دوّمین نامه قرنتیانِ وَسین 7:15 - کتاب مقدس به زبان مازندرانی - گویش شرقی

¹⁵ هر کَش که تیتوس شما همهِ اِطاعت هاکاردِنِ یاد یارنه و اینِ که چی طی تَرس و لرزِ هِمراه وه ره قبول هاکاردینی، ویشتر شِما ره دِل وندِنه.

گیله ماز

¹⁵ هر دَفِه که تیتوس شیمی همه یه اِطاعَت هَکوردَنِ یاد هارنه و اینکه چِطور تَرس و لَرزِ هَمرَه اونه قبول هَکُردین، بیشتَر شِمِرِه دِل دَبِسِّنِه

کتاب مقدس به زبان مازندرانی - گویش غربی

¹⁵ هر کَش گه تیتوس شِما هَمه ای اِطاعَت هاکِردنِ یاد اُرنِه و هَینگه چِتی تَرس و لَرزی هَمرا وِرِه قَبول هاکِردِنی، ویشتَر شِمارِ دِل وَنِّه.

دوّمین نامه قرنتیانِ وَسین 7:15 Iomraidhean Croise

اِنجیلِ یوحنا 16:21

یِتا زِنا بِزائِنِ مووقه دَرد کَشِنه، چوون که وه مووقه بَرِسیه؛ ولی وَختی وه وَچه دِنیا بییَمو، دییه شه دَردِ ‌یاد نیارنه، چوون یِتا آدِم دِنیا بییَمو، خِشالِ.

اعمال رَسولان 16:29

زندونبون لَمپا بَخواسه و هُل هُلی زِندونِ دِله بُورده و هَمون طی که تَرسِ جِم لَرزِسه پولُس و سیلاسِ لینگ دَکِته.

اوّلین نامِه قُرنتیانی سِه 2:3

مِن ضَعف و تَرس و لَرزِ هِمراه شِمه پَلی دَیمه.

دوّمین نامه قرنتیانِ وَسین 2:9

چوون اینِ وِسه اینِ شِمه وِسه بَنوِشتِمه که شما ره آزمود هاکانِم و بَوینِم، هر چیِ دِله اِطاعت کاندینی یا نا؟

دوّمین نامه قرنتیانِ وَسین 6:12

اِما شه مِحبَّتِ، شِمه جِم دریغ نَکامبی، بلکه شمایینی که شه محبَّتِ اَمه جِم دریغ کاندینی.

اِفِسُسیان 6:5

اِی نوکِرون، شه زِمینی اَربابونِ تَرسِ لرزِ هِمراه و جان و دِل هِمراه، اِطاعت هاکانین، هَمون طی که اِنگار مَسیح ره اِطاعت کاندینی.

فیلیپیان 1:8

چوون خِدا مِ گِواهِ که چی طی، اون احساساتِ هِمراه که مَسیحْ عیسیِ جِم سرچشمه گِرنه، شِما هَمهِ مشتاقِمه.

فیلیپیان 2:12

پَس اِی عزیزون، هَمون‌طی که هَمش مطیع بینی، اَلان نا فِقَط مِ پَلی، بلکه خَله ویشتِر وَختی من دَنیمه، شه نِجاتِ وِسه وِنه تَرس و لرزِ هِمراه عَمِل هاکانین؛

کولُسیان 3:12

پَس خِدائه انتخاب بَییه قومِ واری که مِقدّس و عزیزِنه، دِلسوزی، مهروونی، فروتنی، ملایمت و صبرِ لِواسِ دَپوشین.

دوّم تِسالونیکیان 3:14

اگه یه نَفِر اونچی که این نامهِ دِله که اِما گامبی ره اِطاعت نَکِنه، وه ره نِشون هاکانین و وه هِمراه رفتِ آمد نَکِنین تا خجالت بَکِشه.

اوّل یوحنا 3:17

ولی اگه یه نَفِر دِنیائه مالِ داره و شه بِرارِ بَوینه که مِحتاجِ، با این وجود شه دِلِ دَرِ وه رو دَوِنده، خِدائه مِحَبَّت چی طی این طی آدِمِ دِله موندِنه؟