت سه بعد از ظِهر که دِعائه مووقه بییه، پِطرس و یوحنا مَعبِد شینه.


ولی شو، خِداوندِ یِتا فرشته زِندونِ دَرا ره واز هاکارده و وِشونِ بیرون بیارده


دمشقِ دِله عیسیِ شاگِرد که وه اسم حَنانیا بییه زندگی کارده. خِداوند یِتا رویائه دِله وه ره بااوته: «حَنانیا!» جِواب هِدا: «بَفِرمی ای خِداوند.»


وه بنهِ سَر دَکته، یِتا صدا بِشنُسه که وه ره گاته: «شائول، شائول، چه مِ ره آزار دِنی؟»


مگه همهِ وِشون روح هایی نینه که خِدمت کاندِنه و اون کِسائه خِدمِتِ وِسه بَفرِسی بونِنه که نِجاتِ اِرث وَرنِنه؟


هَمون اِندا که فرشته هائه جِم سَرترِ، اون اِسمی هم که اِرث بَوِرده، وِشونِ اسمِ جِم هم بالاترِ.


Lean sinn:

Sanasan


Sanasan