دوّمین نامه قرنتیانِ وَسین 2:3 - کتاب مقدس به زبان مازندرانی - گویش شرقی3 مِن جوری شِمه وِسه نامه بَنوِشتمه تا مووقه ای که شِمه پَلی اِمبه، اونایی که وِنه مِ ره خِشال هاکانِن، مِ غُصّه باعث نَووِن. چوون که شِما همهِ جِم مطمئِن بیمه که مِ خِشالی، شِما همهِ خِشالیِ. Faic an caibideilگیله ماز3 مَن جوری شِمِره نامه بَنویشتم تا موقِه ایی که شِیمی وَرجه هَنَم، اوشانیکه بایسّی مَرِه خوشحال هَکُنَن، می ناراحتی یه باعث نَبوُن. چونکه شما همه یه جی مطمئن بام که می خُشحالی شِیمی همه یه خُشحالیِه. Faic an caibideilکتاب مقدس به زبان مازندرانی - گویش غربی3 مِن جوری شِمِنِه نامِه بَنوِشتِمِه تا موقِه ای گه شِمِه وَر اِمِه، اونانیگه وِنِه مِنِه خِشال هاکِنِن، می غِرصِه ای باعث نَوون. چونگه شِما هَمه ای جا مِطمئن وِمِه گه می خِشالی، شِما هَمه ای خِشالیِه. Faic an caibideil |
دوّمین نامه قرنتیانِ وَسین 2:3
17 Iomraidhean Croise
Sanasan