دوّمین نامه قرنتیانِ وَسین 7:11 - کتاب مقدس به زبان مازندرانی - گویش شرقی

¹¹ چوون که بَوینین این غُصّه ای که خِدائه وِسه بییه، شِمه دِله چه شور و شوقی بار بیارده: البته همین شور و شوقِ که نِشون دِنه که تقصیرکار نینی. چه غیظِ دِله چه تَرسِ دِله چه حَسرتِ دِله، چه غیرتِ دِله و چه مِجازاتِ دِله. هر لحاظِ جِم ثابت هاکاردینی که اون قضیهِ دِله بی‌تقصیر بینی.

گیله ماز

¹¹ چونکه بِیشین این غُصِّه ای که خُدایِ وَسین با شیمی دِلِه چه شور و شوقی به بار بیاردِه: اَلبَتَر همین شور و شوقِ که نِشان دَنِه تقصیرکار نییَین، چه غیظِ دِلِه، چه ترسِ دِلِه، چه حسرتِ دِلِه، چه غیرتِ دِلِه، چی مُجازاتِ دِلِه. هر لَحاظِ جی ثابِت هَکُردین که اون قضیه یه دِلِه بی‌تقصیر بِین.

کتاب مقدس به زبان مازندرانی - گویش غربی

¹¹ چونگه بَوینین هَین غِرصِه ای گه خِدایی سِه وِه شِمِه دِلِه چی شور و شوقی بار بیاردِه: اَلبته همین شور و شوقِ گه هَم دِنِه تقصیرکار نینی، چی غیظی دِلِه، چی ترسی دِلِه، چی حسرتی دِلِه، چی غیرتی دِلِه، چی مِجازاتی دِلِه. هر لَحاظی جا ثابِت هاکِردِنی گه هون قضیه ای دِلِه بی‌تقصیر وِنی.

دوّمین نامه قرنتیانِ وَسین 7:11 Iomraidhean Croise

مَرقُس 3:5

عیسی اونایی که وه دورِ وَر دَیینه ره عَصِبانیتِ هِمراه هارِشیه و وِشونِ سنگدِلیِ جِم نارِحَت بَییه. بعد اون مَردی ره بااوته: «شه دسِ دراز هاکان.» وه شه دسِ دراز هاکارده و وه دَس خوار بَییه.

اِنجیلِ یوحنا 2:17

اون وَخت وه شاگِردون یاد بیاردِنه که مَزامیرِ کِتابِ دِله بَنوِشته بَییه بییه: «غیرتی که تِ سِرهِ وِسه دارمه مِ ره تش دِنه و کِلین کانده.»

اعمال رَسولان 17:16

اون مووقه که پولُس آتِنِ دِله اون دِ نَفِرِ اِنتِظارِ کَشیه، از اینکه ویندِسه شَهر، بِت هائه جِم پِرِ، وه روحِ غُصّه بَییته.

رومی ایشون 11:20

راس گانی. ولی اونا بی‌ایمونیِ خاطِری بَوری بَینه و تِ فِقَط ایمونِ سَر پابرجائی. پَس مَغرور نَواش، بلکه بَتِرس.

رومی ایشون 14:18

هر کی این طی مَسیح ره خِدمِت هاکانه، خِدا وه ره قبول دارنه و مَردِم هم وه ره تأیید کاندِنه.

رومی ایشون 3:5

ولی اگه اَمه ناراستی، خِدائه راستی ره دیار کانده، چی وِنه باریم؟ مگه خِدا، اون مووقه که اَمه وِسه غَضِب کانده، ظالِمِ؟ مِن آدِمِ واری دَره گَب زَمبه.

اوّلین نامِه قُرنتیانی سِه 12:25

تا تَنِ دِله سیوایی دَنی بوئه، بلکه تَنِ اَعضا یه اِندا هَمدییهِ فِکرِ دَووِن.

اوّلین نامِه قُرنتیانی سِه 5:13

خِدا شه، بیرونی مَردِمِ خَوِری قِضاوِت کانده. پَس «اون شَرورِ آدِمِ شه میونِ جِم بیرون هاکانین.»

اوّلین نامِه قُرنتیانی سِه 5:2

و شِما فَخر کاندینی! مگه نَوِسه ماتِم بَیرین؟ و اونیِ که این طی هاکارده ره شه میونِ جِم بیرون هاکانین.

دوّمین نامه قرنتیانِ وَسین 13:7

اَمه دعا خِدائه پَلی اینِ که خِطا نَکِنین؛ نا تا مَعلوم بَووه که اِما آزمودِ جِم سربِلِند بیرون بَییَمومی، بلکه شِما اونچی که دِرِس هَسه ره هاکانین، حَتَّی اگه این طی نِشون هاده که اِما رَد بَیمی.

دوّمین نامه قرنتیانِ وَسین 2:6

چوون این طی آدِمِ وِسه این تنبیهی که ویشترِ شِما اونِ وه وِسه سِزاوار دونِسِنی، وَسّه.

دوّمین نامه قرنتیانِ وَسین 6:4

بلکه هر کاری دِله که کامبی، سِراغ دِمبی که خِدائه نوکرون هَسیمی: خَله تِحَمّلِ هِمراه، مصیبتائه دِله، سختیائه و بِلاهائه دِله،

دوّمین نامه قرنتیانِ وَسین 7:1

پَس ای عزیزون، اِسا که اِما این وعده‌ها ره دارمی، بِئین شه ره هر جسم و روحِ ناپاکیِ جِم پاک هاکانیم و خِدائه تَرسِ هِمراه، مِقَدّس بییَنِ کامل هاکانیم.

