دوّمین نامه قرنتیانِ وَسین 2:17 - کتاب مقدس به زبان مازندرانی - گویش شرقی17 چوون که اِما اون آدِمونِ واری نیمی که منفِعتِ وِسه خِدائه کِلامِ روشِنِنه، بلکه اِما خِدائه چِشِ پَلی مَسیحِ دِله گَب زَمبی، اون آدِمونی واری که خالصِ نیّت دارنِنه و خِدائه طرِفِ جِم هَسِنه. Faic an caibideilگیله ماز17 چون اَما اون آدمانِ مِثان نییَیم که منفعتِ وَسین خُدایِ کَلامِ روشِنِن، بلکه اَما خُدایِ چشِ پیش، مَسیحِ دِلِه گَب زَنیم. ایتا اون آدمانِ مِثان که خالِصِ نیّت دارن و خدایِ طرفِ جییَن. Faic an caibideilکتاب مقدس به زبان مازندرانی - گویش غربی17 چون اَما هِتی هون آدمنی تَرا نیمی گه منفعتی سِه خِدایی کَلامِ روشِنِنِه، بلگی اَما خِدایی چشی پِش، مَسیحی دِلِه گَب زَمّی. هِتی هون آدمایی تَرا گه خالِصِ نیّت دارنِه و خِدایی طرفی جانِه. Faic an caibideil |