دوّم تِسالونیکیان 2:4 - کتاب مقدس به زبان مازندرانی - گویش شرقی

⁴ وه هر چیِ هِمراه که خِدا بااوته بونه یا پرسِش بونه، مخالفت کانده و شه ره وِشونِ جِم سَرتر دونده، جوری که خِدائه مَعبِدِ دِله نیشِنه و اِعلام کانده که شه خِدائه.

گیله ماز

⁴ او هر چی یه هَمرَه که خُدا دُخوانِسِّه بونه یا پرسش بونه مخالِفَت کانه، و خودِشِه اوشانه جی سَرتَر دانهِ، تا اوجه که خُدایِ معبدِ دِلهِ نیشِنِه و خودِشِه خُدا معرفی کانه.

کتاب مقدس به زبان مازندرانی - گویش غربی

⁴ وی هر چی ای هَمرا گه خِدا بَخونِس وونِه یا پَرَسش وونِه مخالِفَت کِنِّه، و شِرِه وِشونی جا سَرتَر دِنِّه، جوریگه خِدایی معبدی دِلِه نیشنِه و اعلام کِنِّه شِه خِدائه.

دوّم تِسالونیکیان 2:4 Iomraidhean Croise

اعمال رَسولان 17:23

چوون وَختی که شَهرِ دِله گِردِسِمه و اونچی ره که شِما پَرِسش کاردینی ره بَدیمه، یِتا قِروونگاه پی دا هاکاردِمه که اونِ سَر بَنوِشته بَییه بییه: ”تَقدیم به خِدایی که هَمتی بِشناسی نَییه “. اِسا مِن اونچیِ که شِما اونِ نِشناسِنِنی و پَرَسِش کاندینی ره شِما ره اِعلام کامبه.

اوّلین نامِه قُرنتیانی سِه 8:5

چوون هر چَن دَرِنه اونایی که خِدایون بااوته بونِنه، چه زِمینِ دِله و چه آسمونِ دِله، هَمون طی که واقعاً هم یَته خَله «خِدایون» و یَته خَله «خِداوندون» دَره -