اول تیموتائوس 6:4 - کتاب مقدس به زبان مازندرانی - گویش شرقی4 وه، غرور وه ره بَییته و هیچی نِفَهمِنه. این طی آدِمی، جَنگ و جِدال و دَعوا مرافه کَلِماتِ سَر دارنه، که اونِ جِم حسودی و دَعوا و توهین وبد گَمونی به وجود اِنه، Faic an caibideilگیله ماز4 اونه غرور بِیته و هیچی نِفَهمِنِه. اینجور آدمِ، جنگ و جدال و دعوا مرافه کَلماتِ سَر داره، که اونه جی حَسودی و دعوا و توهین و بَد گَمانِی وَرِسِنِه، Faic an caibideilکتاب مقدس به زبان مازندرانی - گویش غربی4 وِرِه غرور بَیتِه و هیچی نِفَهمِنِه. هَینجور آدمی، جنگ و جدال و دعوا مِرافه کلِماتی سَر دارنِه، گه اونی جا حَسودی و دعوا و توهین و بَد گِمونی به وِجود اِنِه، Faic an caibideil |