Biblia Todo Logo
Bìoball air-loidhne

- Sanasan -




دوّمین نامه قرنتیانِ وَسین 11:23 - کتاب مقدس به زبان مازندرانی - گویش شرقی

23 اونا مَسیحِ نوکرونِنه؟ مِن ویشتر هَسِمه! خِل هائه واری گَب زَمبه - همهِ جِم سخت‌تِر کار هاکاردِمه، خَله ویشتر زندون دِله دَکِتِمه، همهِ جِم ویشتر کُتِک بَخُردِمه، ویشترِ وختا نزدیک بییه بَمیرِم.

Faic an caibideil Dèan lethbhreac

گیله ماز

23 اوشان مَسیح پاکارانَن؟ مَن بیشتر هیسَم! ایتا خُلِشانِ مِثان گَب زَنَم- هَمِه یه جی سخت‌تر کار هَکُردَم، خیلی بیشتر زِندانِ دِلهِ دَکِتَم، همه یه جی بیشتر شلاق بُخاردَم، چَن دَفِه دَبام بَمیرَم.

Faic an caibideil Dèan lethbhreac

کتاب مقدس به زبان مازندرانی - گویش غربی

23 اونان مَسیحی نوکرنِ؟ مِن ویشتَر هَسمِه! هِتی خِلیشونی تَرا گَب زَمِّه - هَمه ای جا سخت تَر کار هاکِردِمِه، خِیلی ویشتَر زیندونی دِلِه دَکِتِمِه، ویشتَر از هَمه کِتک بَخاردِمِه، و ویشترِ وَختا نَزیک وِه بَمیرِم.

Faic an caibideil Dèan lethbhreac




دوّمین نامه قرنتیانِ وَسین 11:23
43 Iomraidhean Croise  

ولی یَهودیونی، اَنطاکیه و قونیهِ شهرائه جِم بییَمونه و مَردِمِ شه هِمراه همدَس هاکاردِنه، پولُسِ سَنگسار هاکاردِنه و این گَمونِ هِمراه که بَمِرده، وه ره شَهرِ جِم بیرون بَوِردِنه.


مگه اون که هر شَهرِ دِله روح‌ القدس هِشدار دِنه که سختی و زندون مِ اِنتِظار دَره.


وه اَمه پَلی بییَمو و پولُسِ قِیشِ بَییته، شه دَس و لینگِ اونِ هِمراه دَوِسه و بااوته: «روح القدس گانه: ” اورشَلیمِ یَهودیون این قِیشِ صاحابِ این طی وَندِنِنه و غیرِ یَهودیونِ ‌تسلیم کاندِنه»


و چوون خله روزا اونجه بَمونِسِنه، فِستوس پولُسِ قَضیه ره پادشاهِ وِسه تَعریف هاکارده و بااوته: «اینجه یِتا مَردی دَره که فِلیکْس وه ره زِندون دِله داشته.


وَختی تَصمیم بَییتِنه که اِما، دریائه راهِ جِم ایتالیا بُوریم، پولُس و چَن تا دییه از زِندونیونِ، یِتا اَفسِر که وه اسم یولیوس و اِمپراطورِ گوردانِ جِم بییه، تحویل هِدانه.


وَختی روم بَرِسیمی، پولُسِ اِجازه هِدانه تا یِتا محافظِ سربازِ هِمراه شه سِره دِله بَمونه.


این طی پولُس دِ سال تِموم شه سِره دِله که اِجاره هاکارده بییه، دَییه و هر کی که وه پَلی اییَمو ره قبول کارده.


چوون مِن وه ره سِراغ دِمبه که مِ اسمِ خاطِری چَنده وِنه عِذاب بَکِشه.»


هَمون طی که مزمورِ کِتابِ دِله بَنوِشته بَییه: «اِما تِ خاطِری، تِمومِ روز بَمِردَنِ وِسه شومبی و اون گُسفِنائه واری که کِشتارِ وِسه حاضر بونِنه، بِشمارِسه بومبی.»


ولی اونی که اَلان ویندِنی هَسِمه خِدائه فیضِ خاطِریِ، و وه فِیض مِ وِسه بی‌فایده نَییه. برعکس، مِن، تِمومِ وِشونِ جِم، سَخت‌تِر کار هاکاردِمه، ولی نا مِن، بلکه خِدائه فیضِ خاطِریِ که مِ هِمراه دَره.


مگه آپولُس کیِ؟ پولُس کیِ؟ وِشون فِقَط خادمونینه که خِدا هر کِدومِ یِتا وظیفه‌ هِدا تا وِشونِ طریق شِما ایمون بیارین.


هر کی وِنه اِما ره مَسیحِ خادمون و مِواشِرونِ دید هارِشه که خِدائه رازها وِشونِ اَمانت بِسپارِسه بَییه.


اِما تا اَلانِم وِشنا و تِشنامی، و فقیرونِ لِواسِ دَپوشیمی. کُتِک بَخوردیمی و آواره‌ بَیمی.


چوون مِن فکر کامبه که خِدا اِما رَسولونِ، همهِ مَردمِ جِم آخِرتَر، تماشائه وِسه بییِشته. اونایی واری که بَمِردَنِ وِسه مَحکوم بَینه چوون دِنیا، فرشته ها و آدِمون اِما ره تِماشا کاندِنه.


