Biblia Todo Logo
Bìoball air-loidhne

- Sanasan -




دوّم تِسالونیکیان 1:7 - کتاب مقدس به زبان مازندرانی - گویش شرقی

7 و شِما ره که عِذاب کَشِنِنی و همین طی، اِما ره هم راحتی دِنه. اون مووقه که خِداوند عیسی شه قِددارِ فرشته هائه هِمراه، آسمونِ جِم ظاهر بونه.

Faic an caibideil Dèan lethbhreac

گیله ماز

7 و شِمِرِه که عذاب کَشِنین، و همینجور اَمَرِه هم راحتی دَنهِ، اون موقِه که خُداوند عیسی خودشه رَسدار فِرِشتِگانِ هَمرَه اَلو بَزِه تَشِ دِلهِ آسِمانِ جی ظاهر بونه.

Faic an caibideil Dèan lethbhreac

کتاب مقدس به زبان مازندرانی - گویش غربی

7 و شِمِارِ گه عذاب کَشِنِنی، و همینجور اَمارِه هَم راحتی دِنِه، هون موقِه گه خِداوندْ عیسی شی قِدّارِ فِرِشتِگونی هَمرا آسِمونی جا ظاهر وونِنِه.

Faic an caibideil Dèan lethbhreac




دوّم تِسالونیکیان 1:7
51 Iomraidhean Croise  

چوون اِنسانِ ریکا شه پییِرِ جِلالِ هِمراه، فِرِشته هائه هِمراه اِنه و بعد هَر کسِ طِبقِ وه اَعمال عَوِض دِنه.


حَییقتاً شِما ره گامبه بَعضی از اینایی که اَلان اینجه اِیست هاکاردِنِه تا اِنسانِ ریکا ره شه پادشاهیِ دِله نَوینِن که اِنه، نَمیرنِنه»


«وَختی اِنسانِ ریکا شه جِلالِ هِمراه، تِمومِ فِرشته هائه هِمراه بِیّه، شه پادِشاهیِ تَختِ سَر نیشِنه.


«اون وَخت اونایی که وه چَپِ وَر دَرِنه ره گانه: ”اِی مَلعونون، مِ جِم دور بَووین و اَبدیِ تَشِ دِله که اِبلیس و وه فِرِشته هائه وِسه آماده بَییه بُورین


عیسی جِواب هِدا: «تِ شه این طی گانی! شِما ره گامبه بعد از این، اِنسانِ ریکا ره ویندِنی که خِدائه قادرِ راسِ دَس نیشته و آسِمونِ اَبرائه سَر اِنه.


عیسی وه ره بااوته: «هَسِمه، و اِنسانِ ریکا ره ویندِنی که قادرِ خِدائه راسِ دَس نیشته و آسِمونِ ابرائه هِمراه اِنه.»


چوون هر کی این زِناکار و گِناهکارِ نَسلِ دِله مِ جِم و مِ گَبائه جِم عار داره، اِنسانِ ریکا هم وَختی که شه آسِمونی پییِرِ جِلالِ دِله، مِقدَّسِ فرشته هائه هِمراه بِیِّه، اون آدِمِ جِم عار داره.»


ولی اِبراهیم بااوته: ”وَچه، شه یاد بیار که شه زندگیِ دِله، خوارِ چیا ره بَییتی، و ایلعازَر هم بَدِ چیا ره. ولی اَلان وه اینجه آسایشِ دِله دَره و تِ عِذابِ دِله دَری.


روزی که اِنسانِ ریکا ظِهور کانده همین طیِ.


همه چی ره وه بِساته، و هرچیِ جِم که بِساته بَییه، هیچی بِدونِ وه بِساته نَییه.


بعد بااوته: «حَییقَتاً شِما ره گامبه شِما آسمونِ ویندِنی که واز بَییه و خِدائه فِرشتهِ ها ره ویندِنی که انسانِ ریکائه جِم بالا شونِنه و جِر اِنِنه.»


و بااوتِنه: «ای جلیلی مَردا، چه اِیست هاکاردینی و آسمونِ اِشِنِنی؟ همین عیسی که شِمه میونِ جِم آسِمونِ بالا بَوردِنه، اَی هم بَرگِردِنه، همین طی که بَدینی وه ره آسِمونِ بالا بَوردِنه.»


پَس توبه هاکانین و خِدائه سَمت بَردَگِردین تا شِمه گِناهون پاک بَووه و خِداوندِ حِضور جِم شِمه وِسه وختایی بِیّه که شِما ره تازگی هاده،


و اگه خِدائه وَچونِمی، پَس وارثون هم هَسیمی، یعنی خِدائه وارثون و مَسیحِ هِمراه اِرثِ دِله شریکیمی. به شرطی که اِما هم وه هِمراه عِذاب بَکِشیم، تا اِما هم وه هِمراه جِلال بَیریم.


هر کسِ کار مَعلوم بونه، چوون اون «روز» همه چی ره بَر مِلا کانده. چوون تَش، کارِ نتیجه ره مَعلوم هاکارده و تَش هر کاری که آدِمون هاکاردِنه ره آزمود کانده.


چوون که اَمه کِچیک و زود گذرِ رَنج ها، اَبدی جِلالِ اَمه وِسه یارنه که نَوونه اون رنجهائه هِمراه قیاس هاکاردِن.


فِیض و صِلح و سِلامتی، اَمه پییِر، خِدا و خِداوندْ عیسی مَسیحِ طَرِفِ جِم، شِمه وِسه بِیّه.


چوون همه چی وه طریق خَلق بَییه: آسمونِ دِله و زِمینِ سَر، اون چیایی که بونه بَدیئِن و اون چیایی که نَونه بَدیئِن چه پادشاهیِ تختها یا قلمروها، ریاستها یا قِدرتها؛ همه چی وه طریق و وه وِسه خَلق بَینه.


