اول تیموتائوس 4:1 - کتاب مقدس به زبان مازندرانی - گویش شرقی1 ولی خِدائه روح، واضح گانه که آخِرین زِمون هائه دِله، بَعضیا شه ره اون روح ها که گول زَندِنه و دِوهائه تعالیمِ، وَقف کاندِنه و ایمونِ جِم بَرگِردِنِنه، Faic an caibideilگیله ماز1 وَلی خُدایِ روح واضِح گونِه که آخرین زَمانهایِ دِلِه، بَعضیان خودِشانِ ایمان جی وَگِردِنَن، اون روحهای جی که گول زَنَن و آلِشانه تعالیم پیروی کانَن. Faic an caibideilکتاب مقدس به زبان مازندرانی - گویش غربی1 ولی خِدایی روح واضِح گِنِه گه آخرین زَمونایی دِلِه، بَعضیا شِرِه، هون روحها گه گول زَنِنِه و دِویشونی تعالیم، وقف کِنِنِه و ایمونی جا گِردِنِنِه، Faic an caibideil |