دوّمین نامه قرنتیانِ وَسین 12:7 - کتاب مقدس به زبان مازندرانی - گویش شرقی7 پَس اینِ وِسه که این گَتِ مکاشفات که بی حدّ و اندازه هم هَسه مِ ره مَغرور نَکِنه، مِ تَنِ دِله یِتا طَلی مِ ره هِدا بَییه، یعنی شیطانِ طَرِفِ جِم، تا مِ ره عِذاب هاده و نییِلّه مَغرور بَووِم. Faic an caibideilگیله ماز7 پس، اینه وَسین که این گَتِ مُکاشِفات که بی حد و اندازه هم هیسه مَرِه مغرور نَکُنِه، ایتا تیف می تَنِ دِلِه مَرِه هَدَه هَبا، یَعنی شیطانِ طرفِ جی، تا مَرِه عذاب هَدِه و می غُرورِ جِلو رِه هَگیرِه. Faic an caibideilکتاب مقدس به زبان مازندرانی - گویش غربی7 پس، هَینِسه گه هَین گَتِ مُکاشِفات گه بی حد و اندازه هَم هَسِّه مِنِه مغرور نَکِنِه، می تَنی دِلِه یَتِه تَلی مِنِه هادا بَوِه، یَعنی شیطانی طرفی جا، تا مِنِه عذاب هادِه و نِلِه مغرور بَووم. Faic an caibideil |