اول پِطرُس 4:13 - کتاب مقدس به زبان مازندرانی - گویش شرقی13 بلکه اینِ وِسه که مَسیحِ عِذاب هائه دِله شَریک بَینی، خِشال بوئین تا اون مووقه که وه جِلال دیار بَووه، شِما هم خِشالی هاکانین و شاد بوئین. Faic an caibideilگیله ماز13 بلکه اینهِ جی خوشحال هَبین که مسیحِ عذابایِ دِلهِ شریک بونید، تا اون موقِه که اونه جلال آشکار بونه، شُما هم خُشحالی هَکُنید و شاد هَبین. Faic an caibideilکتاب مقدس به زبان مازندرانی - گویش غربی13 بَلگی هَینی جا گه مسیحی عذابایی دِلِه شریک بَوِنی خِشال ووئین، تا هون موقِه گه وی جلال آشکار بَوو، شِما هَم خِشالی هاکِنین و شاد ووئین. Faic an caibideil |