و شِمه دِلِ پایدار هاکانه، تا اون مووقه که اَمه خِداوند عیسی، شه تِمومِ مقدّسینِ هِمراه اِنه، اَمه خِدا، آسِمونی پییِرِ حِضور بی عیب و مِقَدَّس بوئین.


اگه طاقت بیاریم، وه هِمراه سلطَنِت هم کامبی. اگه وه ره اِنکار هاکانیم، وه هم اِما ره اِنکار کانده.


و شه اون مِوارکِ امیدِ چِش به راه بوئیم، یعنی اَمه عَظیمِ خِدا و اَمه نجات‌دهنده عیسی مَسیحِ جِلالِ دیار بَیِّن،


اونچی که به جا موندِنه، تَرسِ هِمراه اِنتِظار بَکِشییَن، مجازات و یِتا گَتِ تَشِ که خِدائه دِشمنونِ بَلعِنه .


چوون «اَمه خِدا تَشِ واریِ که سوزِندِنه.»


پَس با اینکه این وعدهِ بوردَن وه آسایشِ دِله هَمتی پابرجائه، تَرسِمبی که نَکِنه دیار بَووه که یه نَفِر شِمه جِم اون وعدهِ به دَس بیاردِنِ وِسه شکست بَخُره.


پَس بِئین تقلّا هاکانیم تا اون آسایشِ دِله بوریم، تا هیچ کس این طی نااطاعتی هاکاردنِ هِمراه نَکِفه.


پَس خِدائه قومِ وِسه مِقَدَّسِ شنبهِ آسایش، به جا موندِنه؛


پَس مَسیح هم اَت کَش قِروونی بَییه تا خَیلیائه گِناهونِ از بین بَوِره، دِوّمین کَشِ وِسه اِنه، ولی نا گِناهونِ از بین بَوِردِنِ وِسه، بلکه اونائه نِجاتِ وِسه که شوقِ هِمراه وه چِش به راهِنه.


هَمون عیسی مَسیح که آسِمون بورده و اِسا خِدائه راسِ دَس وَر دَره و فرشته ها و قِدرتها و قِوَّت ها وه مطیع بَینه.


ولی هَمون کِلامِ هِمراه، آسمونون و زمینی که الان ویندِنی، تَشِ وِسه جَمع بَییه و تا بی دیننون هِلاک بَیِّن و داوِریِ روزِ وِسه دارنِنه.


همین طی، سُدوم و عَمورَه و دورِ وَرِ شهرا، که وِشونِ واری بی عفتی هاکاردِنه و اون هرزگیِ دِمبال که تَنِ وِسه غیرِطبیعی بییه بوردِنه، اَبدی تَشِ دِله مجازات بَینه، تا یِتا دَرسِ عبرت همهِ وِسه بوئِن.


هارِشین وه ابرهائه هِمراه اِنه، هر چِشی وه ره وینده، حَتَّی اونایی که وه ره نیزه بَزونه؛ و تِمومِ زِمینِ طایفه ها وه وِسه شیون کاندِنه. راس راسی این طی بونه. آمین.


وه هم خِدائه غَضِبِ شِرابِ جِم خوارنه اون شرابی که پِر‌ملات و خالصِ، خِدائه غَضِبِ پیالهِ دِله دَشِندی بَییه. وه، مِقَدَّسِ فرشته هائه جلو و وَرهِ جلو، تش و گوگِردِ هِمراه عِذاب کَشِنه.


و آسِمون جِم یِتا صدا بِشنُسِمه که گاته، «اینِ بَنویس: خِشا به حال اونایی که بعد از این خِداوندِ دِله مییِرنِنه.» و خِدائه روح گانه: «راس راسی خِشا به حالِ وِشون که شه زحمتائه آسایشِ گِرنِنه، چوون وِشونِ اعمال، وِشونِ دِمبال سَر اِنه!»


بعد یِتا گَتِ اسبهِ تخت بَدیمه، و یه نَفِر که وه سَر نیشته بییه. آسِمون و زِمین وه حِضورِ جِم فِرار کاردِنه و هیچ جایی وِشونِ وِسه پی دا نَییه.


وه، وِشونِ چِشائه جِم هر اَسری ره پاک کانده. و دییه مرگی دَنییه؛ و دییه هیچ شیون و هیچ برمه و هیچ دردی دَنیه، چوون اَوِّلین چیا از بین بوردِنه.»


«مِن، عیسی، شه فرشته ره شِمه پَلی بَفرِسیمه تا این چیا ره کلیساهائه وِسه شِهادت هاده. مِن داوودِ ریشه و صِواحیِ ستارِمه که تابِنه.»


فرشته مِ ره بااوته: «این گَب ها راس و بونه اِعتماد هاکارد. خِداوند، پِیغَمبِرونِ اِرواحِ خِدا، شه فرشته ره بَفرِسیه تا اونچی که وِنه خَله زود اِتفاق دَکِفه ره شه نوکِرونِ سِراغ هاده.»


ولی اون مِ ره بااوته: « این طی نَکِن! مِنِم تِ و تِ بِرارونِ واری، یعنی پِیغَمبِرون، و اونایی که این کتابِ کِلامِ به جا یارنِنه، هم خِدمتِمه. خِدا ره پَرَسِش هاکان.»


و هر کِدوم از وِشونِ، اسبهِ قَوا هِدا بَییه و وِشونِ بااوته بَییه که اَت کم ویشتر آروم بَیرین تا وِشونِ هم خِدمتون و بِرارونِ تعداد که قرارِ وِشونِ واری بَکوشته بَووِن، کامل بَووه.


Lean sinn:

Sanasan


Sanasan