هارِشین، بَوینین شِمه چِشِ روب رو چی دَره. اگه یه نَفِر مطمئنه که مَسیحِ وِسه هَسه، اون آدِم وِنه بَدونه هَمون طی که وه مَسیحِ وِسه ئه اِما هم مَسیحِ وِسه هَسیمی.


راس راسی گمون نَکامبه مِن اون «گَتِ رَسولونِ» جِم چیزی کم دارِم.


خِدا بییه که اِما ره لایقت هِدا که تازه عَهدِ نوکِرون بوئیم - عهدی که خِدائه روحِ سَر پابرجائه، نا اونچیِ سَر که یِتا بَنوِشته ویشتَر نییه. چوون «بَنوِشته» کُشِنه، ولی خِدائه روحْ زندگی دِنه.


چوون اِما که زنده‌ هَسیمی، هَمِش عیسیِ خاطِری مَرگِ بِسپارِسه بومبی تا وه زندگی، اَمه تَنِ دِله که از بین شونه، ظاهر بَووه.


اَمه هِمراه بی نام و نِشون هائه واری رِفتار بونه، با این حال اِما ره اِشناسِنِنه؛ اَمه هِمراه مِرده هائه واری رِفتار بونه، با این حال هارِشین هَمتی زِندِمی؛ اَمه هِمراه جوری رِفتار بونه که اِنگار مجازاتِ دِله دَرِمبی، با این حال هَمتی اِما ره نَکوشتِنه؛


بعد از این دییه کِسی مِ ره عِذاب نَده، چوون داغ هایی شه تَنِ دِله دارمه که نِشون دِنه مِن عیسیِ نوکِرِمه.


اینِ وِسه مِن، پولُس، که شِما غیرِیَهودیونِ خاطِری، مَسیحْ عیسیِ زندونیمه -


پَس مِن که خِداوندِ خاطِری زِندونِ دِله دَرِمبه، خواهش کامبه که شِمه رِفتار، اون دعوتی که شِمه جِم بَییه ئه، لایق بوئه.


هَمون اِنجیل که اونِ سَفیرِمه، هر چَن زنجیلِ دِله! دِعا هاکانین که اونِ جِرأتِ هِمراه، اون طی که وه لایقِ، اِعلام هاکانِم.


اون طی که تِمومِ سلطنتِ کاخِ نگهوونون و همهِ وِسه مَعلوم بَییه که مِن مَسیحِ خاطِری زِندونِ دِله دَرِمبه؛


حَتّی اگه لازم بَووه که مِ خون یِتا‌ پیشکشِ واری، شِمه ایمونِ قِروونیِ وِسه دَشِندی بَووه، ذوق دارمه و شِما هَمهِ هِمراه خِشالی کامبه.


اِسا اون زجرهایی که شِمه خاطِری کَشِمبهِ وِسه خِشالِمه، و وه تَنِ خاطِری که کلیسائه، اونچی که مَسیحِ عِذاب هائه دِله کم هَسه ره شه جِسمِ دِله تلافی کامبه.


اینِ وِسه ئه که مِن زَحمِت کَشِمبه و تِمومِ وه قِوَّتِ هِمراه که مِ دِله قِوَّتِ هِمراه کار کانده، تقِلّا کامبه.


اِما تیموتائوسِ که اَمه بِرار و خِدائه همکار، مَسیحِ انجیلِ کارِ دِله هَسه ره شِمه پَلی بَفرِسیمی تا شِما ره شِمه ایمونِ دِله تقویت و تَشویق هاکانه،


اگه این چیا ره بِرارونِ یاد هادی، مَسیحْ عیسیِ نوکِر بونی، که ایمونِ کِلامِ دِله و خوارِ تَعلیم که اونِ دِمبال دَری تَربیت بونی.


خِداوند اونیسیفوروسِ خانواده ره لطف هاکانه، چوون وه چَن کَش مِ جانِ تازه هاکارده و مِ زندون دَکِتِنِ جِم عار نِداشته.


پَس، از اینکه اَمه خِداوندِ شِهادت هادی یا مِن که وه خاطِری زِندونِ دِله دَکِتِمه عار نِدار، بلکه تِ هم خِدائه قِوَّتِ هِمراه، انجیلِ خاطِری عِذابِ بَکِشیِنِ دِله شَریک باش.


اینِ وِسه ئه که یِتا جنایتکارِ واری زنجیلِ دِله دَرِمبه و دَره عِذاب کَشِمبه. ولی خِدائه کِلام زَنجیلِ دِله دَنییه.


و اون رَنج و آزار اذیّتی که اَنطاکیه، قونیه و لِستْرهِ شهرهائه دِله مِ سَر بییَمو و اون رَنج و آزار اذیّتیِ که طاقت بیاردِمه، ولی خِداوند تِمومِ این چیائه جِم نِجات هِدا.


با این وجود، مِحَبَّتِ خاطِری صِلاح دومبه تِ جِم خواهش هاکانِم. مِن، پولُس که یِتا پیرمَردیمه و اَلان هم مَسیحْ عیسیِ زندونیمه،


چوون شِما اونایی هِمراه که زِندونِ دِله دَینه، همدردی کاردینی و اون مووقه که شِمه مال و مِنالِ غارِت کاردِنه خِشالیِ هِمراه قبول کاردینی، چوون شِما شه دونِسِنی یِتا بهترِ مال و مِنالِ صاحابِنی که تا اَبد موندِنه.


Lean sinn:

Sanasan


Sanasan