دوّمین نامه قرنتیانِ وَسین 1:17 - کتاب مقدس به زبان مازندرانی - گویش شرقی17 مگه خواسِمه وَختی این کارِ هاکانِم، دِ دِل بیمه؟ مگه مِن آدِمیِ فکرائه هِمراه تَصمیم گِرمه، اون طی که یه لَحظه هم بارِم ’اَره، اَره‘ و هم بارِم ’نا، نا‘؟ Faic an caibideilگیله ماز17 مَگِه وختی خَسَّم این کارِه هَکُنَم، دو دِل بام؟ مَگِه مَن آدمی یه فِکرایِ همره تَصمیم گیرنَم، اون جور که یه لحظه، هم باگوم ’آرِه‘ و هم باگوم ’نه‘؟ Faic an caibideilکتاب مقدس به زبان مازندرانی - گویش غربی17 مَگِه خوایسِمِه وختی هَین کارِ هاکِنِم، دِ دِل وِمِه؟ مَگِه مِن آدمی ای فِکرایی هَمرا تَصمیم گیرمِه، هون جور گه یه لحظه، هَم بُئم ’اَرِه، اَرِه‘ و هَم بُئم ’نا، نا‘؟ Faic an caibideil |