پطرسی دِوّمین نامِه 2:21 - کتاب مقدس به زبان مازندرانی - گویش شرقی

²¹ بهتر بییه که از اَوِّل، صالحیِ راهِ نِشناسینه، تا اینکه بعد از بِشناسییِن، اون مِقدَّسِ حکمِ جِم که وِشونِ بِسپارِسه بَییه، رو بَردِگاردِنِن.

گیله ماز

²¹ بهتَر با که اَز اوَّل، صالِحِی یه راه رِه نِشناسِنِه بان، تا اینکه بعد اونه بِشناسییَن، اون مقَدَّسِ حُکمِ جی که اوشانه بِسپارِسِّه هَبا، رو وَگِردانِن.

کتاب مقدس به زبان مازندرانی - گویش غربی

²¹ بهتَر وِه گه از اوَّل، صالِحی ای راه رِه نِشناسینِه، تا هَینگه بعد از بِشناسیَن، هون مِقَدَّسِ حِکمی جا گه وِشونِه بِسپارِس بَوِه، رو دَگِردانِن.

پطرسی دِوّمین نامِه 2:21 Iomraidhean Croise

اِنجیلِ مَتّی 21:32

یحیی بییَمو تا صالح زندگی هاکاردِنِ راهِ شِما ره سِراغ هاده ولی شِما وه گَبِ باوِر نَکاردینی. ولی خراجگیرون و فاحِشِه ها وه گَبِ باوِر هاکاردِنه. و شِما با اینکه اینا ره بَدینی، شِمه رَه بَرنَگِردِسه و باوِر نَکاردینی.»

لوقا 12:47

اون نوکِری که شه اربابِ خواسه ره دونده و با این وجود، شه ره اونِ اِنجامِ وِسه آماده نَکانده، بَدجور مِجازات بونه.

اِنجیلِ یوحنا 15:22

اگه نییَمو بیمه و وِشونِ هِمراه گَب نَزو بیمه، گِناه نِداشتِنه؛ ولی اَلان دییه شه گِناهونِ وِسه عذر و بهونه ای نِدارنِنه.

اِنجیلِ یوحنا 9:41

عیسی وِشونِ بااوته: «اگه کور بینی تقصیری نِداشتینی؛ ولی اِسا که گانِنی ویندِنی، تقصیرکار مُوندِننِی.

رومی ایشون 7:12

پَس، شریعتْ مِقدَّسِ و شَریعتِ حِکم هم مِقدَّسِ، دِرِس و خوارِ.

غَلاطیان 6:2

هَمدییهِ بارها ره دوش بَکِشین که این طی مَسیحِ شَریعتِ به‌جا یارنِنی.

اوّل تِسالونیکیان 4:2

چوون شِما دوندِنی که چه حِکم هایی خِداوند عیسیِ طریق، شِما ره هِدامی.

اول تیموتائوس 6:14

که این حِکمِ تا اَمه خِداوند عیسی مَسیحِ بییَموئِنِ مووقه، بی عیب و بی سرکوفت داری،

نامِه مَسیحینی عبرانی نِژادی سِه 10:26

چوون اگه بعد از اون که حَییقَتِ بِشناسیمی، عمداً این طی گِناه هاکانیم، دییه گِناهونِ وِسه هیچ قِروونی ای به جا نَموندِنه؛

یعقوبِ نامه 4:17

پَس، هر کی بَدونه چه کاری دِرِسِ و اونِ نَکِنه، اون وه وِسه گِناه محسوب بونه.

پطرسی دِوّمین نامِه 3:2

تا اون کِلامی که مِقدَّسِ پِیغَمبِرون، جلوتر بااوتِنه و خِداوند و اَمه نجات‌دهندهِ حِکمِ، که رَسولونِ طریق شِما ره هِدا ره شه یاد بیارین.

یهودائه نامه 1:3

ای عَزیزون، با اینکه خَله ذوق داشتِمه تا اون نِجاتِ خَوِری که اِما همه اونِ دِله سَهم دارمی شِمه وِسه بَنویسِم، ولی لازم بَدیمه این چَن خط بَنوِشتِنِ هِمراه، شِمه جِم بِخوائم که اون ایمونی دِله که اَت کَش همیشه وِسه مِقدَّسینِ بِسپارِسه بَییه، تَقِلّا هاکانین.