دوّمین نامه قرنتیانِ وَسین 6:1 - کتاب مقدس به زبان مازندرانی - گویش شرقی

¹ پَس اون چیِ دِله که خِدائه هِمراه همکاریمی، شِمه جِم خواهش دارمی که خِدائه فیضِ اَلِکی نَییت بوئین.

گیله ماز

¹ پس اونچه یه دِلِه که خدایِ هَمرَه هَمکاریم، شیمی جی خَواهِش کانیم که خُدایِ فیضِ اَلَکی نِیتِه بین.

کتاب مقدس به زبان مازندرانی - گویش غربی

¹ پس هون چی ای دِلِه گه خِدایی هَمرا همکارمی، شِمِه جا خواهش دارمی گه خِدایی فیضِ هَمتی نَئیت ووئین.

دوّمین نامه قرنتیانِ وَسین 6:1 Iomraidhean Croise

اِنجیلِ مَتّی 23:37

«اِی اورشَلیم، اِی اورشَلیم، اِی شَهری که پِیغَمبِرونِ کُشِنی و رَسولونِ سَنگسار کاندی! چَن کَش خواسِمه کِجِ کِرکِ واری که شه چینیکاها ره شه پَر و بالِ بِن گِرنه تِ وَچونِ جَمع هاکانِم، ولی نِخواسی.

اعمال رَسولان 11:23

وَختی برنابا اونجه بَرِسیه و خِدائه فیضِ بَدیئه، خِشال بَییه و همه ره تَشویق هاکارده تا تِموم دلِ هِمراه خِداوندِ وِفادار بوئِن،

اعمال رَسولان 14:3

پَس پولُس و بَرنابا خَله زِمون اونجه بمونِسِنه و جِرأتِ هِمراه خِداوندِ وِسه گَب بَزونه، خِداوندی که وِشونِ قِوَّت هِدا تا نشونه ها بیارِن و معجزات هاکانِن، این طی شه فِیض بَخشِ پیغومِ تأیید کارده.

رومی ایشون 12:1

پَس ای بِرارون، خِدائه رَحمِت هائه خاطِری، شِمه جِم خواهش کامبه که شه تَن ها ره، زنده قِروونیِ واری، مِقَدَّس و خِدائه بابِ دِل پیشکَش هاکانین که شِمه روحانی عبادَت همینِ.

اوّلین نامِه قُرنتیانی سِه 3:9

چوون اِما فِقَط خِدائه همکارونیمی. شِما خِدائه کِشت و کارِ زِمین و خِدائه ساختمونِنی.

دوّمین نامه قرنتیانِ وَسین 10:1

مِن، پولُس شه، مَسیحِ نرمی و مهروونیِ هِمراه شِمه جِم خواهش کامبه- مِنی که شِمهِ جِم خَیلیا گانِنه وَختی شِمه پَلی دَرِمبه سَربِزیرِمه و اون مووقه که شِمه پَلی دَنیمه شجاعِمه!

غَلاطیان 2:21

مِن خِدائه فِیضِ باطل نَکامبه، چوون اگه صالحی، شَریعتِ راه جِم به‌دَس اییَمو، پَس مَسیح بیخودی بَمِرده.

غَلاطیان 3:4

مگه تِمومِ اون عِذاب ها ره، بیخودی تِحَمُّل هاکاردینی؟ مگه اینکه راس راسی بیخودی زَحمِت بَکِشی بوئین!

اوّل تِسالونیکیان 3:5

اینِ وِسه، چوون دییه نَتونِسِمه طاقت بیارِم، تیموتائوسِ راهی هاکاردِمه تا شِمه ایمونِ جِم باخَوِر بَووِم، چوون اونِ تَرسِ داشتِمه که اون وسوسه‌گر یعنی اِبلیس یه جوری شِما ره وَسوسه هاکارده بوئه، و اَمه زَحمِت ‌هَدِر بورده بوئه.

تیتوس 2:11

چوون خِدائه فِیض دیار بَییه، اون فِیض که همه مَردِمِ نجات‌ دِنه

نامِه مَسیحینی عبرانی نِژادی سِه 12:15

مواظب بوئین هیچ کس خِدائه فیضِ بَییتِنِ دِله شکست نَخُره تا هیچ تَلِ ریشه ای، رشد نَکِنه و دردسرِ باعث نَووه و خَیلیا ره نَجس نَکِنه

نامِه مَسیحینی عبرانی نِژادی سِه 12:25

شِمه حِواس دَووه، اون کسِ صِدائه جِم که گَب زَنده، شه دیمِ بَرنِگاردِنین. اونایی که، اون کسِ گَب هائه بِشنُسَنِ جِم که زِمینِ سَر گَب زوئه شه دیمِ بَردِگاردِنینه، نَتونِسِنه مجازات بَیّنِ جِم دَر بورِن. پَس اَگه اِما اون کسِ جِم که آسمونِ جِم گَب زَنده شه دیمِ بَردِگاردِنیم، چی طی مجازاتِ جِم دَر بوریم؟!

نامِه مَسیحینی عبرانی نِژادی سِه 4:1

پَس با اینکه این وعدهِ بوردَن وه آسایشِ دِله هَمتی پابرجائه، تَرسِمبی که نَکِنه دیار بَووه که یه نَفِر شِمه جِم اون وعدهِ به دَس بیاردِنِ وِسه شکست بَخُره.

اول پِطرُس 4:10

و هر کِدوم از شِما طبقِ اون عطیه که بَییتِنی، هَمدییه ره خِدمِت هاکاردِنِ وِسه به کار بَیرین. یِتا خِادِمِ واری که خِدائه جورواجورِ فیضِ وِسه خِدمِت کانده