Biblia Todo Logo
Bìoball air-loidhne

- Sanasan -




اوّل تِسالونیکیان 2:9 - کتاب مقدس به زبان مازندرانی - گویش شرقی

9 چوون شِما ای بِرارون، اَمه زَحمِت و کار هاکاردِن شِمه‌ یاد دَره، که شو و روز کار کاردیمی تا اون مووقه که خِدائه انجیلِ شِمه وِسه موعظه کامبی، هیچ کسِ سربار نَبوئیم.

Faic an caibideil Dèan lethbhreac

گیله ماز

9 چون شُما اِی اَداشان، اَمی زحمت و کار هَکُردن شیمی یاد دَرِه، که شُو و روز کار کانِه بِیم تا اون موقِه که خُدایِ اِنجیلِ شِمِرِه اعلام کانیم هیچکسِ سَربار نَبیم.

Faic an caibideil Dèan lethbhreac

کتاب مقدس به زبان مازندرانی - گویش غربی

9 چون شِما اِی بِرارِن، اَمِه زحمت و کار هاکِردن شِمِه یاد دَرِه، گه شُو و روز کار کِردِمی تا هون موقِه گه خِدایی اِنجیلِ شِمِنِه اعلام کِمّی هیچکسی سَربار نَووئیم.

Faic an caibideil Dèan lethbhreac




اوّل تِسالونیکیان 2:9
35 Iomraidhean Croise  

اِسا، مگه خِدا شه انتخاب بَییه هائه داد که شو و روز وه پیشگاه اِلتماس کاندِنه، نَرِسِنه؟ این کارِ همین طی عَقِب دِم دِنه؟


و تا هشتاد و چهار سالگی بیوه بَمونِسه بییه. وه هیچ وَخت مَعبِدِ جِم بیرون نَشی بییه، بلکه شو و ‌روز، دِعا و روزهِ هِمراه خِدا ره پَرسِش کارده.


و اینِ خاطِری که وه هم وِشونِ واری چادِر‌ دوته، وِشونِ پَلی بَمونِسه و کارِ مَشغول بَییه.


ولی مِن، هم جانِ و هم زندگی ره شه وسه بی‌ارزش دومبه، فِقَط اگه بَتونِم شه دوره ره تِموم هاکانِم و خِدمِتیِ که عیسیِ خِداوندِ جِم بَییتِمه ره سَراِنجام بَرِسونِم و خِدائه فیضِ خَوِرِ خِشِ شِهادت هادِم.


پَس هوشیار بوئین و شه خاطِر بیارین که مِن سه سالِ تِموم، شو و روز، اَسریِ هِمراه یه لَحظه هم، شِمه هِشدار هِدائِنِ جِم، نِسّامه.


پولُسِ طَرِف جِم، مَسیحْ عیسیِ نوکِر، که رسالتِ وِسه انتخاب بَییه و خِدائه اِنجیلِ وِسه وَقف بَییه؛


که غیرِ یَهودیونِ وِسه مَسیحْ عیسیِ نوکِر بوئِم و خِدائه اِنجیلِ خِدمِت هاکاردِنِ وِسه، کاهنی هاکانِم، تا غیرِیهودیون یِتا قابل قبولِ هَدیه خِدائه پَلی بوئِن که روح القُدُسِ طریقِ جِم تَقدیس بَییه.


وه اینِ نشونه ها و معجِزاتِ قِوَّتِ هِمراه، یعنی خِدائه روحِ قِوَّتِ هِمراه اِنجام هِدا، اون طی که اورشَلیمِ جِم تا «ایلیریکوم» بوردِمه و کاملاً مَسیحِ اِنجیلِ خِدمتِ اِنجام هِدامه.


شه دَسائه هِمراه کار کامبی و زَحمِت کَشِمبی. وَختی اِما ره نَفرین هاکانِن، وِشونِ وِسه دِعائه خیر کامبی؛ و وَختی آزار بَوینیم، تِحَمّل کامبی؛


ولی مِن هیچکِدوم از این حَقِّ حقوقِ جِم اِستفاده نَکاردِمه و اینِ هم نَنِویسِمبه تا مِ حَق، این طی هاکانین. چوون بَمیرِم بهترِ تا اینکه کِسی مِ این افتخارِ هیچ هاکانه.


