دوّمین نامه قرنتیانِ وَسین 12:6 - کتاب مقدس به زبان مازندرانی - گویش شرقی

⁶ هر چَن اگه بِخوائِم اِفتخار هاکانِم، نادون نیمه، چوون حَییقَتِ گامبه. ولی این کارِ جِم دوری کامبه تا نَکِنه یه نَفِر خیال هاکانه که مِن، اون چی که مِ دِله وینده و مِ جِم اِشنُنه، گَت تِرِمه.

گیله ماز

⁶ حتی اَگِه بِخوام فخر هَکُنَم، نادان نیِیَم، چون حَقیقَتِ گونَم. وَلی این کارِ جی دوری کانَم تا کَسی مَرِه اون چیه جی گَتِه تَر خیال نَکُنِه که می دِلِه دینِه و می جی اِشنوِنهِ.

کتاب مقدس به زبان مازندرانی - گویش غربی

⁶ هر چَن اگه بَخوام افتخار هاکِنِم، نادون نیمِه، چون حَیقَتِ گِمِه؛ ولی هَین کاری جا دوری کِمِّه تا نَکِنِه یَنَفَر خیال هاکِنِه گه مِن اونچی ای گه می دِلِه وینِّه و میجا اِشنُنِه، گَت تَرمِه.

دوّمین نامه قرنتیانِ وَسین 12:6 Iomraidhean Croise

رومی ایشون 9:1

مِن مَسیح دِله راس گامبه، دِراغ نَزِمبه، و مِ وِجدان روحُ القدوسِ طَریقِ جِم مِ وِسه گِواهی دِنه

اوّلین نامِه قُرنتیانی سِه 3:5

مگه آپولُس کیِ؟ پولُس کیِ؟ وِشون فِقَط خادمونینه که خِدا هر کِدومِ یِتا وظیفه‌ هِدا تا وِشونِ طریق شِما ایمون بیارین.

دوّمین نامه قرنتیانِ وَسین 1:18

خِدائه وفاداریِ سَر قَسِم، که اَمه گَب شِمه هِمراه ’اَره‘ و’نا‘ نَییه.

دوّمین نامه قرنتیانِ وَسین 11:16

اَی دِواره گامبه: هیچ کی مِ ره نادون ندونه. ولی اگه این طی کاندینی، اَقِلاً مِ ره نادونِ آدِمِ واری قبول هاکانین، تا مِن هم بَتونِم اَت کم اِفتخار هاکانِم.

دوّمین نامه قرنتیانِ وَسین 11:31

خِداوند عیسیِ پییِر، خِدا که وه ره تا اَبد شِکر گامبه، دونده که دِراغ نَزِمبه.

دوّمین نامه قرنتیانِ وَسین 12:11

مِن یِتا نادون بیمه! شِما مِ ره مجبور هاکاردینی، چوون که وِنه مِ جِم تَعریف کاردینی. چوون هرچَن که هیچی نیمه ولی اون «گَتِ رَسولونِ» جِم هیچی کم نِدارمه.

دوّمین نامه قرنتیانِ وَسین 12:7

پَس اینِ وِسه که این گَتِ مکاشفات که بی حدّ و اندازه هم هَسه مِ ره مَغرور نَکِنه، مِ تَنِ دِله یِتا طَلی مِ ره هِدا بَییه، یعنی شیطانِ طَرِفِ جِم، تا مِ ره عِذاب هاده و نییِلّه مَغرور بَووِم.

دوّمین نامه قرنتیانِ وَسین 5:13

چوون اگه شه عَقلِ از دَس هِدامی، خِدائه خاطِریِ؛ و اگه عاقلِمی، شِمه خاطِریِ.

دوّمین نامه قرنتیانِ وَسین 7:14

چوون که مِن وه پَلی، هر لحاظ شِما ره اِفتخار هاکاردِمه و شِما مِ ره شرمنده نَکاردینی، بلکه هَمون‌ طی که هر اون چی شِما ره بااوتیمی دِرِس بییه، ثابت بَییه که اَمه اِفتخار تیتوسِ پَلی به جا بییه.