دوّمین نامه قرنتیانِ وَسین 9:7 - کتاب مقدس به زبان مازندرانی - گویش شرقی7 هر کی وِنه هَمون اِندا که شه دلِ دِله نِیِّت هاکارده، هاده، نا بی میلی و زورِ هِمراه، چوون خِدا اونی که خِشالیِ هِمراه هَدیه دِنه ره دوس دارنه. Faic an caibideilگیله ماز7 هر کی بایسّی همون قَدَر که خودشه دِلِ میَن نیَّت هَکُردِه، هَدِه، نه بی میلی و زور هَمرَه، چون خُدا اونیکه خوشحالی یه هَمرَه دَنِه رِه دوس دارِه. Faic an caibideilکتاب مقدس به زبان مازندرانی - گویش غربی7 هر کی وِنِه هَمون اَنّا گه شی دِلی دِلِه نیَّت هاکِردِه، هادِه، نا بی میلی و زوری هَمرا، چون خِدا اونیگه خِشالی ای هَمرا هدیه دِنِه رِه دوس دارنِه. Faic an caibideil |