Biblia Todo Logo
Bìoball air-loidhne

- Sanasan -




اول تیموتائوس 5:5 - کتاب مقدس به زبان مازندرانی - گویش شرقی

5 اونی که راس راسی بیوه و بی‌کسِ، خِدا ره امید دارنه و شو و روز دِعائه دِله و خِدائه کُمِک بَییتِنِ جِم مشغولِ.

Faic an caibideil Dèan lethbhreac

گیله ماز

5 اونیکه راس راسی بیوِه و بی‌کَسِ، خُدا رِه اُمید داره و شُو و روز دُعایِ هَمرَه و خُدای جی کمک بِخَسِّن گُذَراندِنِه.

Faic an caibideil Dèan lethbhreac

کتاب مقدس به زبان مازندرانی - گویش غربی

5 اونیگه راساسی بیوِه و بی‌کسِ، خِدارِه اِمید دارنِه و شُو و روز دِعایی دِلِه و خِدایی کِمَک بَیتنی جا مشغولِ.

Faic an caibideil Dèan lethbhreac




اول تیموتائوس 5:5
27 Iomraidhean Croise  

عیسی شه شاگردونِ وسه مَثِلی بیارده تا وِشونِ سِراغ هاده که وِنه هَمِش دِعا هاکانِن و هیچ وَخت دلسرد نَووِن.


اِسا، مگه خِدا شه انتخاب بَییه هائه داد که شو و روز وه پیشگاه اِلتماس کاندِنه، نَرِسِنه؟ این کارِ همین طی عَقِب دِم دِنه؟


و تا هشتاد و چهار سالگی بیوه بَمونِسه بییه. وه هیچ وَخت مَعبِدِ جِم بیرون نَشی بییه، بلکه شو و ‌روز، دِعا و روزهِ هِمراه خِدا ره پَرسِش کارده.


این هَمون وَعده ایِ که اَمه دِوازده تا قَبیله، امید داشتنه که اونِ به دَس بیارِن. اینِ وِسه شه دِلِ جِم شو و روز دِعا کاردِنه تا اونِ بَرِسِن. اَره، ای پادشاه، یَهودیون همین امیدِ خاطِریه که مِ ره مِتّهم کاندنه.


اون روزا که شاگِردون ویشتر بونِسنه، یَهودیونِ یونانی زِوون،‌ یَهودیونِ عِبرانی زِوونِ جِم شکایت داشتِنه که وِشونِ بیوه‌زَن ها ره سَر چِش نَینه و وِشونِ هر روزه غذائه سَهمِ دِرِس نَدِنِنه.


پِطرُس بِلِند بَییه وِشونِ هِمراه بُورده و وَختی اونجه بَرِسیه، وه ره بالاخانه بَوِردِنه. بیوه‌زن ها همه وه دور جَمع بَییه بینه، بِرمهِ هِمراه لِواسایی ‌ره که وَختی دورکاس زنده بییه، وِشونِ وِسه بَدوته بییه ره وه ره سِراغ دانه.


پِطرُس طابیتائه دَسِ بَییته و وه ره بِلِند هاکارده. بعد بیوه‌زن ها و اونایی ره که عیسی ره ایمون داشتِنه ره صدا هاکارده و وه ره زنده وِشونِ تَحویل هِدا.


یعنی تا اِما هَمدییهِ ایمونِ هِمراه دِلگرم بَوویم، هم مِن و هم شِما.


خِدا مَسیحِ طریق، اِما ره فِیض هِدا تا وه رسولون بوئیم و تِموم قوم ها ره راهنِمایی هاکانیم که مَسیحِ اسمِ ایمون بیارِن و وه جِم اِطاعت هاکانِن.


مِ خواس اینِ که هر دِلواپسیِ جِم دور بوئین. اَذِبِ مَردی خِداوندِ کارائه وِسه دِلواپسِ، اینِ دِلواپسِ که چی طی خِداوندِ خِشال هاکانه؛


و وه حِواس خِدا و وه زِنائه میون رَسِد بونه. همین طی، اَذِب و یا نومزِدارِ کیجا، خِداوندِ کارائه دِلواپسِ، اینِ دِلواپسِ که چی طی جِسمِ دِله و روحِ دِله، مِقَدَّس بوئه؛ ولی شی دارِ زِنا این دِنیائه کارائه دِلواپسِ، اینِ دِلواپسِ که چی طی شه مَردی ره خِشال هاکانه.


و هَمش، هر جور دِعا و خواهشِ هِمراه، خِدائه روحِ دِله دِعا هاکانین و هَمینِ وِسه بیدار و هوشیار بوئین و هَمش پایداریِ هِمراه تِمومِ مِقَدَّسینِ وِسه دِعا هاکانین.


هیچیِ وِسه دلواپس نَبوئین، بلکه هر چیِ دِله، دِعا و خواهش تَمِنّا و شِکر هاکاردِنِ هِمراه، شه خواسه ها ره خِدا ره بارین.


پَس، قبل از هر چی، خوامبه که خواسه ها، دِعاها، شفاعتها و شِکر هاکاردِن ها تِمومِ مَردِمِ وِسه به‌جا بیارده بَووه،


اگه یِتا ایموندارِ زِنا، شه فامیلونِ دِله بیوه داره، وِنه شه وِشونِ کُمِک هاکانه تا کلیسائه سَر بار نَبوئِن و کلیسا بَتونه اون بیوه‌زن هایی ره کُمِک هاکانه که راس راسی بی‌کَسِنه.


بیوه‌زَن ها ره اگه راس راسی بی‌کسِنه، حِرمت بییِل.


هَمون طی که شو و روز، یه سَره شه دِعاهائه دِله تِ ره یاد یارمه، خِدا ره شِکر کامبه، اون خِدایی که مِنِم شه اجدادِ واری، پاکِ وجدانِ هِمراه وه ره خِدمت کامبه.


چوون قدیمی مِقدَّسِ زَن ها که خِدا ره امید داشتِنه، شه ره این طی قشنگ کاردِنه. وِشون شه شی هائه جِم اِطاعت کاردِنه،


Lean sinn:

Sanasan


Sanasan