دوّمین نامه قرنتیانِ وَسین 7:7

و نا فِقَط تیتوس بییَموئِنِ جِم، بلکه اون تَسِلّیِ که، تیتوس شِمه جِم بَییته بییه. تیتوس شِمه حسرتِ جِم، غُصّه و غیرتی که شِما مِ ره دارنِنی، مِ وِسه خَوِر بیارده، اون طی که مِن ویشتر خِشال بَیمه.

دوّمین نامه قرنتیانِ وَسین 7:9

ولی اَلان خِشالِمه، نا اینِ وِسه که غُصّه دار بَینی، بلکه شِمه این غُصّه تووبهِ باعث بَییه. چوون شِمه غُصّه خِدائه وِسه بییه، تا اَمه جِم هیچ ضرری شِما ره نَرِسه.

دوّمین نامه قرنتیانِ وَسین 9:2

چوون دومبه چه ذوق و شوقی این کارِ وِسه دارنِنی و اینِ وِسه هم مقدونیهِ ایموندارونِ پَلی شِما ره اِفتخار هاکاردِمه. وِشونِ بااوتِمه که شِما پارسال تا اَلان، اَخائیهِ مَنطقهِ دِله هَدیه هِدائِنِ وِسه حاضر بینی. شِمه این غیرت، خَله از وِشونِ هم، این کارِ وِسه تحریک هاکارده.

اِفِسُسیان 4:26

«عصبانی بَووین، ولی گِناه نَکِنین» و نییِلین شِمه روز تِموم بَووه و شِما هَمتی غیظِ دِله دَووین،

اِفِسُسیان 5:11

تاریکیِ بی فایده کارهائه دِله شَریک نَووین، بلکه اونا ره بَرمِلا هاکانین.

فیلیپیان 2:12

پَس اِی عزیزون، هَمون‌طی که هَمش مطیع بینی، اَلان نا فِقَط مِ پَلی، بلکه خَله ویشتِر وَختی من دَنیمه، شه نِجاتِ وِسه وِنه تَرس و لرزِ هِمراه عَمِل هاکانین؛

اوّل تِسالونیکیان 4:6

تا هیچ‌کس این جَریانِ دِله شه بِرارِ حَق، خِطا یا سوء استفاده نَکِنه. چوون خِداوند تِمومِ این چیائه وِسه تقاص گِرنه، هَمون طی که اِما قبلتر شِما ره بااوتیمی و جِدی هِشدار هِدامی.

اول تیموتائوس 5:20

اونایی که گِناهِ دِله پافِشاری کاندِنه ره، همهِ پَلی سَراکو هاکان تا بَقیه بَتِرسِن.

دوم تیموتائوس 2:15

تَقلّا هاکان که خِدائه پَلی مَقبول بوئی، یِتا کارگرِ واری که خِجالت نَکِشِنه و حَییقَتِ کِلامِ دِرِس به‌کار وَرنه.

تیتوس 3:8

این گَبِ بونه اِعتماد هاکارد. و تِ جِم خوامبه که این چیائه سَر اصرار داری، تا اونایی که خِدا ره ایمون بیاردِنهِ حِواس دَووه که شه ره خوارِ کارائه وِسه وَقف هاکانِن، این چیا مَردِمِ وِسه خوارِ و فایده دارنه.

نامِه مَسیحینی عبرانی نِژادی سِه 4:1

پَس با اینکه این وعدهِ بوردَن وه آسایشِ دِله هَمتی پابرجائه، تَرسِمبی که نَکِنه دیار بَووه که یه نَفِر شِمه جِم اون وعدهِ به دَس بیاردِنِ وِسه شکست بَخُره.

یعقوبِ نامه 3:17

ولی اون حِکمتی که آسِمونِ جِم هَسه، اَوِّل پاکِ، بعد صِلح‌ آمیز و آرووم و نصیحت‌ِ اِشنُنه، و خوارِ ثَمِرات و رحمتِ جِم پِرِ، و فَرق بییِشتِن و ریائه جِم دورِ!

اول پِطرُس 1:17

اگه وه ره پییِر گانِنی که هر کسِ بدونِ اینکه وه جِم هواخواهی هاکانه، وه ره وه اَعمالِ جِم داوِری کانده، پَس خِدائه ترسِ هِمراه شه غریبی دورانِ سَر هاکانین،

اول پِطرُس 2:2

و چِلیکِ وَچونِ واری، روحانیِ پاکِ شیرِ ذوقِ دارین تا ‌ اونِ طریق نِجاتِ دِله رشد هاکانین،

یهودائه نامه 1:23

بَعضیا ره تَشِ جِم بیرون بَکِشین، نِجات هادین؛ و بَعضی دییه ره تَرسِ هِمراه رَحم هاکانین. حَتَّی اون لِواسِ، که جِسمِ هِوا و هوسِ هِمراه آلوده هَسهِ جِم، بیزار بوئین.

یوحنایِ مکاشفه 3:19

«مِن کِسایی که دوس دارمه ره سَراکو و تربیت کامبه، پس‌غیرتی بَواش و تووبه هاکان.