دوّمین نامه قرنتیانِ وَسین 4:2 - کتاب مقدس به زبان مازندرانی - گویش شرقی

² بلکه جا هِدا و شرم آور راه هائه جِم دوری هاکاردیمی و حِقّه بازیِ هِمراه رِفتار نَکامبی و خِدائه کِلامِ دَسکاری نَکامبی، بلکه حَییقتِ، آشکارا گامبی و تَقِلّا کامبی خِدائه حِضور، همهِ وجدانِ پَلی، تایید بَوویم.

گیله ماز

² بلکه جا هَدَه وشرم آورِ راهای جی دوری هَکُردیم وحُقِّ بازی یه هَمرَه رفتار نُکانیم و خُدایِ کَلام رِه هم دَسکاری نُکانیم، بلکِه حقیقتِ ره آشکارا گونیم، و تَقَّلا کانیم خُدایِ وَر، همه یه وِجدانِ پیش تایید هَبیم.

کتاب مقدس به زبان مازندرانی - گویش غربی

² بَلگی جاهادا و شرم آورِ راهایی جا دوری هاکِردِمی، و حِقِّ بازی ای هَمرا رفتار نَکِّمی و خِدایی کَلامِ دَسکاری نَکِمّی، بَلگی حَیقتِ آشکارا گِمی، و تَقّلا کِمّی خِدایی حِضور، هَمه ای وِجدانی پِش تأیید بَووئیم.

دوّمین نامه قرنتیانِ وَسین 4:2 Iomraidhean Croise

رومی ایشون 1:16

چوون مِن انجیلِ جِم خجالتی نِدارمه، چوون که اِنجیل، خِدائه قِوَّتِ، هر کسِ نِجاتِ وِسه که ایمون بیاره، اَوِّل یَهود و بعد غیرِ یَهود.

رومی ایشون 6:21

پَس اون مووقه، اون کارائه جِم که اَلان اونائه جِم خجالت کَشِنِنی، چه سودی بَوِردینی؟ چوون اون کارائه عاقبت، مَرگِ!

اوّلین نامِه قُرنتیانی سِه 4:5

پَس هیچیِ خَوِری قبل از وه مووقه قِضاوِت نَکِنین، تا اینکه خِداوند بِیّه. وه اونچی ره که اَلان تاریکیِ دِله جا هِدا هسه ره روشناییِ دِله دیار کانده و دِل هائه نیّتها ره بَر مِلا کانده. بعد هر کی شه تَعریف و تَمجیدِ خِدائه جِم گِرنه.

دوّمین نامه قرنتیانِ وَسین 1:12

چوون که اَمه اِفتخار، اَمه وجدانِ که گِواهی دِنه که این دِنیائه دِله راستی و صاف و صادقیِ هِمراه که خِدائه جِم هَسه رِفتار هاکاردیمی. نا آدِمیِ حِکمتِ هِمراه، بلکه خِدائه فیضِ هِمراه رِفتار هاکاردیمی، عَلی اَلخصوص شِمه هِمراه.

دوّمین نامه قرنتیانِ وَسین 11:3

ولی تَرسِمبه هَمون‌ طی که مَر، حوا ره گول بَزو، شِمه فکر هم، صاف و صادقی و خالِصی ای که مَسیحِ دارنِنیِ جِم منحرف بَووه.

دوّمین نامه قرنتیانِ وَسین 11:6

حَتَّی اگه گَب بَزوئِنِ دِله اِسا نَبوئِم، معرفت دِله چیزی کم نِدارمه؛ راس راسی اِما هر لحاظِ جِم، همه چیِ دِله اینِ شِمه وِسه دیار هاکاردیمی.

دوّمین نامه قرنتیانِ وَسین 2:17

چوون که اِما اون آدِمونِ واری نیمی که منفِعتِ وِسه خِدائه کِلامِ روشِنِنه، بلکه اِما خِدائه چِشِ پَلی مَسیحِ دِله گَب زَمبی، اون آدِمونی واری که خالصِ نیّت دارنِنه و خِدائه طرِفِ جِم هَسِنه.

دوّمین نامه قرنتیانِ وَسین 5:11

پَس چوون خِداوندِ تَرسِ مَعنی ره دومبی، مَردِمِ قانع کامبی. ولی اونچی هَسیمی خِدائه وِسه دیارِ و اُمید دارمه شِمه وجدانِ وِسه هم دیار بوئه.

دوّمین نامه قرنتیانِ وَسین 6:8

عزّت و ذلّتِ دِله، تِهمَت بَزوئِن و تَعریف هاکاردِنِ دِله. اَمه هِمراه حِقّه بازونِ واری رِفتار بونه، با این حال راستگو هَسیمی؛

دوّمین نامه قرنتیانِ وَسین 7:14

چوون که مِن وه پَلی، هر لحاظ شِما ره اِفتخار هاکاردِمه و شِما مِ ره شرمنده نَکاردینی، بلکه هَمون‌ طی که هر اون چی شِما ره بااوتیمی دِرِس بییه، ثابت بَییه که اَمه اِفتخار تیتوسِ پَلی به جا بییه.

اِفِسُسیان 4:14

پَس دییه کچیکِ وَچونِ واری نَبومبی که موج هائه هِمراه هر طَرِف پرتاب بَوویم و جورواجورِ تعالیم و آدِمونِ دوز و کَلِکِ وا، اون نخشه‌هایی دِله که گمراهیِ وِسه کَشِنِنه، اِما ره این‌ طَرِفِ و اون طَرِف بَوِره.

اِفِسُسیان 5:12

چوون حَتّی اونچی که وِشون خلوتِ دِله کاندِنهِ زَوون بیاردِن، شرم آورِ.