اول پِطرُس 4:17 - کتاب مقدس به زبان مازندرانی - گویش شرقی17 چوون اونِ مووقه بَرِسیه که داوِری، خِدائه سِره جِم شِروع بَووه؛ و اگه اَمه هِمراه شِروع بونه، وِشونِ آخِرعاقِبت که خِدائه انجیلِ جِم اِطاعت نَکاندِنه، چی بونه؟ Faic an caibideilگیله ماز17 چون اونه موقِه بَرِسیِه که داوری، خُدایِ سِرِه یه جی شُروع هَبو؛ و اَگِه اَمیی هَمرَه شُروع بونه، اوشانه آخر عاقبت که خُدایِ اِنجیلِ جی اِطاعَت نُکانَن چی بونه؟ Faic an caibideilکتاب مقدس به زبان مازندرانی - گویش غربی17 چون اونی موقِه بَرِسیِه گه داوری، خِدایی خِنِه ای جا شِرو بَوو؛ و اگه اَمِه هَمرا شِرو وونِه، وِشونی آخر عاقبت گه خِدایی اِنجیلی جا اِطاعَت نَکِنِنِه چی وونِه؟ Faic an caibideil |