پَس مِ پاداش چیِ؟ اینکه اِنجیلِ مجانی موعظه هاکانِم و اون حَقِّ حقوقی که اونِ جِم دارمه ره اِستفاده نَکِنِم.


مگه حَق نِدارمی بَخُریم و بَنوشیم؟


سختی و تنگیِ دِله، خَله شوها نَخواتِن بَکِشیمه؛ وِشنایی و تِشناییِ دِله، ویشترِ وختا بی‌غذا بیمه و سِرما دِله لِخت و پَتی بیمه.


و اون مووقه که من شِمه هِمراه دَیمه و یه چیِ محتاج بیمه، هیچ کسِ دوشِ سَر باری نییِشتِمه، چوون برارونی که مقدونیهِ مَنطقهِ جِم بییَمونه مِ احتیاجاتِ برطرف هاکاردِنه. و مِن هیچ باری شِمه دوشِ سَر نیشته بیمه و نییِلمه.


کتک بَخُردَن هائه مووقه، زندونهائه دِله، بَلواهائه دِله، سختِ کارهائه دِله، شوِ نَخواتِن ها دِله، و وِشنایی هائه دِله؛ سِراغ دامی که خِدائه نوکِرون هَسیمی.


حَتَّی اون مووقه که تِسالونیکیِ شَهرِ دِله دَیمه، شِما مِ احتیاجاتِ وِسه، کُمِک بَفرِسینی، اَی هم بَفرِسینی.


شِمه کار، که ایمونِ راهِ جِم هسه و زَحمِتی که مِحبَّتِ راهِ دِله کَشِنِنی و شِمه امیدِ پایداری که اَمه خِداوند عیسی مَسیحِ دِله ئه، خِدا و اَمه آسِمونی پییِرِ روب رو شه یاد یارمی.


بلکه هر چَن قبلاً فیلیپیِ شَهرِ دِله عِذاب بَکِشیمی و اِما ره بَدی هاکاردِنه، اون طی که خجالِت آوِر بییه، هَمون طی که دوندِنی، ولی اِما شه خِدائه کُمِکِ هِمراه جرأت هاکاردیمی تا خِدائه انجیلِ خَله مخالفتهائه میون شِما ره اِعلام هاکانیم.


اِما اینِ دِمبال دَنی بیمی که یه نَفِر اِما ره بالا بَوِره، چه شِمه جِم و چه بَقیهِ جِم. هر چَن که اِما مَسیحِ رَسولون مَقامِ دِله این حَقِّ داشتیمی که اینِ شِمه جِم بِخوائیم


هَمون طی که اِما شو و روز جانِ دِلِ هِمراه دِعا کامبی تا شِما ره رو در رو بَوینیم و هر کمِ کسری که شِمه ایمونِ دِله دَره ره بَرطَرِف هاکانیم.


اون تعلیمی که مِوارکِ خِدائه پر جِلالِ اِنجیلِ مطابقِ، که مِ ره بِسپارِسه بَییه.


چوون اِما اینِ وِسه زَحمِت کَشِمبی و تَقِلّا کامبی، چوون اِما شه امیدِ، زنده خِدائه سَر بییِشتیمی که تِمومِ آدِمونِ نجات‌دهنده ئه، بخصوص اونایی که ایمون دارنِنه.


اونی که راس راسی بیوه و بی‌کسِ، خِدا ره امید دارنه و شو و روز دِعائه دِله و خِدائه کُمِک بَییتِنِ جِم مشغولِ.


هَمون طی که شو و روز، یه سَره شه دِعاهائه دِله تِ ره یاد یارمه، خِدا ره شِکر کامبه، اون خِدایی که مِنِم شه اجدادِ واری، پاکِ وجدانِ هِمراه وه ره خِدمت کامبه.


Lean sinn:

Sanasan


Sanasan